Ρεμπέτικο τραγούδι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προστέθηκε περιεχόμενο
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
ανακριβειες.
Γραμμή 6:
== Ονομασία ==
Όπως μας πληροφορεί ο ερευνητής του ρεμπέτικου [[Πάνος Σαββόπουλος]], η λέξη ''ρεμπέτικο'' είναι δυσετυμολόγητη (15 ετυμολογικές εκδοχές καταγράφει στο άρθρο του),<ref>{{Cite web|url=http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%82&dq=|title=ρεμπέτης|last=|first=|date=|website=www.greek-language.gr|publisher=Λεξικό της κοινής νεοελληνικής|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2018-06-24}}</ref> πάντως πρωτοεμφανίζεται ανάμεσα στα [[1910]] και [[1913]] σε ετικέτες δύο [[δίσκος γραμμοφώνου|δίσκων γραμμοφώνου]]:
* ο ένας εκδόθηκε μάλλον το [[1912]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] από τη δισκογραφική εταιρεία ''ORFEON RECORD'' με αριθμό 10188. Στη μια του πλευρά υπάρχει το τραγούδι «Απονιά», αρχικά [[Επιθεώρηση (θέατρο)|επιθεωρησιακό]] που σημείωσε επιτυχία στη [[Σμύρνη]] και έπειτα ηχογραφήθηκε. Στην ετικέτα του δίσκου και δίπλα στον τίτλο, μέσα σε παρένθεση, υπάρχει η ένδειξη ''ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ''.
* Ο άλλος δίσκος ηχογραφήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] μάλλον το [[1913]] από τη γερμανική δισκογραφική εταιρεία ''FAVORITE RECORD''. Στη μια πλευρά του δίσκου υπάρχει το γνωστό τραγούδι ''Τίκι τίκι τακ'' άγνωστου δημιουργού με ερμηνευτή τον [[Γιάγκος Ψαμαθιανός|Γιάγκο Ψαμαθιανό]]. Κάτω από τον τίτλο υπάρχει η ένδειξη ''ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ''.<ref>Σαββόπουλος Πάνος, ''Περί της λέξεως «ρεμπέτικο» το ανάγνωσμα ...'',περιοδ. «ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ», τχ. 131, Ιανουάριος – Μάρτιος 2006, σσ. 6-7</ref>
 
Οι ίδιοι οι ρεμπέτες αποκαλούσαν τα τραγούδια τους απλά «λαϊκά τραγούδια». Ο όρος «ρεμπέτικο» καθιερώθηκε στη δεκαετία του '60, κυρίως λόγω της δουλειάς του [[Ηλίας Πετρόπουλος|Ηλία Πετρόπουλου]], για να συμπεριλάβει όλην την προγενέστερη λαϊκή μουσική, αλλά και άλλα είδη όπως τα ''σμυρναίικα'', τα ''πολίτικα'', τα ''μουρμούρικα'' και άλλα αδέσποτα τραγούδια, που δεν έχουν στενή μουσικολογική σχέση μεταξύ τους.
 
Κατά μία άποψη, η χρήση του όρου «'''ρεμπέτικο'''» ήταν πιο εύηχη από το «'''λαϊκό'''», διότι το λαϊκό παραπέμπει ευθέως στο λαό που γράφει ακούει και εκφράζεται με αυτή τη μουσική (δηλαδή στη συγκεκριμένη περίπτωση τον '''Ελληνικό''' Λαό). Οπότε βόλευε κάποιους ο όρος «'''ρεμπέτικο'''» που είναι πιο γενικός. Στην πραγματικότητα ρεμπέτικα και λαϊκά ήταν ακριβώς το ίδιο πράγμα.