Αργυρούπολη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
{{Πόλη}}
Η '''Αργυρούπολη''' είναι δημοτική ενότητα του [[Δήμος Ελληνικού - Αργυρούπολης|Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης]] του [[Περιφερειακή Ενότητα Νοτίου Τομέα Αθηνών|Νοτίου Τομέα Αθηνών]], 9 χλμ. νοτιοανατολικά του κέντρου της [[Αθήνα|Αθήνας]], στις νότιες παρυφές του [[Υμηττός|Υμηττού]], έκτασης περίπου 8 τετ.χλμ. Συνορεύει με τους δήμους της [[Γλυφάδα|Γλυφάδας]], του [[Άλιμος|Αλίμου]] και της [[Ηλιούπολη|Ηλιούπολης]]. Χωροταξικά έχει αναπτυχθεί νοτιοανατολικά του κέντρου της [[Αθήνα|Αθήνας]] και βόρεια της λεωφόρου Βουλιαγμένης. Από τον Ιούλιο του 2013, η Αργυρούπολη εξυπηρετείται από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό της Αθήνας, που βρίσκεται επί της λεωφόρου Βουλιαγμένης, πολύ κοντά στη κεντρική πλατεία της πόλης. Στο παρελθόν, η Αργυρούπολη αποτελούσε αυτόνομο δήμο, από το 2011 όμως αποτελεί δημοτική κοινότητα και έδρα του δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης.
Η Αργυρούπολη και το Ελληνικό έχουν αναδειχθεί σε ιδιαίτερα δημοφιλή προάστια εξαιτίας της προνομιακής θέσης τους πάνω στο βουνό και δίπλα στη θάλασσα (τα όρια της Αργυρούπολης φτάνουν μέχρι την αρχή του δάσους όπου η οικιστική ανάπτυξη συνεχίζει ομαλά και υπάρχουν υποδομές, σχολεία και χώροι άθλησης και αθλητισμού, ενώ τα όρια του Ελληνικού φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, όπου βρίσκεται το αθλητικό κέντρο "Άγιος Κοσμάς" και το παλιό αεροδρόμιο).
Γραμμή 13:
Την περίοδο 1926 - 1928 39 οικογένειες των Αργυρουπολιτών εγκαταστάθηκαν στη περιοχή [[Τράχωνες]] σε μια έκταση 300 στρεμμάτων ιδιοκτησίας του γιατρού [[Μαρίνος Γερουλάνος|Μαρίνου Γερουλάνου]] που απολλοτριώθηκε επί πρωθυπουργίας [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] και Υπ. Κοινωνικής Πρόνοιας [[Μιχάλης Κύρκος|Μιχ. Κύρκου]] και βάσει της ανταλλάξιμης περιουσίας που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ του [[1927]]. Η περιοχή αυτή τότε χαρακτηριζόταν "εξορία του Αδάμ" αν αναλογισθεί κανείς ότι δεν υπήρχε η σημερινή [[λεωφόρος Βουλιαγμένης]], ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ή τηλέφωνο, τα δε πλησιέστερα σημεία επικοινωνίας ήταν το [[Παλαιό Φάληρο]] και η περιοχή Άγιος Ιωάννης. Έτσι οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι πάλεψαν με πολλές δυσκολίες και ελλείψεις, που όμως με την εργατικότητα, υπομονή και επιμονή που τους διέκρινε λάξεψαν βράχους, άνοιξαν πηγάδια σε αρκετό βάθος και έκτισαν τα πρώτα πλήθινα σπίτια τους. Το 1932 κτίζεται ο πρώτος και κεντρικός σήμερα ναός, η [[Αγία Βαρβάρα (μεγαλομάρτυς)|Αγία Βαρβάρα]], προστάτιδα του Δήμου. Ένα χρόνο μετά, το 1933, κτίζεται με προσωπική εργασία των κατοίκων το πρώτο μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο.
Το 1937 - 1938 γίνεται η αρχική διάνοιξη του καρόδρομου του Πρίγκιπα Πέτρου που έφθανε μέχρι βόρεια της [[Γλυφάδα|Γλυφάδας]] και που ονομάσθηκε "λεωφόρος Βουλιαγμένης" (επί του στόχου κατάληξης παρότι δεν έφθασε ποτέ στη Βουλιαγμένη), έργο που όμως έδωσε άλλη πνοή στον νεοσύστατο οικισμό.
Το 1940 ([[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]]) λόγω της γειτνίασης με το αεροδρόμιο η περιοχή βομβαρδίστηκε και οι κάτοικοι γνώρισαν δεύτερη προσφυγιά. Στις 12 Οκτωβρίου 1944 αρχίζει η επανεγκατάσταση των κατοίκων με κύριο μέλημα την απόσπασή τους από την Κοινότητα του Καλαμακίου. Πέντε χρόνια μετά, στις [[29 Ιουλίου]] [[1949]], δημοσιεύεται η ίδρυση της Κοινότητας Νέας Αργυρούπολης που αριθμούσε 425 κατοίκους με προσωρινό πρόεδρο τον Τ. Ζιώγα. Το [[1951]] εκλέγεται πρώτος αιρετός Πρόεδρος ο Κυρ. Ευσταθιάδης. Τον ίδιο χρόνο τοποθετείται και η πρώτη τηλεφωνική σύνδεση στο Σταθμό Χωροφυλακής για να ακολουθήσει μέχρι το 1953 η σύνδεση όλων των οικιών. Το 1952 έγινε και ο ηλεκτροφωτισμός.
| |||