Κουτσαβές (Βυζάντιο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 22:11, 9 Ιουνίου 2019

Κουτσαβές, Κουτζαβές ή Κουτσαβά, ονομάστηκε η περιοχή τέως δήμου Αλαγωνίας κατά την Βυζαντινή περίοδο. Οι κάτοικοι ονομάστηκαν Κουτσαβίτες και οι γυναίκες ντυνόντουσαν με ειδική κουτσαβίτικη φορεσιά.

Τον όγδοο μ.Χ. αιώνα, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Ε' επονομαζόμενος Κοπρώνυμος, μετέφερε στην Πελοπόννησο Σλάβους. Σαν αιτία αναφέρεται η επιδημία πανώλης και οι επιθέσεις των Σαρακηνών, που δημιούργησαν δημογραφικό πρόβλημα.

Στις ανατολικές πλαγιές του Ταυγέτου εγκαταστάθηκαν οι Σλάβοι Εζερίται και στις δυτικές πλαγιές (περιοχή Δενθαλιάτιδας (Αλαγωνίας) και Καλάμαις (Ελαιοχωρίου), οι Σλάβοι Μηλιγγοί. Η επίδραση των Σλάβων οδήγησε σε αλλαγή των Ελληνικών ονομάτων των οικισμών και αγροτικών περιοχών, όπου εγκαταστάθηκαν Σλάβοι, σε Σλάβικα.

Η περιοχή της Δενθαλιάτιδας, μετονομάζεται σε Κουτζαβές, Κουτσαβές ή Κουτσαβά, από Σλαβικές λέξεις που σημαίνουν "περιοχή με σπίτια" και οι κάτοικοι Κουτσαβίτες.

Στο τέλος του δέκατου μ. Χ. αιώνα στις Κουτσαβές έχουμε έξι χωριά τα οποία από Βορά προς Νότο είναι τα εξής: Μεγάλη Αναστάσοβα (σήμερα Νέδουσα), Σίτσοβα (σήμερα Αλαγονία), Μικρή Αναστάσοβα (σήμερα Πηγές), Τσερνίτσα (σήμερα Αρτεμισία), Κουτσαβά Λαδά (σήμερα Λαδά) και Κουτσαβά Καρβέλη (σήμερα Καρβέλη).

Οι Σλάβοι Μηλιγγοί ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Ήταν απείθαρχοι, σκληροί και πολεμοχαρείς, δεν πίστευαν στον χριστιανισμό και δημιουργούσαν ζητήματα στη Διοίκηση της Πελοποννήσου.

Τον δέκατο αιώνα μ.Χ. ο Όσιος Νίκων ο "Μετανοείται" (πολιούχος σήμερα της Σπάρτης), ασκώντας μεγάλες πιέσεις στους πληθυσμούς του Ταυγέτου, τους υποχρέωσε να δεχτούν τον Χριστιανισμό. Με την επίδραση του Χριστιανισμού και των σχέσεων με τους γηγενείς οι Σλάβοι απέκτησαν Ελληνική συνείδηση και άρχισαν να μιλούν την Ελληνική γλώσσα.

Η περιοχή Κουτσαβές, με την επικράτηση της Φραγκοκρατείας στην Πελοπόννησο, υπαγώμενη στην καστροπολιτεία του Μυστρά, μετονομάστηκε σε "Πισινά χωριά", "Οπισινά χωρία" ή "Πισινοχώρια".