Άρης Θεσσαλονίκης (ποδόσφαιρο ανδρών): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Userpepes (συζήτηση | συνεισφορές)
ΠΑΕ Άρης, χωρίς το Θεσσαλονίκης, από την πηγή
Γραμμή 45:
Ο Άρης ιδρύθηκε ως "Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Άρης Θεσσαλονίκης" στις [[25 Μαρτίου]] (7 Απριλίου με το νέο ημερολόγιο) του [[1914]] σε ένα εξοχικό κέντρο της περιοχής '''Βότση''' στην [[Καλαμαριά]] και υπήρξε το πρώτο ελληνικό σωματείο που ιδρύθηκε στην πόλη μετά την απελευθέρωσή της το [[1912]]. Για να τονισθεί ιδιαιτέρως το γεγονός αυτό, οι ιδρυτές του επέλεξαν την ημέρα της εθνικής επετείου. Ιδρυτές του Άρη ήταν οι [[Γιάννης Αγγέλου (ποδόσφαιρο)|Γιάννης Αγγέλου]], Λάζαρος Αγοραστός, Πέπο Αμπραβανέλ, Γρηγόρης Βλαχόπουλος, Λάζαρος Βλαχόπουλος, Πέτρος Γκοτζαμάνης, Δήμου, Τηλέμαχος Ζέγας, Θόδωρος Θεοδωρίδης, Δημήτρης Ιωαννίδης, Άγγελος Καραγιαννίδης, Δημήτρης Κοτρώτσης, Πέτρος Κρέης, Λάζαρος Κωστίδης, Γιώργος Λάμπρου, Γιάννης Νακόπουλος, Θανάσης Παπαγεωργίου, Γιάννης Πλιάτσικας, Ρούσσος Ρωσσιάδης, Κάρολος Σαλούστο, Τάσος Τσιατσιαπάς, Πρόδρομος Κότσανος και Μίνως Κυδωνάκης (πρώτος πρόεδρος το σπίτι του οποίου στην οδό Φλέμιγκ με Βασιλίσσης Όλγας, ήταν τόπος συνάθροισης των μελών του συλλόγου κατά τα αρχικά χρόνια της ύπαρξης του).
 
Κομβικό ρόλο στην ιστορία του συλλόγου καταλαμβάνει η ευρύτερη περιοχή της '''Αγίας Τριάδας''', στον ανατολικό τομέα της πόλης που έφερε το όνομα "Εξοχές". Εκεί, συνυπήρχαν αρμονικά οι παλιές αρχοντικές οικογένειες της Θεσσαλονίκης, η κοινότητα των Κεφαλλονιτών καθώς και η μεγαλύτερη Εβραϊκή κοινότητα της πόλης. Υπήρχε επίσης ένα μεγάλο μουσουλμανικό μνημείο το Γενί Τζαμί, το μετέπειτα Λαογραφικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Εκεί κτίσθηκαν τα πρώτα προξενεία, το Ιταλικό, το Γαλλικό, η Γερμανική Σχολή και τα πρώτα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Στο χώρο του αθλητισμού λόγω της εγγύτητας με τη θάλασσα άνθησαν σύλλογοι με δραστηριότητες όπως η κολύμβηση, η κωπηλασία και η ιστιοπλοΐα. Εκεί, σ’αυτή την περιοχή, έχει τις ρίζες του ο ιστορικός σύλλογος “'Αρης” Θεσσαλονίκης.<ref>[http://inagiastriados.gr/istoria-tou-naou/ Ιστορία Ι. Ν. Αγίας Τριάδας, αναφορά στον Άρη Θεσσαλονίκης]</ref>
Η συμμετοχή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο είχε παρενέργειες αναφορικά με τη λειτουργία του Άρη ο οποίος περί τα τέλη εκείνης της περιόδου έπαψε ουσιαστικά να υφίσταται. Στην πόλη παρέμεναν όσοι δεν είχαν ηλικία στράτευσης. Στο Α΄ Γυμνάσιο, το οποίο στο μεταξύ είχε μεταφερθεί από την '''Καμάρα''' (την πρώτη "αρειανή" γειτονιά) στην Αγία Τριάδα επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, φοιτούσαν τα παιδιά των αστικών οικογενειών. Φορούσαν πάντα πηλήκιο με σύμβολο την κουκουβάγια, δεν έκαναν σκαλομαρία στα τραμ, δεν πήγαιναν στα χοροδιδασκαλεία, ούτε σύχναζαν σε κινηματογράφους όπως οι Μοντέρν και Αττικόν που θεωρούνταν "άντρα αλητείας". Γενικά διακρίνονταν για τους "καλούς" τους τρόπους, σε αντίθεση με τους "μόρτες" μαθητές άλλων Γυμνασίων. Με δική τους πρωτοβουλία, χάρη στη βοήθεια του δικηγόρου Γιάννη Οικονομόπουλου και με τη συγκατάθεση των παλιών ιδρυτών του, επανασύστησαν το σύλλογο. Tα ονόματα αυτών που αποτέλεσαν το «νέο» Άρη ήταν: Κότσιανος, Αγοραστός, Παπαγεωργίου, Οσμάν, Ηλιάδης, Μπαρίτας, Λόγγος, Σωτηρόπουλος, Βλαχόπουλος, Κόρατς, Τσιντιφάν, Βλαχόπουλος, Οπλοποιός και Γρηγ. Βικελίδης (ξάδελφος των αδελφών Βικελίδη). Αυτοί λοιπόν παρέλαβαν από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ένα αντίγραφο του καταστατικού ίδρυσης, όρισαν νέα διοίκηση και ο Άρης ήταν ξανά μια ζώσα πραγματικότητα!<ref>[http://www.ierolohites1970.gr/print.php?type=N&item_id=365 H ίδρυση του Άρη Θεσσαλονίκης]</ref><ref>[http://1gym-thess.thess.sch.gr/index.files/History1g.htm A' Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης]</ref>