Έλληνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

===Οθωμανική περίοδος===

[[File:Hermes the scholar.jpg|thumb|200px|Το εξώφυλλο του [[Ερμής ο Λόγιος|Λόγιου Ερμή]], Ελληνικού φιλολογικού περιοδικού του τέλους του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα]]

Μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]] στις 29 Μαίου του 1453 πολλοί Έλληνες αναζήτησαν καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης και εκπαίδευσης φεύγοντας στη Δύση, ιδιαίτερα στην [[Ιταλία]], την Κεντρική Ευρώπη, τη Γερμανία και τη Ρωσία. Στους Έλληνες πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό η ευρωπαϊκή πολιτιστική επανάσταση, που αργότερα ονομάστηκε [[Αναγέννηση]]. Στην ίδια τη χώρα, την κατοικούμενη από αυτούς χώρα οι Ελληνες κατάφεραν να παίξουν ηγετικό ρόλο στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι ο κεντρικός κόμβος της αυτοκρατορίας πολιτικά, πολιτιστικά και κοινωνικά είχε τη βάση του στη [[Θράκη (διαμέρισμα)|Δυτική Θράκη]] και την [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Ελληνική Μακεδονία]], αμφότερες στη [[Βόρεια Ελλάδα]], και επίσης επικεντρωνόταν στην κατοικούμενη κυρίως από Ελληνες, πρώην Βυζαντινή πρωτεύουσα, [[Κωνσταντινούπολη]]. Ως άμεση συνέπεια αυτής της κατάστασης οι Ελληνόφωνοι έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στο Οθωμανικό εμπορικό και διπλωματικό κατεστημένο, καθώς και στην εκκλησία. Επι πλέον στο πρώτο μισό της Οθωμανικής περιόδου άνδρες Ελληνικής καταγωγής αποτελούσαν σημαντικό ποσοστό του στρατού, του ναυτικού και της κρατικής γραφειοκρατίας των Οθωμανών, έχοντας ενταχθεί ως έφηβοι στην Οθωμανική υπηρεσία (μαζί με ιδιαίτερα Αλβανούς και Σέρβους) μέσω του [[Παιδομάζωμα|παιδομαζώματος]]. Ετσι πολλοί Οθωμανοί Ελληνικής ( ή Αλβανικής ή Σερβικής ) καταγωγής εντάχθηκαν στις Οθωμανικές δυνάμεις που κυβερνούσαν τις επαρχίες από την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] μέχρι την [[Υεμένη]] και την [[Αλγερία]], συχνά ως κυβερνήτες των επαρχιών.