Νίκαια Αττικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 42:
Από το 1926 στο συνοικισμό λειτουργούσε [[Χαμάμ]], με ονομασία "Μικρά Ασία", του οποίου η διαδικασία της ανέγερσης ξεκίνησε μόλις το 1923, από τον Αρμένιο αρχιτέκτονα Αρτίν Παλατζιάν<ref>[http://www.nikaia-rentis.gov.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1027&Itemid=283&lang=el Το Χαμάμ], nikaia-rentis.gov.gr</ref>. Επίσης, από τα πρώτα κιόλας χρόνια, στον συνοικισμό υπήρξε πλήθος [[Κινηματογράφος|κινηματογράφων]] όπως οι κινηματογράφοι "Απόλλων", "Έσπερος", "Ορφέας", "Αλκαζάρ", "Κρυστάλ" (αργότερα "Παλλάς"), "Ήλιος" (μετέπειτα "Απόλλων") και "Εκλαίρ".<ref>Παπαδοπούλου Α., Η Αττική Νίκαια, Νίκαια , ό. π., σ. 31-32.</ref> Το 1926 με πρωτοβουλία της φιλανθρωπικής οργάνωσης των “Aμερικανίδων Κυριών’’ στήθηκε νοσοκομείο, το οποίο παρά τις βασικές ελλείψεις, λειτούργησε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του '30.
Ο προσφυγικός συνοικισμός της Νέας Κοκκινιάς μέχρι και το 1933 υπαγόταν διοικητικά στο [[Δήμος Πειραιώς|Δήμο Πειραιά]], όταν τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1934]] διαχωρίστηκε και δημιουργήθηκε ο αυτόνομος Δήμος Νέας Κοκκινιάς.<ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=40480&seg= "ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΗΜΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΕΚ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ", εφ. ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 20 Ιανουαρίου 1934, σελ. 4 (ψηφ. σελ. 94)]</ref><ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=33874&seg&fbclid=IwAR2aplfDpHeQok5ni1viP3zEBvWSwGufaoWJYvI76McNGKtGwZgYi0HgEzQ "ΟΙ ΑΠΟΣΧΙΖΟΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΙ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ", ημερήσια πειραϊκή εφημερίς "ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ", 20 Ιανουαρίου 1934, σελ. 4 (ψηφ. σελ. 73)]</ref> Τον [[Φεβρουάριος|Φεβρουάριο]] του 1934 διεξήχθησαν [[Ελληνικές αυτοδιοικητικές εκλογές 1934|δημοτικές εκλογές]] και στη Νέα Κοκκινιά υπήρξαν 5 υποψήφιοι: Κοραής, Κυριακίδης, Σκλήρης, Αμοιραδάκης και Παυλόγλου. Στις εκλογές οι υποψήφιοι δεν έπιασαν τη βάση και έτσι την [[1 Απριλίου|1η Απριλίου]] διεξήχθησαν επαναληπτικές εκλογές και πρώτος δήμαρχος του νεοσύστατου Δήμου της Νέας Κοκκινιάς εκλέχθηκε ο Στυλιανός Κοραής.<ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=40480&seg= "ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΘΕΣΙΝΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΥΣ. ΠΟΙΟΙ ΕΞΕΛΕΓΗΣΑΝ ΔΗΜΑΡΧΟΙ. - ΟΙ ΨΗΦΟΙ ΤΩΝ", εφ. ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 2 Απριλίου 1934, σελ. 1 και 5 (ψηφ. σελ. 448 και 452)]</ref><ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=38269&seg= "ΕΙΣ ΤΗΝ Ν. ΚΟΚΚΙΝΙΑΝ ΕΞΕΛΕΓΗ ΧΘΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ Ο κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΟΡΑΗΣ", εφ. ΘΑΡΡΟΣ, 2 Απριλίου 1934, σελ. 4 (ψηφ. σελ. 302)]</ref> Τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1940]] η πόλη
Από τα πρώτα χρόνια και πριν τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] στον προσφυγικό συνοικισμό της Νέας Κοκκινιάς λειτουργούσαν εργοστάσια [[Ταπητουργία|ταπητουργίας]], πλινθο-κεραμοποιίας, χρωματουργίας και διάφορα ασβεστουργεία, βαμβακουργεία, υποδηματοποιεία, υφαντουργεία, πλεκτήρια, κουφετοποιεία, κ.ά., όπου εργάζονταν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού των προσφύγων. Στο συνοικισμό λειτούργησαν καταστήματα
Κατα τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής της Ελλάδας]] η Νίκαια, γνώρισε την βαρβαρότητα και μισαλλοδοξία των Γερμανών κατακτητών. Αρχικά, τον [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1944]], δέχθηκε επίθεση, με την αντίσταση της προσφυγικής πόλης να χαρακτηρίζεται «[[Μάχη της Κοκκινιάς]]» και λίγο αργότερα, στις [[17 Αυγούστου]] [[1944]] ακολούθησε ως αντίποινα της ηρωϊκής αυτής αντίστασης, η εκτέλεση δεκάδων πολιτών στη [[Μάντρα Μπλόκου της Κοκκινιάς|μάντρα ενός ανενεργού ταπητουργείου]] πίσω από την Οσία Ξένη και σε διάφορα άλλα σημεία της πόλης και χαρακτηρίστηκε «[[Μπλόκο της Κοκκινιάς]]».
|