Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 40:
===Εξορία===
 
[[File:Bizancio1180AD-la.svg|thumb|right|250px|Η [[Βυζαντινή αυτοκρατορία]] (1180).]]
Μετά την ανακάλυψη μιας συνωμοσίας εναντίον του αυτοκράτορα με την συμμετοχή του Ανδρόνικου (1153) ο ίδιος ρίχτηκε στην φυλακή, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες δραπέτευσε (1165).<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Μετά από πολλούς κινδύνους με μία αιχμαλωσία στην [[Βλαχία]] έφτασε στο [[Κίεβο]] στην αυλή του ξαδέλφου του [[Γιαροσλάβ Οσμομίσλ]].<ref>Spinei 2009, σ. 131</ref> Με την προστασία του Γιαροσλάβ συμμάχησε με τον ξάδελφο του Μανουήλ Α΄, συμμετείχε στο πλευρό του Μανουήλ με έναν στρατό από την Γαλικία, στην επίθεση στην [[Ουγγαρία]] και την ''"πολιορκία του Σεμλίν"''.<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Η εκστρατεία ήταν επιτυχής και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη σε έναν χρόνο μαζί με τον Μανουήλ Α΄ (1168) αλλά την επόμενη χρονιά αρνήθηκε να δώσει όρκο υποτέλειας στον μελλοντικό γαμπρό και διάδοχο του αυτοκράτορα [[Μπέλα Γ΄ της Ουγγαρίας]]. Ο Ανδρόνικος εκδιώχθηκε από την Βυζαντινή αυλή και διορίστηκε διοικητής στην [[Κιλικία]].<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref>
 
Γραμμή 46 ⟶ 47 :
===Ανατροπή Αλεξίου Β΄===
 
[[File:Andronik_1.jpg|thumb|right|250px|Γαλλική μικρογραφία του Ανδρόνικου Α΄, 13ος αιώνας.]]
Ο Ανδρόνικος παρέλαβε σαν δώρο πολλές εκτάσεις στο [[Καχέτι]] ανατολικά της Γεωργίας, συνόδευσε τον στρατό της Γεωργίας σε εκστρατεία στο [[Σιρβάν (περιοχή)|Σιρβάν]] όπου ο Γεώργιος Γ΄ ανέκτησε το ''"κάστρο του Σαμπαράν"''.<ref>Minorsky 1945, σσ. 557–558</ref> Ο Ανδρόνικος και η ανεψιά ερωμένη του εγκαταστάθηκαν στην [[Ούνιε]], την γενέτειρα των Κομνηνών στις ακτές της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης Θάλασσας]] ανάμεσα στην [[Τραπεζούντα]] και την [[Σινώπη]].<ref>Speros Vryonis Jr., The Decline of medieval Hellenism in Asia Minor: and the process of Islamization from the eleventh through the fifteenth century, (Berkeley: University of California, 1971), σ. 127</ref> Την εποχή που ο Ανδρόνικος έλλειπε στην Τραπεζούντα ο Βυζαντινός διοικητής της περιοχής συνέλαβε την Θεοδώρα με τα δύο της παιδιά και τους μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ανδρόνικος εξαναγκάστηκε στις αρχές του 1180 να πάει στην Κωνσταντινούπολη, αφού αλυσοδέθηκε γονάτισε μπροστά από στον ξάδελφο του και του ζήτησε συγνώμη. Ο Μανουήλ Β΄ ελευθέρωσε την Θεοδώρα και επέτρεψε στο παράνομο ζεύγος να ζήσουν μαζί εξόριστοι στην Ούνιε.<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref>
 
Γραμμή 54 ⟶ 56 :
===Άνοδος στον θρόνο===
 
[[File:Français_9081,_fol._296,_Mariage_de_Gui_de_Lusignan_et_Sibylle_de_Jérusalem_(cropped).jpeg|thumb|right|250px|Η τύφλωση του [[Αλέξιος Κομνηνός (γιος Ανδρόνικου)|Αλέξιου Κομνηνού]] από τους οπαδούς του Ανδρόνικου, ''"Χρονικά της Ουτρεμέρ"'', [[Γουλιέλμος της Τύρου]].]]
Με την άνοδο του Ανδρόνικου Α΄ ακολούθησε γενική [[Σφαγή των Λατίνων]] ατην Κωνσταντινούπολη που είχαν τον γενικό έλεγχο στην οικονομία της πρωτεύουσας, σφαγιάστηκαν χιλιάδες δυτικοί. Η μεγαλύτερη αδελφή του νεαρού Αλεξίου Β΄ [[Μαρία Κομνηνή (1152-1182)|Μαρία Κομνηνή]] και ο σύζυγος της [[Ρενιέ του Μομφερράτου]] δηλητηριάστηκαν όπως φημολογείται με εντολή του Ανδρόνικου. Ακολούθησε ο στραγγαλισμός της βασιλομήτωρος Μαρίας αφού πρώτα ο ίδιος ο Ανδρόνικος Α΄ πίεσε τον μικρό Αλέξιο Β΄ να υπογράψει την θανατική καταδίκη της μητέρας του. Ο Ανδρόνικος Α΄ ανακηρύχτηκε συναυτοκράτορας με τον μικρό Αλέξιο Β΄ αλλά στην συνέχεια στραγγάλισε και τον ίδιο.<ref>[[Νικήτας Χωνιάτης]], ''"Η πόλη του Βυζαντίου"'', σσ. 260-274</ref>
Ο 65χρονος Ανδρόνικος Α΄ παντρεύτηκε την 12χρονη [[Αγνή της Γαλλίας (Άννα του Βυζαντίου)|Αγνή της Γαλλίας]], κόρη του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Ζ´ της Γαλλίας|Λουδοβίκου του Νεώτερου]] με την τρίτη σύζυγο του [[Αδέλα της Καμπανίας]] που είχε αρραβωνιαστεί τον Αλέξιο Β΄. Ο Ανδρόνικος Α΄ ανακήρυξε συναυτοκράτορες τους δύο γιους του Μανουήλ και Ιωάννη αλλά στην συνέχεια απομάκρυνε τον μεγαλύτερο Μανουήλ λόγω της αντίθεσης με την πολιτική του πατέρα του. Μία αποστολή από την [[Δημοκρατία της Βενετίας]] έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και ο Ανδρόνικος συμφώνησε να πληρώσει 1.500 χρυσά τεμάχια για τις απώλειες του 1171.
Γραμμή 65 ⟶ 68 :
===Θανάτωση===
 
[[File:Death_of_andronic_I.png|thumb|right|250px|Μεσαιωνική αναπαράσταση του θανάτου του Ανδρόνικου Α΄ Κομνηνού - Εθνική Βιβλιοθήκη, Γαλλία.]]
Ο Ανδρόνικος Α΄ είχε βασικό στόχο να εξοντώσει την αριστοκρατία και τα σχέδια του παραλίγο να πετύχουν. Την περίοδο που απουσίαζε ο στρατηγός του Στίφεν Χαζιοχριστοφορίτης (1130 - 1185) επιχείρησε να συλλάβει τον ευγενή Ισαάκιο Άγγελο για τον οποίο υπήρχαν σοβαρές υποψίες (11 Σεπτεμβρίου 1185).<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref>[8] Ο Ισαάκιος Άγγελος σκότωσε ωστόσο τον Στίφεν Χαζιοχριστοφορίτη και βρήκε καταφύγιο στην εκκλησία της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]], κάλεσε από εκεί τον λαό της πόλης να εξεγερθεί.<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Όταν ο Ανδρόνικος Α΄ επέστρεψε ο Ισαάκιος Άγγελος είχε ήδη ανακηρυχτεί νέος αυτοκράτορας, ο έκπτωτος αυτοκράτορας προσπάθησε να δραπετεύσει αλλά συνελήφθη, σύμφωνα με λίγες πηγές δραπέτευσε στο [[Βασίλειο της Κύπρου]] που δημιουργήθηκε εκείνη την εποχή.<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref>
 
Γραμμή 79 ⟶ 83 :
==Οικογένεια==
 
[[File:Trebizond1300.png|thumb|right|250px|Η [[Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας]] που ιδρύθηκε από τους απογόνους του Ανδρόνικου Α΄ Κομνηνού.]]
Ο Ανδρόνικος Α΄ νυμφεύτηκε σε πρώτο γάμο μια ανώνυμη σύζυγο (ίσως από την [[Δυναστεία των Παλαιολόγων]]) και είχε τέκνα:<ref>http://genealogy.euweb.cz/byzant/byzant1.html#iA</ref><ref>Κωνσταντίνος Βαρζός, ''"Η Γενεαλογία των Κομνηνών"'' σ.637</ref>