Μάγκνα Κάρτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
''πηκόων'' το έκανα ''υπηκόων'' |
Προσθήκη κάποιων πληροφοριών. |
||
Γραμμή 1:
{{Πηγές|25|11|2010}}
[[Αρχείο:Magna_Carta_(British_Library_Cotton_MS_Augustus_II.106).jpg|thumb|''Cotton MS. Augustus II. 106'', ένα από τα μόνο τέσσερα παραδείγματα του πρωτότυπου κειμένου του 1215.]]
Η '''Μάγκνα Κάρτα''' ([[λατινικά]]:also Magna Charta; ("Great Charter") , απόδοση: '''Μεγάλη Χάρτα'''), αποκαλούμενη και ως '''Μάγκνα Κάρτα Λιμπερτάτουμ''' (λατινικά: ''Magna Carta Libertatum'', απόδοση: '''Μεγάλος Χάρτης των Ελευθεριών'''), είναι αγγλικός καταστατικός χάρτης, ο οποίος αρχικά εκδόθηκε
Η Μάγκνα Κάρτα θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα στην ιστορία της [[δημοκρατία]]ς και [[κράτος δικαίου|του κράτους δικαίου]]. Αποτελείται από 63 άρθρα .
Αρχικά γράφτηκε λόγω διαφωνιών μεταξύ του [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ'|Πάπα Ιννοκεντίου του Γ']], του [[Ιωάννης της Αγγλίας|Βασιλιά Ιωάννη της Αγγλίας]] και των Άγγλων βαρώνων σχετικά με τα δικαιώματα του βασιλιά. Η Μάγκνα Κάρτα ζητούσε από τον Βασιλιά να αποκηρύξει κάποια δικαιώματά του, να σεβαστεί τις νομικές διαδικασίες και να αποδεχτεί ότι θα δεσμεύεται από τους νόμους και προστάτευε τα δικαιώματα των υπηκόων του Βασιλιά, ιδιαίτερα από την παράνομη φυλάκιση.▼
▲Αρχικά γράφτηκε λόγω διαφωνιών μεταξύ του [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ'|Πάπα Ιννοκεντίου του Γ']], του [[Ιωάννης της Αγγλίας|Βασιλιά Ιωάννη της Αγγλίας]] και των Άγγλων βαρώνων σχετικά με τα δικαιώματα του βασιλιά. Η Μάγκνα Κάρτα ζητούσε από τον Βασιλιά να αποκηρύξει κάποια δικαιώματά του, να σεβαστεί τις νομικές διαδικασίες και να αποδεχτεί ότι θα δεσμεύεται από τους νόμους και προστάτευε τα δικαιώματα των υπηκόων του Βασιλιά, ιδιαίτερα από την παράνομη φυλάκιση ή εξορία χωρίς δίκη. Ο βασιλιάς δεν είχε πλέον το δικαίωμα να επιβάλλει φόρους χωρίς την έγκριση του Μεγάλου Συμβουλίου.
Αργότερα αναθεωρήθηκε από τον αντιβασιλιά Γουλιέλμο Μάρσαλ.
Τέσσερα πρωτότυπα της αρχικής έκδοσης με τη σφραγίδα του Ιωάννη του Ακτήμονα σώζονται σήμερα. Δύο στο βρετανικό μουσείο, και τα άλλα δύο στους μητροπολιτικούς ναούς του Σαλίσμπουρυ και Λίνκολν.
== Παραπομπές ==
| |||