Βικιπαίδεια

Λεονάρντο ντα Βίντσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Προστέθηκαν Πληροφορίες.
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου|noref=true}}
Ο '''Λεονάρντο ντι σερ Πιέρο ντα Βίντσι''' (''Leonardo di ser Piero da Vinci'', [[15 Απριλίου]] [[1452]] — [[2 Μαΐου]] [[1519]]), πιο συνηθισμένα '''Λεονάρντο ντα Βίντσι''' ή απλά '''Λεονάρντο''', ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] [[wikt:πολυμαθής|πολυμαθής]] της [[Αναγέννηση|Αναγέννησης]] και οι τομείς που τον ενδιέφεραν συμπεριλάμβαναν την [[εφεύρεση]], (invention) τη [[ζωγραφική]](painting), , τη [[γλυπτική]], (sculpture), την [[αρχιτεκτονική]], (architecture), την [[επιστήμη]], (science), τη [[μουσική]],(music), τα [[μαθηματικά]],(maths), την [[εφαρμοσμένη μηχανική]], (applied mechanics), τη [[λογοτεχνία]], (literature), την [[ανατομία]], (anatomy), τη [[γεωλογία]], (geology), την [[αστρονομία]], (astronomy), τη [[βοτανική]], (botanic), τη [[wikt:συγγραφή|συγγραφή]],(writing), την [[ιστορία]], (history), και τη [[χαρτογραφία]]. (map - charting). Αποκαλούνταν συχνά "πατέρας της [[Παλαιοντολογία|παλαιοντολογίας]]", (the father of paleontology), της [[ιχνολογία]]ς (tracking) και της αρχιτεκτονικής (architecture). Θεωρείται ευρέως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Μερικές φορές του δίνονται τα εύσημα για την εφεύρεση του [[Αλεξίπτωτο|αλεξιπτώτου]], (parachute), του [[Ελικόπτερο|ελικοπτέρου]] (helicopter), και του [[Άρμα μάχης|άρματος μάχης]]. ( battle tank).
 
Θεωρείται αρχετυπική μορφή του [[Αναγεννησιακός ουμανισμός|αναγεννησιακού ουμανιστή]]<ref name=HG>{{Cite book|first=Helen|last=Gardner|title=Art through the Ages|year=1970|pages= 450–456}}</ref> (renessance humanist) και [[Επιστήμη|επιστήμονα]], (scientist), του [[Αναγεννησιακή τέχνη|αναγεννησιακού καλλιτέχνη]], (renessance artist), ''[[Homo Universalis]]'' και μια ιδιοφυής προσωπικότητα. Μεταξύ των πιο διάσημων έργων του συγκαταλέγονται η ''[[Μόνα Λίζα]](MonaLisa)'' και ο ''[[Ο Μυστικός Δείπνος (Λεονάρντο)|Μυστικός Δείπνος]]''.(The Secret Dinner). ΕκτόςΕκτός από τα παραπάνω, ο ντα Βίντσι ενδιαφερόταν για την [[αστρονομία]],(astronomy) τη [[βοτανική]], (botanics), τη συγγραφή,(Writing), την ιστορία (History) και τη [[χαρτογραφία]] (map - charting).
 
==Βιογραφία (Biography). ==
Ο Λεονάρντο (Leonardo) γεννήθηκε στο Βίντσι (Vinci) της [[Ιταλία]]ς (Italy) στις [[15 Απριλίου]] [[1452]].<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.31</ref> Το πλήρες όνομά του ήταν Leonardo di ser Piero da Vinci,(Leonardo di sir Pierro Da Vinci), αν και υπέγραφε τα έργα του ως «Leonardo» (Λεονάρντο) ή «Io, Leonardo» (= «Εγώ, ο Λεονάρντο») (Ι, Leonardo). Ήταν καρπός του έρωτα του Πιέρο ντα Βίντσι (Pierro Da Vinci) και της Κατερίνας, (Katerina) της οποίας δεν γνωρίζουμε την πλήρη ταυτότητα. Οι δυο τους δεν έγιναν ποτέ νόμιμο ζευγάρι. Ο Πιέρο (Pierro) ήταν [[συμβολαιογράφος]] στην περιοχή.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.32</ref> Η μητέρα του, Κατερίνα, (Katerina), πιθανόν ήταν ταπεινότερης καταγωγής, μάλλον υπηρέτρια. Ένα χρόνο περίπου μετά τη γέννηση του Λεονάρντο (Leonardo) οι γονείς του παντρεύτηκαν: ο Πιέρο (Pierro) την κόρη ενός πλούσιου συμβολαιογράφου-την Αλμπιέρα Αμαντόρι ντι Τζοβάνι<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.35-36</ref>- και η Κατερίνα(Albiera Amandori Di Giovanni) έναν εργάτη υψικαμίνου, τον Αντόνιο ντι Πιέρο ντι Αντρέα ντι Τζοβάνι Μπούτι<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.37</ref>. (Antonio Di Pierro Di Giovanni Buti). Η Αλμπιέρα (Albiera) πέθανε άτεκνη στα 1473 και το 1475 ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε <ref>Συνολικά ο πατέρας του έκανε τέσσερις γάμους και απέκτησε δεκαπέντε παιδιά Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ. 35, 102 </ref>Αργότερα, τη νόθα αυτή καταγωγή του ο Λεονάρντο (Leonardo) την είδε ως αποτέλεσμα λάθος επιλογών της μητέρας του<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.38</ref>Ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ]]<ref>Σίγκμουντ Φρόϋντ, Μια παιδική ανάμνηση του Λεονάρντο ντα Βίντσι, μτφρ. Αγγελική Μανουσάκη,εκδ.Ερατώ, Αθήνα, 2006</ref> (Siegmund Freud) συνέδεε τη νόθα καταγωγή του ζωγράφου με το ανολοκλήρωτο αρκετών έργων του, ονομάζοντας αυτη την ιδιοτροπία του ως ''σύμπλεγμα του Λεονάρντο''. (The Leonardo Complex). Στην εγκατάλειψη από τη μητέρα του, απέδωσε ο Φρόυντ, (Freud), την ομοφυλοφιλία του και μια διαδικασια εξιδανίκευσης η οποία κατηύθυνε τις καλλιτεχνικές του δράσεις.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.38</ref> Επίσης, στον ψυχισμό του βάραινε η μειονεκτική κοινωνική του θέση λόγω των δικαιωμάτων των παιδιών του Πιέρο.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.47</ref>(Pierro).
 
Υπεύθυνοι για την ανατροφή του ήταν κυρίως οι παππούδες του και ο θείος του Φραντσέσκο<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.45</ref>(Francesco). Τις πρώτες γνώσεις ανάγνωσης και γραφής τις έλαβε από την οικογενειά του ενώ φοίτησε στο σχολείο του χωριού. Δεν φαίνεται να φοίτησε στα ίδια σχολεία στα οποία φοίτησαν τα ετεροθαλή αδέλφια του, επειδή η φυσική αριστεροχειρία του δεν διορθώθηκε ποτέ.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.47</ref> Δεν είχε,επίσης,σημαντική γλωσσομάθεια και αν και ήταν πρώτος διανοούμενος των χρόνων του που χρησιμοποίησε την καθομιλουμένη, παραδεχόταν πωςτον περιόριζε στην ακριβή έκφραση. Σε ηλικία εικοσιπέντε ετών έμαθε λατινικά μόνος του.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.202</ref>
[[Αρχείο:Vinci casa Leonardo.jpg|thumb|left|Το σπίτι το οποίο σύμφωνα με την παράδοση γεννήθηκε ο Λεονάρντο. (Leonardo). Βρίσκεται λίγο έξω από το Βίντσι (Vinci) ,στο χωριό Ανκιάνο (Anciano). ]]
 
===Στη Φλωρεντία (In Florence). ===
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς πήγε στη [[Φλωρεντία]], (Florence), ίσως περί τα 1464-1465<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.49, 81</ref> Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών εισήλθε ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο του φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα [[Αντρέα ντελ Βερρόκκιο]] (Andrea Del Perrochio) ([[1433]]-[[1485]]). Ο πατέρας του Πιέρο (Pierro) τον γνώριζε μάλλον, διότι του είχε δώσει νομικές συμβουλές.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.49</ref> Σε λιγότερο από έξι χρόνια θα πρέπει από μαθητής να έγινε δάσκαλος, διότι ήδη από το 1472 ήταν καταγεγραμμένος ως δάσκαλος στη συντεχνία των ζωγράφων την επονομαζόμενη ''Ένωση Ζωγράφων (The Union of Artists) του Αγίου Λουκά''.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.90</ref> (Saint Luke). Αρχικά μάλλον σπούδασε γλυπτική χωρις να παραθεωρείται και η ζωγραφική στη μαθητεία του.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.90-91</ref>Οι πρώτες φιλοσοφικές και επιστημονικές γνώσεις του αποκτώνται από τους καλλιεργημένους ανθρωπους οι οποίοι επισκέπτονταν τον Βερρόκιο (Verrokio) στο εργαστήριό του, από την εμπειρία και τη συζήτηση μαζί τους παρά μια συστηματική καθοδήγηση από αυτούς.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.118</ref> Το πιο πρώιμο γνωστό έργο του αποτελεί το επονομαζόμενο «Σχέδιο τοπίου στην κοιλάδα του Άρνου», (Draw of a landscape in the Valley of Arno) το οποίο βρίσκεται σήμερα στην [[Ουφίτσι|Πινακοθήκη Ουφίτσι]] (Uficci Painting Case) της Φλωρεντίας.
(Florence). Θεωρήθηκε ότι μυήθηκε στην ομοφυλοφιλία στοεργαστήριο του Βερόκιο, (Verokkio), πιθανώς μόλις έφτασε εκεί,ανάμεσα στα δεκατρία και δεκαπέντε του, κάτι όχι ασυνήθιστο στους κύκλους των καλλιτεχνών.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.99</ref>
 
Το 1476, σε ηλικία εικοσιτριών ετών, κατηγορήθηκε για σοδομία που διέπραξε αυτός και άλλοι τρεις νεαροί σε βάρος κάποιου Jacobo Salterelli, (Tζακόμπο Σαλταρέλι), περιστατικό το οποίο έγινε αντιληπτό στους Αξιωματικούς της Νύχτας και των Μοναστηριών, (Τhe Officers of Nights and the Monasteries) αλλά τελικά αθωώθηκε μαζί με τους άλλους. Η υπόθεση αποδείχθηκε κατασκευασμένη με σκοπό να δυσφημιστεί ένας από την συντροφιά του Λεονάρντο (Leonardo 's Company). ο οποίος ήταν μέλος της οικογένειας των Μεδίκων.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.99-101</ref>(The Medics).
Στα δύο τελευταία χρόνια παραμονής του στην Φλωρεντία (Florence) είχε τουλάχιστον έναν εραστή: αμφιλεγόμενη είναι μια ιδιόχειρη αναφορά του Λεονάρντο (Leonardo) για κάποιον Fiorovante di Domenico (Fiorovante Di Domenico) ή τον Bernardo di Simone.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.126-127</ref>(Bernando Di Simone).
 
===Στο Μιλάνο (Milan). ===
Αργότερα, το [[1482]], μετακόμισε στο [[Μιλάνο]], (Milan), όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως μηχανικός, (mechanic), ζωγράφος(painter) και γλύπτης(sculpturer) στον ηγεμόνα του Μιλάνου(Milan) [[Λουδοβίκος Σφόρτσα|Λουδοβίκο Σφόρτσα]]<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.141-143</ref>. (Ludovico Sfortsa).
[[Αρχείο:Ludovico Sforza by G.A. de Predis (Donatus Grammatica).jpg|thumb|left|220px|Λουδοβίκος Σφόρτσα.(Ludovico Sfortsa). Πίνακας του [[Τζιοβάννι Αμπρότζιο ντε Πρέντις]]
(Giovanni Ambrosio de Predis). Ήταν ο κυριότερος προστάτης του Λεονάρντο ντα Βίντσι, (Leonardo Da Vinci), ο οποίος για τον Σφόρτσα (Sfortsa) έγραψε: «Η δικαιοσύνη του [ήταν] τόσο μαύρη όσο και ο ίδιος»<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.140</ref>(His Justice was so Black as his). ]] Ως αιτία της φυγής του θεωρείται η ''Προσκύνηση των Μάγων(The Wizards Bowing Down)'' και η αμηχανία του που ένιωσε μετά την απόρριψή του από τους Μεδίκους (The Medics) ή ότι ο Λορέντσο των Μεδίκων (O Lorenzo of the Medics), λάτρης της μουσικής εκτιμώντας τη μουσική κλήση του Λεονάρντο (Leonardo) εστάλη σκόπιμα στο Μιλάνο. <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.133</ref>(Milan).
[[Αρχείο:Lorenzo de Medici.jpg|thumb|right|220px|Πορτρέτο του Lorenzo του Μεγαλοπρεπούς.(Lorenzo the Magnificent) 1555-1565. [[Φλωρεντία]], (Florence) Πινακοθήκη Ουφίτσι. (Uficci). Ο Λορέντσο των Μεδίκων(Lorenzo of the Medics), με τον Λεονάρντο (Leonardo), είχαν αρκετά κοινά:σχεδόν συνομήλικοι και λάτρεις της γνώσης και της τέχνης.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.114</ref>Ομως διαφοροποιούνταν μεταξύ τους ως προς τις αντιλήψεις τους: ο διανοητικός ελιτισμός του Λορέντσο (Lorenzo) και το αίσθημα ανεξαρτησίας του Λεονάρντο(Leonardo) δεν άφηναν πολλά περιθώρια στον τελευταίο να ανέλθει κοινωνικά μέσω της οικογένειας των Μεδίκων<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.116</ref>(The Medics). ]]!
 
 
Όμως στην πραγματικότητα, επειδή οι Μέδικοι δεν του έδωσαν ούτε μια παραγγελία και επειδή δεν του ζήτησε ο Λορέντσο των Μεδίκων να επιστρέψει στη Φλωρεντία, το ταξίδι του στο Μιλάνο πρέπει να δικαιολογηθεί ως μια νέα απόπειρα αναζήτησης καλλιτεχνικών και επαγγελματικών ευκαιριών.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.135-136</ref> Ο Λεονάρντο διέθετε δικό του εργαστήριο με βοηθούς και δώδεκα μαθητές.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.187</ref> Την ίδια περίπου περίοδο εργάστηκε ως σύμβουλος αρχιτέκτονας στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, ενώ το διάστημα [[1495]]-[[1498]], μετά από παραγγελία του Λουδοβίκου Σφόρτσα ζωγραφίζει τον «Μυστικό Δείπνο» στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντελλε Γκράτσιε και, μεταξύ 1483 και 1508, την [[Παναγία των Βράχων]] ύστερα από παραγγελία της Αδελφότητας της Άμωμης Σύλληψης του Μιλάνου.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.148</ref> Ως καλλιτέχνης της αυλής, ο Λεονάρντο δέχθηκε αρκετές παραγγελίες για έργα που τις περισσότερες φορές, ωστόσο, άφηνε ημιτελή. ▼
Οργανώνει τις γιορτές της αυλής των Σφόρτσα, στις οποίες είναι ταυτόχρονα ενδηματολόγος και σκηνοθέτης.<ref>Μάνος Στεφανίδης, Μια ιστορία της ζωγραφικής, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 1994, σελ.176</ref>▼
 
▲Όμως στην πραγματικότητα, επειδή οι Μέδικοι (The Medics) δεν του έδωσαν ούτε μια παραγγελία και επειδή δεν του ζήτησε ο Λορέντσο των Μεδίκων (Lorenzo of the Medics), να επιστρέψει στη Φλωρεντία, (Florence), το ταξίδι του στο Μιλάνο, (Milan), πρέπει να δικαιολογηθεί ως μια νέα απόπειρα αναζήτησης καλλιτεχνικών και επαγγελματικών ευκαιριών.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.135-136</ref> Ο Λεονάρντο (Leonardo) διέθετε δικό του εργαστήριο με βοηθούς και δώδεκα μαθητές.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.187</ref> Την ίδια περίπου περίοδο εργάστηκε ως σύμβουλος αρχιτέκτονας στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, (The Cathedral Temple of the Milan). ενώ το διάστημα [[1495]]-[[1498]], μετά από παραγγελία του Λουδοβίκου Σφόρτσα (Ludovico Sfortsa), ζωγραφίζει τον «Μυστικό Δείπνο» (The Secret Dinner) στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντελλε Γκράτσιε(Santa Maria DE Le Gracie), και, μεταξύ 1483 και 1508, την [[Παναγία των Βράχων|Παναγία των Βράχων (The Beata Maria of the Rocks)]] ύστερα από παραγγελία της Αδελφότητας της Άμωμης Σύλληψης του Μιλάνου.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.148</ref>(The Fraternity of Imacular Conception of Milan). Ως καλλιτέχνης της αυλής, ο Λεονάρντο (Leonardo) δέχθηκε αρκετές παραγγελίες για έργα που τις περισσότερες φορές, ωστόσο, άφηνε ημιτελή.
Το καλοκαίρι του 1490 έλαβε υπό την προστασία του ένα δεκάχρονο αγόρι ονόματι Τζαν Τζάκομο Καπρότι ή Σαλαΐνο, γιο αγρότη, που πιθανώς τον πούλησε ως μοντέλο υπηρέτη με τη ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Ο ντα Βίντσι σημειώνει τον απείθαρχο χαρακτήρα του,αλλά και τα δώρα που του έκανε. Μάλλον ο χαρακτήρας της μεταξύ τους σχέσης ήταν πατέρα-γιου. Αλλά και το ενδεχόμενο να είχε σεξουαλικό χαρακτήρα η μεταξύ τους σχέση δεν μπορεί να αποκλεισθεί. <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.172-176</ref>▼
▲Οργανώνει τις γιορτές της αυλής των Σφόρτσα,(Sfortsa) στις οποίες είναι ταυτόχρονα ενδηματολόγος και σκηνοθέτης.<ref>Μάνος Στεφανίδης, Μια ιστορία της ζωγραφικής, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 1994, σελ.176</ref>
Το καλοκαίρι του 1493 τον επισκέπτεται η μητέρα του Κατερίνα, επιθυμώντας λίγο μετά τον πρόσφατο θάνατο του συζύγου της να περάσει το υπόλοιπο του βίου της μέχρι τον θανάτό της, κοντά στον γιο της.<ref>Tην μητέρα του την ξαναείδε αρκετές φορές μετά την εγκατάστασή του στο εργαστήριο του Βερόκιο, επισκεπτόμενος συχνά το Βίντσι. Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.183-187</ref>▼
 
▲Το καλοκαίρι του 1490 έλαβε υπό την προστασία του ένα δεκάχρονο αγόρι ονόματι Τζαν Τζάκομο Καπρότι ή Σαλαΐνο,(Jahn Jakomo Caproti or Salaino), γιο αγρότη, που πιθανώς τον πούλησε ως μοντέλο υπηρέτη με τη ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Ο ντα Βίντσι (Da Vinci) σημειώνει τον απείθαρχο χαρακτήρα του,αλλά και τα δώρα που του έκανε. Μάλλον ο χαρακτήρας της μεταξύ τους σχέσης ήταν πατέρα-γιου. Αλλά και το ενδεχόμενο να είχε σεξουαλικό χαρακτήρα η μεταξύ τους σχέση δεν μπορεί να αποκλεισθεί. <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.172-176</ref>
===Στη Βενετία και στη Φλωρεντία===▼
▲Το καλοκαίρι του 1493 τον επισκέπτεται η μητέρα του Κατερίνα, (Katerina) επιθυμώντας λίγο μετά τον πρόσφατο θάνατο του συζύγου της να περάσει το υπόλοιπο του βίου της μέχρι τον θανάτό της, κοντά στον γιο της.<ref>Tην μητέρα του την ξαναείδε αρκετές φορές μετά την εγκατάστασή του στο εργαστήριο του Βερόκιο, επισκεπτόμενος συχνά το Βίντσι. Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.183-187</ref>
Τον Οκτώβριο του [[1499]] και μετά την ήττα του προστάτη του Λουδοβίκου Σφόρτσα από τα γαλλικά στρατεύματα, ξεκινά μαζί με τους Γάλλους στενή συνεργασία σχετικά με νέες ζωγραφικές τεχνικές, ενώ υπέγραψε ένα είδος μη αποκλειστικού συμβαλαίου με τον Λουδοβίκο ΙΒ', φτάνοντας στο σημείο να τον αποκαλούν ''καλλιτέχνη τους''.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.198-199</ref> Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους εγκαταλείπει το Μιλάνο, μετά τις καταστροφές και λεηλασίες που επέφεραν στην πόλη τα Γαλλικά στρατεύματα κατοχής.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.199</ref> και ταξιδεύει στην [[Μάντουα]], όπου έμεινε για δύο μήνες στην Ισαβελλα ντ' Έστε, αλλά στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου 1500 αναχώρησε για τη Βενετία.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.245-247</ref>Την άνοιξη του 1502 αναλαμβάνει θέση στρατιωτικού συμβούλου του Καίσαρα Βοργία.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.261</ref>▼
 
▲===Στη Βενετία και στη Φλωρεντία (At Venice and in Florence). ===
Τον Ιούνιο του [[1502]] ταξιδεύει με τον Καίσαρα Βοργία στην κεντρική και άνω [[Ιταλία]] με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα και μηχανικού. Μεταξύ άλλων σχεδιάζει χάρτες για τις εκστρατείες του Καίσαρα, προτείνει βελτιώσεις σε οχυρωματικά έργα και ανέπτυσσε ιδέες για αμυντικά συστήματα.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.264-265</ref>▼
▲Τον Οκτώβριο του [[1499]] και μετά την ήττα του προστάτη του Λουδοβίκου Σφόρτσα (Ludovico Sfortsa) από τα γαλλικά στρατεύματα, ξεκινά μαζί με τους Γάλλους (The French) στενή συνεργασία σχετικά με νέες ζωγραφικές τεχνικές, ενώ υπέγραψε ένα είδος μη αποκλειστικού συμβαλαίου με τον Λουδοβίκο ΙΒ', (Ludovico IV), φτάνοντας στο σημείο να τον αποκαλούν ''καλλιτέχνη (artist). τους''.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.198-199</ref> Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους εγκαταλείπει το Μιλάνο, (Milan), μετά τις καταστροφές και λεηλασίες που επέφεραν στην πόλη τα Γαλλικά (French) στρατεύματα κατοχής.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.199</ref> και ταξιδεύει στην [[Μάντουα]], (Madua), όπου έμεινε για δύο μήνες στην Ισαβελλα ντ' Έστε, (Isavella D' Este), αλλά στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου 1500 αναχώρησε για τη Βενετία.(Venice). <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.245-247</ref>Την άνοιξη του 1502 αναλαμβάνει θέση στρατιωτικού συμβούλου του Καίσαρα Βοργία.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.261</ref>(Caesarem Borgia).
[[Αρχείο:Santi di Tito - Niccolo Machiavelli's portrait.jpg|left|thumb|250px|Ο [[Νικολό Μακιαβέλι]] με ενδυμασία αξιωματούχου της Φλωρεντινής Δημοκρατίας. Ο Λεονάρντο και ο Μακιαβέλι ίσως είχαν συναντηθεί στην αυλή του Καίσαρα Βοργία. Ο πρώτος είχε ίσως γοητευθεί από της σχολαστικά ερευνητική σκέψη του Μακιαβέλι, επειδή ήταν πολύ διαφορετική από τη δική του. Ο δεύτερος πιθανώς να εμπνέυστηκε από την ελευθερία της σκέψης το πάθος και την τόλμη του πρώτου <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.267</ref>]] ▼
Από το φθινόπωρο του 1502 έως τον Μάρτιο του 1503 δεν έχουμε αναφορές για δοσοληψίες με τον Βοργία.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.269</ref> Τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου βρίσκεται πάλι στη Φλωρεντία, ίσως για να συνεχίσει τον πίνακα ''Η Παρθένος, η Αγία Άννα και το Θείο Βρέφος''.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.270</ref> Ξεκινά να εργάζεται πάνω στο περίφημο έργο του, την ''Μόνα Λίζα'', κατόπιν παραγγελίας του συζύγου της Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο. Λίγο αργότερα αρχίζει την τοιχογραφία ''Η Μάχη του Ανγκιάρι'' για την αίθουσα συνεδριάσεων του [[Παλάτσο Βέκιο]], έργο που θα μείνει ημιτελές, διότι ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΒ' τον προσκαλεί στο Μιλάνο για να εργαστεί σε μια συλλογή μικρών πινάκων για τον [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΒ']].<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.280-281</ref>
[[Αρχείο:Michelangelos David.jpg|left|thumb|250px|''Δαβίδ'', Galleria dell'Accademia. Ο Λεονάρντο ζητήθηκε να συμμετάσχει, στα 1504, σε επιτροπή διεκεκριμένων καλλιτεχνών με σκοπό να αποφασίσει το που θα τοποθετείτο το έργο αυτό του [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Άγγελου]]. Τότε εντοπίζεται η πρώτη επίσημη συνάντησή τους. Η απόφαση της επιτροπής να τοποθετηθεί το άγαλμα στη Λόντζα ντέι Λάντζι, ενώ ο δημιουργός του ήθελε να τοποθετηθεί έξω από το Μέγαρο της Αρχοντίας, δυσαρέστησε τον Μιχαήλ Άγγελο και ψύχρανε τις μεταξύ τους σχέσεις. <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.276</ref>]]▼
Την ίδια περίοδο πεθαίνει ο θείος του Φραντσέσκο, καθιστώντας τον μοναδικό κληρονόμο της περιουσίας του. Όμως συγκρούεται με τα ετεροθαλή αδέλφια του για τη διεκδίκηση της περιουσίας και η διαμάχη κρατά έναν περίπου χρόνο.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.281-282</ref>▼
 
▲Τον Ιούνιο του [[1502]] ταξιδεύει με τον Καίσαρα Βοργία (Caesar Borgia) στην κεντρική και άνω [[Ιταλία]] (Italy) με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα και μηχανικού. Μεταξύ άλλων σχεδιάζει χάρτες για τις εκστρατείες του Καίσαρα, (The Caesar 's campaigns), προτείνει βελτιώσεις σε οχυρωματικά έργα και ανέπτυσσε ιδέες για αμυντικά συστήματα.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.264-265</ref>
===Στο Μιλάνο===▼
▲[[Αρχείο:Santi di Tito - Niccolo Machiavelli's portrait.jpg|left|thumb|250px|Ο [[Νικολό Μακιαβέλι]] (Niccolo Macciavelli) με ενδυμασία αξιωματούχου της Φλωρεντινής Δημοκρατίας.(The Florencia Republic). Ο Λεονάρντο (Leonardo) και ο Μακιαβέλι(Macciavelli) ίσως είχαν συναντηθεί στην αυλή του Καίσαρα Βοργία. (Caerar Borgia) Ο πρώτος είχε ίσως γοητευθεί από της σχολαστικά ερευνητική σκέψη του Μακιαβέλι,(Macciavelli) επειδή ήταν πολύ διαφορετική από τη δική του. Ο δεύτερος πιθανώς να εμπνέυστηκε από την ελευθερία της σκέψης το πάθος και την τόλμη του πρώτου <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.267</ref>]]
Την περίοδο [[1508]]-[[1512]] ζει σχεδόν αποκλειστικά στο Μιλάνο, παρέχοντας τις υπηρεσίες του στον Σαρλ ντ' Αμπουάζ (Charles d' Amboise), κυβερνήτη της πόλης. Ο Λεονάρντο αποτελεί πλέον διάσημο καλλιτέχνη και το διάστημα αυτό υποβάλλει σχέδια για το μνημείο του Τριβούλτσιο, συνεχίζει τις ανατομικές του μελέτες και αναλαμβάνει αρκετές παραγγελίες. Μετά τον θάνατο του Σαρλ ντ' Αμπουάζ, το [[1511]], και την εκδίωξη των Γάλλων από το Μιλάνο τον επόμενο χρόνο, ο Λεονάρντο επισκέπτεται τη [[Ρώμη]] υπό την προστασία του αδελφού του [[Πάπας|Πάπα]] Λέοντα Ι΄, Τζουλιάνο των Μεδίκων. Στο περιβάλλον της παπικής αυλής καταπιάνεται με διάφορα επιστημονικά πειράματα και μελέτες. Πέρα από διάφορες εφευρέσεις του, σχεδιάζει το έργο της αποξηράνσεως των ελών της περιοχής Ποντίνι, νότια της [[Ρώμη]]ς και για το λιμάνι της Τσιβιταβέκια.<ref>Lucia Aquino, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, μτφρ. Δήμητρα Παπαβασιλείου, εκδ. Η Καθημερινή, 2006, σελ.159</ref>▼
[[Αρχείο:Από Francis1το φθινόπωρο του 1502 έως τον Μάρτιο του 1503 δεν έχουμε αναφορές για δοσοληψίες με τον Βοργία.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-1Κουιμτζή, εκδ.jpg|thumb|right|220px|Φραγκίσκος Α'τηςΚάτοπτρο, ΓαλλίαςΑθήνα, 2004, σελ.Ο269</ref> μαικήνας(Borgia). πουΤον επεισεΜάρτιο τοντου Λεονάρντοεπόμενου χρόνου βρίσκεται πάλι στη Φλωρεντία, (Florence) ίσως για να περάσεισυνεχίσει τατον τελευταίαπίνακα του''Η χρόνιαΠαρθένος, στηνη ΑμπουάζΑγία Άννα και το Θείο Βρέφος''.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.305270</ref> Για τον(The ΛεονάρντοVirgin, ηThe σχέσηSaint πουAnna είχεand μεthe τονHoly ΓάλλοBaby). ηγεμόναΞεκινά παρομοιαζόταννα μεεργάζεται εκέινηπάνω στο περίφημο έργο του, Αριστοτέλητην και''Μόνα Λίζα'', (Mona Lisa), κατόπιν παραγγελίας του Μεγάλουσυζύγου Αλεξάνδρουτης Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο.(Francesco Del Jokkodo). Λίγο αργότερα αρχίζει την τοιχογραφία ''Η Μάχη του Ανγκιάρι (The Battle of Angiari)'' για την αίθουσα συνεδριάσεων του [[Παλάτσο Βέκιο]], (Palatso Vekkio), έργο που θα μείνει ημιτελές, διότι ο Γάλλος βασιλιάς (The French King Ludovique IV) τον προσκαλεί στο Μιλάνο (Milan) για να εργαστεί σε μια συλλογή μικρών πινάκων για τον [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΒ']].<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.307280-281</ref>]] (Ludovique IV).
▲[[Αρχείο:Michelangelos David.jpg|left|thumb|250px|''Δαβίδ'', (David), Galleria dell'Accademia. Ο Λεονάρντο (Leonardo) ζητήθηκε να συμμετάσχει, στα 1504, σε επιτροπή διεκεκριμένων καλλιτεχνών με σκοπό να αποφασίσει το που θα τοποθετείτο το έργο αυτό του [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Άγγελου]]. (Michelangelo). Τότε εντοπίζεται η πρώτη επίσημη συνάντησή τους. Η απόφαση της επιτροπής να τοποθετηθεί το άγαλμα στη Λόντζα ντέι Λάντζι,(Lontsa Dei Lantzi), ενώ ο δημιουργός του ήθελε να τοποθετηθεί έξω από το Μέγαρο της Αρχοντίας, (The Masterful Manor) δυσαρέστησε τον Μιχαήλ Άγγελο (Michelangelo) και ψύχρανε τις μεταξύ τους σχέσεις. <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.276</ref>]]
▲Την ίδια περίοδο πεθαίνει ο θείος του Φραντσέσκο,(Francesco), καθιστώντας τον μοναδικό κληρονόμο της περιουσίας του. Όμως συγκρούεται με τα ετεροθαλή αδέλφια του για τη διεκδίκηση της περιουσίας και η διαμάχη κρατά έναν περίπου χρόνο.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.281-282</ref>
 
▲===Στο Μιλάνο (In Milan). ===
==Στη Γαλλία==▼
▲Την περίοδο [[1508]]-[[1512]] ζει σχεδόν αποκλειστικά στο Μιλάνο, (Milan), παρέχοντας τις υπηρεσίες του στον Σαρλ ντ' Αμπουάζ (Charles d' Amboise), (Charles D 'Amboise), κυβερνήτη της πόλης. Ο Λεονάρντο (Leonardo) αποτελεί πλέον διάσημο καλλιτέχνη και το διάστημα αυτό υποβάλλει σχέδια για το μνημείο του Τριβούλτσιο, (Trivulccio) συνεχίζει τις ανατομικές του μελέτες και αναλαμβάνει αρκετές παραγγελίες. Μετά τον θάνατο του Σαρλ ντ' Αμπουάζ, (Charlie D' Ambuaz), το [[1511]], και την εκδίωξη των Γάλλων (The French) από το Μιλάνο (Milan) τον επόμενο χρόνο, ο Λεονάρντο (Leonardo) επισκέπτεται τη [[Ρώμη]] (Rome) υπό την προστασία του αδελφού του [[Πάπας|Πάπα]] (The Pope) Λέοντα Ι΄, (Leon I), Τζουλιάνο των Μεδίκων. (Julliano of Medics). Στο περιβάλλον της παπικής αυλής καταπιάνεται με διάφορα επιστημονικά πειράματα και μελέτες. Πέρα από διάφορες εφευρέσεις του, σχεδιάζει το έργο της αποξηράνσεως των ελών της περιοχής Ποντίνι, (Podini) νότια της [[Ρώμη]]ς (South of Rome) και για το λιμάνι της Τσιβιταβέκια.<ref>Lucia Aquino, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, μτφρ. Δήμητρα Παπαβασιλείου, εκδ. Η Καθημερινή, 2006, σελ.159</ref>(Civitavekia).
Μετά τον θάνατο του Τζουλιάνο των Μεδίκων, το [[1516]], δέχεται την πρόσκληση του βασιλιά της [[Γαλλία]]ς [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α΄]]. Αφού ταξίδεψε τρεις μήνες με εύθραυστη υγεία εγκαταστάθηκε στο παλάτι της Αμπουάζ. Το ισόγειο έγεινε το εργαστήριό του και ο πρώτος όροφος και δεύτερος όροφος στεγασαν τον Λεόνάρντο και της ακολουθία του. Ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκισκος]] του έδωσε αμοιβή χιλίων χρυσών σκούδων <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.306</ref>Στην διάρκεια της εκεί παραμονής του περιορίστηκε στην ταξινόμηση των χειρογράφων και σημειώσεών του, δεν ζωγράφιζε, άλλωστε δεν μας σώθηκε κάποιο έργο του από εκείνη την περίοδο,ενώ κατάρτισε σχέδια για το νέο παλάτι που επιθυμούσε να χτίσει ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκος Α']].<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.308</ref>▼
[[Αρχείο: Francis1-1.jpg|thumb|right|220px|Φραγκίσκος Α (Francisco the First) 'της Γαλλίας (France) .Ο μαικήνας που επεισε τον Λεονάρντο (Leonardo) να περάσει τα τελευταία του χρόνια στην Αμπουάζ<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.305</ref> (Ambuaz) Για τον Λεονάρντο (Leonardo) η σχέση που είχε με τον Γάλλο (French) ηγεμόνα παρομοιαζόταν με εκέινη του Αριστοτέλη(Aristotle) και του Μεγάλου Αλεξάνδρου<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.307</ref>(Alexander The Great). ]]
 
▲==Στη Γαλλία (In France). ==
===Ο θάνατός του===▼
▲Μετά τον θάνατο του Τζουλιάνο (Juliano) των Μεδίκων, (Medics) το [[1516]], δέχεται την πρόσκληση του βασιλιά της [[Γαλλία]]ς [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α΄]]. (Francisco the First). Αφού ταξίδεψε τρεις μήνες με εύθραυστη υγεία εγκαταστάθηκε στο παλάτι της Αμπουάζ. (Ambuaz). Το ισόγειο έγεινε το εργαστήριό του και ο πρώτος όροφος και δεύτερος όροφος στεγασαν τον Λεόνάρντο (Leonardo) και της ακολουθία του. Ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκισκος]] (Francisco) του έδωσε αμοιβή χιλίων χρυσών σκούδων <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.306</ref>. Στην διάρκεια της εκεί παραμονής του περιορίστηκε στην ταξινόμηση των χειρογράφων και σημειώσεών του, δεν ζωγράφιζε, άλλωστε δεν μας σώθηκε κάποιο έργο του από εκείνη την περίοδο,ενώ κατάρτισε σχέδια για το νέο παλάτι που επιθυμούσε να χτίσει ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκος Α']].<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ. Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.308</ref> (Francisco the First).
[[Αρχείο:Clos luce 04 straight.JPG|thumb|right|220px|Ο πύργος στο Κλου,στην κοιλάδα του Λίγηρα, όπου έζησε τα τελευταία του χρόνια ο Λεονάρντο<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.307</ref>]]▼
 
Στις [[23 Απριλίου]] του [[1519]] συντάσσει τη διαθήκη του, αφήνοντας στους ετεροθαλείς αδελφούς του 400 χρυσά σκούδα και τη μικρή περιουσία του που κάποτε ανήκε στο θείο Φραντσέσκο. Στον Τζαν Τζάκομο Καπρότι, αγόρι που έθεσε υπό την προστασία του σε ηλικία δέκα ετών το καλοκαίρι του 1490,<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.172</ref> άφησε τον μισό αμπελώνα που του είχε δώσει ο Φραντσέσο Σφόρτσα και τα μισά διόδια που του είχε παραχωρήσει ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΒ' ως αμοιβή για κάποια συμβουλευτική εργασία. Το άλλο μισό αυτών το άφησε σε έναν υπηρέτη του ονόματι Battista de Villanis.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.311</ref> Πέθανε στις [[2 Μαΐου]] 1519 <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.312</ref> στο Κλου (Cloux) της [[Γαλλία]]ς, κοντά στον βασιλικό πύργο του Αμπουάζ (Amboise). Σύμφωνα με προσωπική του επιθυμία, τάφηκε στην εκκλησία Sainte Florentine, στο [[Αμπουάζ]]. Ο τάφος του συλήθηκε την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, ενώ υπό τις οδηγιες του Ναπολέοντα κατεδαφίστηκε και τα θαμμένα εκεί οστά του διασκορπίσθηκαν. Στη δεκαετία του 1860, ένας ποιητής ονόματι Arsene Houssaye πραγματοποίησε ανασκαφές και βρήκε ένα τάφο με σκελετό, δίπλα στον οποίο υπήρχε η επιγραφή ''EO DUC VINC[--]'',που μπορεί να σημαίνει ''LEONARDUS VINCIUS''<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.392</ref><ref>Το 2010 απασχόλησαν εκ νέου τους ερευνητές τα σκελετικά ευρήματα του ντα Βίντσι. Εκταφή του λειψάνου, για να διαπιστωθεί αν ο Da Vinci είναι... η Μόνα Λίζα[http://tvxs.gr/news/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%88%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-da-vinci-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CE%BB]</ref>▼
▲===Ο θάνατός του (His Death). ===
Την άνοιξη του 2016 οι Ιταλοί ιστορικοί Αλεσάντρο Βετσόζι και την Ανίζε Σαμπάτι υποστήριξαν βάσει εγγράφων και όχι γενετικού υλικού αφού παιδιά ο Λεονάρντο δεν απέκτησε ποτέ,πως δεκάδες σύγχρονοι Ιταλοί είναι μακρινοί συγγενείς του<ref>Ιστορικοί υποστηρίζουν, «Βρέθηκαν» οι ζώντες συγγενείς του Λεονάρντο ντα Βίντσι[http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=793006] Απόγονος του Λεονάρντο ντα Βίντσι ο Φράνκο Τζεφιρέλι;[http://www.aixmi.gr/index.php/apogonos-tou-leonardo/]▼
▲[[Αρχείο:Clos luce 04 straight.JPG|thumb|right|220px|Ο πύργος στο Κλου,(Klue), στην κοιλάδα του Λίγηρα, (Liger) όπου έζησε τα τελευταία του χρόνια ο Λεονάρντο<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.307</ref>(Leonardo). ]]
▲Στις [[23 Απριλίου]] του [[1519]] συντάσσει τη διαθήκη του, αφήνοντας στους ετεροθαλείς αδελφούς του 400 χρυσά σκούδα και τη μικρή περιουσία του που κάποτε ανήκε στο θείο Φραντσέσκο. (Uncle Francesco). Στον Τζαν Τζάκομο Καπρότι, (Jahn Jaccomo Kaproti), αγόρι που έθεσε υπό την προστασία του σε ηλικία δέκα ετών το καλοκαίρι του 1490,<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.172</ref> άφησε τον μισό αμπελώνα που του είχε δώσει ο Φραντσέσο Σφόρτσα (France so Sfortsa) και τα μισά διόδια που του είχε παραχωρήσει ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΒ' (King Ludovique IV) ως αμοιβή για κάποια συμβουλευτική εργασία. Το άλλο μισό αυτών το άφησε σε έναν υπηρέτη του ονόματι Battista de Villanis.<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.311</ref> (Mπατίστα Ντέ Βιλάνις). Πέθανε στις [[2 Μαΐου]] 1519 <ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.312</ref> στο Κλου (Cloux) της [[Γαλλία]]ς, (France), κοντά στον βασιλικό πύργο του Αμπουάζ (Amboise). Σύμφωνα με προσωπική του επιθυμία, τάφηκε στην εκκλησία Sainte FlorentineFlorentino, (Saint Florentine) στο [[Αμπουάζ]].(Ambuaz). Ο τάφος του συλήθηκε την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, (The French Revolution). ενώ υπό τις οδηγιες του Ναπολέοντα (Napoleon) κατεδαφίστηκε και τα θαμμένα εκεί οστά του διασκορπίσθηκαν. Στη δεκαετία του 1860, ένας ποιητής ονόματι Arsene Houssaye (Aρσέν Χουσάιγ) πραγματοποίησε ανασκαφές και βρήκε ένα τάφο με σκελετό, δίπλα στον οποίο υπήρχε η επιγραφή ''EO DUC VINCVinc (Εο Duc Vinc) [--]'',που μπορεί να σημαίνει ''LEONARDUS VINCIUS''<ref>Michael White, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Ο πρώτος επιστήμονας, μτφρ. Ευθυμία Χασιώτου-Κουιμτζή, εκδ.Κάτοπτρο, Αθήνα, 2004, σελ.392</ref><ref>Το 2010 απασχόλησαν εκ νέου τους ερευνητές τα σκελετικά ευρήματα του ντα Βίντσι. Εκταφή του λειψάνου, για να διαπιστωθεί αν ο Da Vinci είναι... η Μόνα Λίζα[http://tvxs.gr/news/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%88%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-da-vinci-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CE%BB]</ref>(Leonard's Vincius).
▲Την άνοιξη του 2016 οι Ιταλοί (Italians) ιστορικοί Αλεσάντρο Βετσόζι (Alessandro Vessozi) και την Ανίζε Σαμπάτι (Anize Sabati) υποστήριξαν βάσει εγγράφων και όχι γενετικού υλικού αφού παιδιά ο Λεονάρντο (Leonardo) δεν απέκτησε ποτέ,πως δεκάδες σύγχρονοι Ιταλοί (Italians) είναι μακρινοί συγγενείς του<ref>Ιστορικοί υποστηρίζουν, «Βρέθηκαν» οι ζώντες συγγενείς του Λεονάρντο ντα Βίντσι[http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=793006] Απόγονος του Λεονάρντο ντα Βίντσι ο Φράνκο Τζεφιρέλι;[http://www.aixmi.gr/index.php/apogonos-tou-leonardo/]
</ref>
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Λεονάρντο_ντα_Βίντσι"