|
Το ιστορικό κέντρο της έχει ανακηρυχθεί από την [[UNESCO]] [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] το [[1998]]<ref name=unesco>[http://whc.unesco.org/en/list/865 L'viv – the Ensemble of the Historic Centre - UNESCO World Heritage Centre<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>.
Η πόλη γιόρτασε τα 750 χρόνια από την ίδρυσή της ([[1256]]) με μια παράσταση «Ήχου και Φωτός» το Σεπτέμβριο του [[2006]].
== Ιστορία ==
| Σύνδεσμος = http://whc.unesco.org/en/list/865
}}
H Λβιβ ιδρύθηκε το [[1256]] από τον πρίγκιπα [[Δανιήλ της Γαλικίας]]: ονομάστηκε προς τιμή του υιού του, [[Λεβ Α' της Γαλικίας|Lev]] (Λέων)Λέωντος, κι έγινε αμέσως ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο. Βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο, πάνω στο δρόμο που ερχόταν από τα [[Βαλκάνια]] και συνέχιζε αφενός προς τα δυτικά, δηλαδή σε [[Πολωνία]], [[Γερμανία]] και [[Κάτω Χώρες]], και αφετέρου προς τα βορειοανατολικά, στη [[Μόσχα]].
Το [[1340]], καταλήφθηκε από τους [[Πολωνοί|Πολωνούς]], ενώ το [[1772]] πέρασε στα χέρια των [[Αψβούργοι|Αψβούργων]] και έγινε η πρωτεύουσα της [[Γαλικία (Ουκρανία)|Γαλικίας]] (σημερινή Δυτική Ουκρανία). Κατά το 16ο και 17ο αιώνα, η πόλη ήταν εμπορικό κέντρο, οπότε και αναπτύχθηκε ισχυρή ελληνική εμπορική παροικία, κυρίως από [[Κρήτη|Κρητικούς]] και κατοίκους άλλων νησιών. ▼
▲Το [[1340]], καταλήφθηκε από τους [[Πολωνοί|Πολωνούς]], ενώ το [[1772]] πέρασε στα χέρια των [[Αψβούργοι|Αψβούργων]] και έγινε η πρωτεύουσα της [[Γαλικία (Ουκρανία)|Γαλικίας]] (σημερινή Δυτική Ουκρανία). Κατά το 16ο και 17ο αιώνα, η πόλη ήταν εμπορικό κέντρο, οπότε και αναπτύχθηκε ισχυρή ελληνική εμπορική παροικία, κυρίως από [[Κρήτη|Κρητικούς]] και κατοίκους άλλων νησιών.
Όταν έληξε ο [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος]], η Ουκρανία κήρυξε την ένωσή της με τη δημοκρατία που είχε συσταθεί στο Λβιβ. Επί κεφαλής της Κινήσεως αυτής είχε τεθεί ο [[Σιμόν Πετλιούρα]] και ο Ουκρανός συγγραφέας Βινιτσένκο<ref>{{cite book|last=Tyrkova-Williams|first=Ariadna|title=From Liberty to Brest-Litovsk |publisher=MacMillan & Co., Limited |location=St. Martin’s Street, London |date=1919|pages=526|chapter=Ch. VII, Rear and front broken through|oclc=1464905|url=http://www.yamaguchy.netfirms.com/7897401/tyrkova/tyrkova_07.html|language=αγγλικά}}</ref>. Η πόλη βρισκόταν υπό την κατοχή των [[Ναζί]] από τον Ιούνιο του [[1941]] μέχρι τον Ιούλιο του [[1944]], οπότε και καταλήφθηκε από τον [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινο Στρατό]] και πέρασε στη [[Σοβιετική Ένωση]].
Όταν έληξε ο [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος]], η Ουκρανία κήρυξε την ένωσή της με τη δημοκρατία που είχε συσταθεί στο Λβιβ. Το 1939 καταλήφθηκε από τον [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινο Στρατό]] και πέρασε στη [[Σοβιετική Ένωση]]. Τον Ιούλιο του [[1941]] [[Ουκρανοί]] [[εθνικισμός|εθνικιστές]] οργάνωσαν δύο μεγάλα [[πογκρόμ]], στα οποία περίπου 6.000 [[Εβραίοι]] δολοφονήθηκαν<ref name="Yad_Vashem">{{cite web | author = | year = 2004 | url = http://www1.yadvashem.org/about_holocaust/chronology/1939-1941/1941/chronology_1941_18.html | title = July 25: Pogrom in Lwów | format = | work = Chronology of the Holocaust | publisher = Yad Vashem | accessdate =2009-08-02 }}</ref>. Η πόλη βρισκόταν υπό την κατοχή των [[Ναζί]] από τον Ιούνιο του [[1941]] μέχρι τον Ιούλιο του [[1944]].
Μετά την κατάρρευση της [[ΕΣΣΔ]], η Λβιβ αποτελεί τμήμα του ανεξάρτητου κράτους της [[Ουκρανία]]ς.
<br />
Τον Ιούνιο του [[2009]], το ουκρανικό περιοδικό ''Focus'' ανακήρυξε τη Λβιβ ως την καλύτερη ουκρανική πόλη για διαβίωση<ref>[http://www.unian.net/eng/news/news-320691.html Lviv is the best city for living in Ukraine - rating], UNIAN (June 12, 2009)</ref>.
== Θρησκεία ==
Στην δυτική Ουκρανία από τον 14 αιώνα απλωνόταν ο [[Ρωμαιοκαθολικισμός]]. Οι εκκλησιαστικές αδελφότητες, που ξεκίνησαν ως επαγγελματικές συντεχνίες, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξάπλωσηπροστασία της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδοξίας]] στην περιοχή. Σημαντικότερη στην Λβιβ ήταν η Αδελφότητα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που χρονολογείται από τις αρχές του 15ου αιώνα, η οποία παρείχε φιλανθρωπικό έργο, ενώ ίδρυσε σχολείο και τυπογραφείο.
Στην δυτική Ουκρανία έχει πλέον επικρατήσει ο [[Ρωμαιοκαθολικισμός]]. Εξάλλου, ηΗ Λβιβ θεωρείτο η έδρα της Ουκρανικής Εκκλησίας των [[Ουνία|Ουνιτών]], πιστών δηλαδή που ακολουθούν το ορθόδοξο τελετουργικό, αλλά υπάγονται στη [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]] και την [[Αγία Έδρα]], αλλά ακολουθούν το ορθόδοξο τελετουργικό. Το [[2005]], ο καρδινάλιος των Ουνιτών δήλωσε ότι η έδρα θα μεταφερόταν από το Λβιβ στο [[Κίεβο]]<ref>[http://www.ugcc.org.ua/37.0.html?&L=2 Synod of Bishops of the Ukrainian Greek-Catholic Church]</ref>, κάτι που αρχικά προκάλεσε αντιδράσεις και υποστηριζόταν από όσους τάσσονταν υπέρ της δημιουργίας Ουκρανικού Καθολικού Πατριαρχείου<ref>{{cite news|url=http://www.agora.mfa.gr/agora/images/docs/rad3DE37EKTHESI%20UKR%202005.doc|title=Ετήσια έκθεση για την οικονομία της Ουκρανίας και την ελληνοουκρανική οικονομική συνεργασία το 2005 |date=Μάιος 2006|work=Πολιτισμικά – Κουλτούρα – Θρησκείες |publisher=Πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουκρανία|accessdate=2009-08-01|format=doc}}</ref>.
Στην πόλη συνυπάρχεισυνυπάρχουν οι Ουνίτες, η ρωμαιοκαθολική Αρχιεπισκοπή, η Εκκλησία των Αρμενίων, η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία, οι Ουνίτες, ενώ υπάρχει και μεγάλη ενεργή [[Εβραίοι|εβραϊκή]] κοινότητα.
== Αξιοθέατα ==
Η Λβιβ είχε πολλά μεσαιωνικά κτίρια, εκ των οποίων πληθώρα καταστράφηκε κατά τον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτο]] και [[ΒΠΠ|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]], αλλά και δείγματα [[Γοτθική τέχνη#Γοτθική αρχιτεκτονική|γοτθικής αρχιτεκτονικής]], τα οποία καταστράφηκαν και αυτά στις πυρκαγιές των ετών [[1527]] και [[1556]]. Στα αξιοθέατα που σώζονται σήμερα, μπορεί κανείς να βρει δείγματα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, καθώς και παλαιές εκκλησίες και προσόψεις κτιρίων από το 18ο και 19ο αιώνα. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν:
* Το Κάστρο του Λβιβ
* Η Παλαιά Πόλη (Ιστορικό κέντρο)
** Αγορά της πόλης
** Αρμενικός καθεδρικός ναός
| 