Σταθμός Φάληρο (Μετρό Αθήνας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1869, όταν και ξεκίνησε η λειτουργία του [[Σιδηρόδρομος Αθηνών - Πειραιώς|Σιδηρόδρομου Αθηνών-Πειραιώς]], ορίστηκε η πρώτη στάση στο [[Παλαιός Σταθμός Φαλήρου (Μετρό Αθήνας)|Φάληρο]], η οποία βρισκόταν μερικά μέτρα βοριότεραβορειότερα από τον σημερινό σταθμό. Συγκεκριμένα, η χάραξη του Σιδηροδρόμου Αθηνών-Πειραιώς ήταν εντελώς διαφορετική από τη σημερινή της γραμμής 1 στο τμήμα Μοσχάτο-Πειραιάς. Μετά τη γέφυρα του Κηφισού, συνέχιζε ευθεία επί της σημερινής οδού Κανελλοπούλου, παράλληλα με την οδό Πειραιώς. Ύστερα περνούσε απέναντι στην οδό Ανδρέα Μουράτη και μέσω της οδού Σαρανταπόρου, που ακόμα και σήμερα καμπυλώνει, αποκαλύπτωντας το σιδηροδρομικό της παρελθόν, κατέληγε στη σημερινή χάραξη κοντά στη συμβολή της Μικράς Ασίας με την Αθηνών-Πειραιώς. Τότε φυσικά δεν υπήρχε η γέφυρα της Γρηγορίου Λαμπράκη που κατασκευάστηκε πιθανότατα τη δεκαετία του '60 (η Λαμπράκη τότε έφτανε μόνο μέχρι λίγο πιο πάνω από την Πύλης), ούτε και η Μικράς Ασίας που φτιάχτηκε επίσης πολύ αργότερα, οπότε ήταν εύκολο για τη γραμμή να συνεχίσει ευθεία μετά τη Σαραναπόρου.

Η εξυπηρέτηση του Φαλήρου γινόταν τότε μέσω διακλάδωσης που ξεκινούσε στο ύψος της (μεταγενέστερης) γέφυρας της Ελ.Βενιζέλου (εκεί που τότε βρισκόταν το Μνημείο Καραϊσκάκη) και κατευθυνόταν νότια μέσω της σημερινής όδευσης της γραμμής σ' έναν υποτυπώδη τερματικό σταθμό στο σημείο που τώρα βρίσκεται η γέφυρα της Καραολή & Δημητρίου. Όπως είναι προφανές από τη χάραξη αυτή, η διακλάδωση κοιτούσε μόνο προς την πλευρά της Αθήνας και οι συρμοί Αθήνας-Πειραιά είχαν διέλευση ανά ώρα, με ενδιάμεσα στο μισάωρο συρμό για το Αθήνα-Φάληρο. Πέρα από το γεγονός ότι αυτό σήμαινε πολύ αραιές συχνότητες για το Φάληρο και τον Πειραιά, δεν υπήρχε η παραμικρή σύνδεση μεταξύ των. Αν κάποιος κατευθυνόταν από Πειραιά στο Φάληρο, κατέβαινε αναγκαστικά στο Μνημείο Καραϊσκάκη κι απο 'κεί περπατώντας.