Άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 14:
Στην [[Κέρκυρα]] το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος λιτανεύεται τέσσερις φορές το χρόνο. Την Κυριακή των Βαΐων για την απαλλαγή του νησιού από επιδημία πανώλης το [[1629]]. Το Μεγάλο Σάββατο γιατί το έτος [[1533]] το νησί επλήγη από μεγάλη καταστροφή της σοδιάς των σιτηρών. Την 11η Αυγούστου για την διάσωση του νησιού από σφοδρή επιδρομή των Τούρκων το [[1716]] και την πρώτη Κυριακή του μηνός Νοεμβρίου για δεύτερη επιδημία πανώλης το [[1673]].
 
Ο Άγιος Σπυρίδων απέθανε το [[348]]2019 μ.Χ. Το λείψανο τοποθετήθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα δίπλα στην είσοδο του Ναού της Τριμυθούντος της [[Κύπρος|Κύπρου]] και παρέμεινε τριακόσια χρόνια μετά τον θάνατό του. Η λάρνακα παραμένει ακόμα και σήμερα στο ίδιο ακριβώς μέρος. (Βιογράφος του Αγίου Σπυρίδωνος ο επίσκοπος Πάφου Θεόδωρος).
 
Τα [[648]] μ.χ. η [[Κύπρος]] αντιμετώπιζε μεγάλες επιδρομές από τους [[Σαρακηνοί|Σαρακηνούς]] και το λείψανο μεταφέρθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] από τον αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός|Ιουστινιανό]]. Τοποθετήθηκε σε ναό μαζί με το λείψανο της Αυγούστας Θεοδώρας. Παρέμεινε στην βασιλίδα των πόλεων μέχρις ότου ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος λίγες μέρες πριν την πτώση πήρε τα δύο λείψανα και τα μετέφερε μέσω [[Σερβία|Σερβίας]], [[Θράκη|Θράκης]] και [[Μακεδονία|Μακεδονίας]] στη [[Παραμυθιά]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]]. Τρία χρόνια περιπλανήθηκε από τόπο σε τόπο μέχρις ότου φτάσει στην [[Κέρκυρα]]. Όλο αυτό το διάστημα είχε τοποθετήσει τα λείψανα σε σακιά με άχυρα και όποιος τον ρωτούσε τους έλεγε πως είναι τροφή για το υποζύγιό του. Το [[1456]] έφτασε στην [[Κέρκυρα]] γιατί πίστευε πως τα λείψανα θα ήταν ασφαλισμένα. Τα [[Επτάνησα]] εκείνη την εποχή βρίσκονταν κάτω από την εξουσία των Ενετών. Ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος βρήκε ένα συμπολίτη του πρόσφυγα τον ιερέα Γεώργιο Καλοχαιρέτη και του κληροδότησε το λείψανο του Αγίου.