Δημήτριος Χαλκοκονδύλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Στο Μιλάνο: Διόρθωση ορθογραφικού λάθους
Γραμμή 18:
Το 1475 ή 1476 πέθανε ο δάσκαλός του [[Θεόδωρος Γαζής]] και του άφησε τη μεγάλη συλλογή χειρογράφων και βιβλίων του.
 
Το 1484 νυμφεύθυκενυμφεύθηκε κι απέκτησε 4 παιδιά.
 
Εν τω μεταξύ η κόντρα με τον Πολιτσιάνο είχε πάρει διαστάσεις, ο Χαλκοκονδύλης συκοφαντήθηκε ως ξεπεσμένος ευγενής και πολλοί νέοι μαθητές και γόνοι ευγενών προτίμησαν τα μαθήματα του κατα 30 χρόνια νεότερου κι όλο έπαρση Πολιτσιάνο, πικραίνοντας τον έμπειρο δάσκαλο που σκέφτηκε να φύγει μετά απο 13 χρόνια στην πρωτεύουσα της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης]]. Το 1488 εξέδωσε<ref>Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Παύλου Δρανδάκη</ref> έργα του [[Όμηρος|Ομήρου]] με τίτλο "Ομήρου τα σωζώμενα".
 
=== Στο Μιλάνο ===
Το 1491 τον κάλεσε ο άρχοντας του Μιλάνου [[Λουδοβίκος Σφόρτσα|Λουδοβίκο Σφόρτσα]] να διδαξει ελληνικά και το φθινόπωρο του ίδιου έτους έφτασε στην πρωτεύουσα της [[Λομβαρδία|Λομβαρδίας]]. Εκεί μπόρεσε απελευθερωμένος από αντιζηλίες ν αφοσιωθεί στη διδασκαλία,. ενώ στο ΜιλάνοΕκεί τον ακολούθησεεπισκέφτηκε κι ο γερμανός μαθητής του [[Γιόχαν Ρόιχλιν]]. Το 1493 εξέδωσε και τον ''Ισοκράτη'', το 1494 τα γραμματικά ''Ερωτήματα'' και το 1499 το σημαντικό εγκυκλοπαιδικό λεξικό ''Σουΐδα'' ή ''[[Σούδα (λεξικό)|Σούδα]]''. Έργα του εξέδωσε και ο [[Άλδος Μανούτιος]] στη Βενετία. Ο Κων.Σάθας μας διασώζει ποίημα του Πολιτσιάνο (μετά το 1491 και πριν τον πρόωρο θάνατό του το 1494), όπου παρακαλά το Χαλκοκονδύλη να επιστρέψει στη Φλωρεντία, παρομοιάζοντας τους μαθητές του ως νεοσσούς χελιδόνια που χασαν τον προστάτη τους<ref name=":0" />.
 
Το 1500 αναγκάστηκε λόγω των πολιτικών εξελίξεων να φύγει για μερικούς μήνες στη [[Φερράρα]] αλλά σύντομα επέστρεψε. Στο Μιλάνο απέκτησε άλλα 6 παιδιά, το τελευταίο το 1502 σε ηλικία 78 ετων το ονόμασε Πτολεμαίο (Tolomeo), όμως 3 τα έχασε πριν πεθάνει ο ίδιος. Πέθανε στις 9 Ιανουαίου 1511 στο [[Μιλάνο]] σε ηλικία 87 ετών.