Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| υπογραφή =

}}

 

Την εποχή του Φρειδερίκου Β΄ η [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] έφτασε στην μέγιστη επέκταση, επεκτεινόταν από την [[Σικελία]] σε ολόκληρη την [[Ιταλία]] και έφτανε μέχρι την Γερμανία. Οι Σταυροφορίες συνεχίστηκαν με επιτυχία, ο ίδιος κατέλαβε την [[Ιερουσαλήμ]] και στέφτηκε βασιλιάς της πόλης, συγκρούστηκε με τον πάπα αλλά επικράτησε. Ο Φρειδερίκος Β΄ έβλεπε τον εαυτό του απόγονο των [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαίων αυτοκρατόρων]] διεκδίκησε τον τίτλο του ''"βασιλιά των Ρωμαίων"'' (1212) και έγινε κάτοχος χωρίς αντίσταση (1215).<ref>"His dream of universal power made him regard himself as an emperor of classical times and a direct successor to Augustus", notes Roberto Weiss, The Renaissance Discovery of Classical Antiquity (Oxford: Blackwell) 1973:12.</ref> Σε ηλικία τριών ετών στέφτηκε βασιλιάς της Σικελίας μαζί με την μητέρα του Κωνσταντία του Ωτβίλ που ήταν μέλος του [[Οίκος των Ωτβίλ|Οίκου των Ωτβίλ]] και κόρη του Ρογήρου Β΄ της Σικελίας. Τον τίτλο του βασιλιά της Ιερουσαλήμ τον κέρδισε με τον γάμο του με την Ισαβέλλα Β΄ της Ιερουσαλήμ και με την συμμετοχή του στην [[ΣΤ΄ Σταυροφορία]]. Ο Φρειδερίκος Β΄ ήρθε ωστόσο σε σκληρή σύγκρουση με τον πάπα και αφορίστηκε τέσσερις φορές, ο [[Πάπας Γρηγόριος Θ΄]] έφτασε στο σημείο να τον αποκαλέσει [[Αντίχριστος|Αντίχριστο]]. Ο Φρειδερίκος Β΄ ήταν εξαιρετικά καλλιεργημένος αυτοκράτορας, μιλούσε έξι γλώσσες και ήταν προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών.<ref>http://www.elfinspell.com/VillaniBk6a.html</ref> Σημαντικό ρόλο στην καλλιέργεια του έπαιξε η εκπαίδευση του στην Σικελική σχολή ποίησης, η Σικελική αυλή στο [[Παλέρμο]] ιδρύθηκε το 1220 και καθιέρωσε για πρώτη φορά στο νησί επίσημη γλώσσα τα Ιταλικά. Η ποίηση της Σικελίας άφησε σημαντικές επιδράσεις στην Ιταλική λογοτεχνία.<ref>Smmartino, Peter; Roberts, William (1 January 2001). Sicily: An Informal History</ref> Ο Φρειδερίκος Β΄ απαγόρευσε την ''"δίκη με δοκιμασία"'' που έβλεπε ως ύποπτη.<ref>https://web.archive.org/web/20150429053347/http://www.stupormundi.it/Houben1.htm</ref> Με τον θάνατο του ο Οίκος των Χοενστάουφεν ξεκληρίστηκε, η αυτοκρατορία πέρασε μεγάλη περίοδο παρακμής και θα ανακάμψει 250 χρόνια αργότερα όταν γίνει αυτοκράτορας ο [[Κάρολος Κουίντος]].<ref>Abulafia, David (2002). Frederick II: A Medieval Emperor. London: Pimlico. σ. 1.</ref>

{{s-ttl|τίτλος=[[Κατάλογος βασιλέων της Ιερουσαλήμ|Βασιλιάς της Ιερουσαλήμ]]<br>[[Image:Armoiries de Jérusalem.svg|50px]]|έτη=[[1225]] - [[1228]]<br><small>Mε την σύζυγο του [[Ισαβέλλα Β΄ της Ιερουσαλήμ]]}}

|-

{{s-ttl|τίτλος=[[Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]<br>[[Image:Armoiries_empereurs_Hohenstaufen.svg|50px]]|έτη=[[1220]] - [[1250]]}}

{{s-aft| rows=1 |μετά=[[Ερρίκος Ζ΄ του Λουξεμβούργου]]}}

|-

{{s-ttl|τίτλος=[[Κατάλογος Γερμανών μοναρχών|Βασιλιάς της Γερμανίας]]<br>[[Image:Holy_Roman_Empire_Arms-double_head.svg|50px]]|έτη=[[1212]] - [[1220]]}}

{{Authority control}}

{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Frederick II, Holy Roman Emperor}}

 

{{DEFAULTSORT:Φρειδερικος 02}}

[[Κατηγορία:Βασιλείς της Ιερουσαλήμ]]

[[Κατηγορία:Οίκος των Χοενστάουφεν]]