Τάφοι Βενιζέλων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Nxavar (συζήτηση | συνεισφορές)
ακριβέστερη διατύπωση από το σχετικό λήμμα
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
<ref>[https://elenahalivelaki.wordpress.com/2015/09/25/%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%84%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%87/ Επίσκεψη στους τάφους των Βενιζέλων. Χανιά – Κρήτης.]</ref>
{{απόσπασμα|''«Ο προκείμενος νεκρός ήτο αληθινός άνδρας με θάρρος και αυτοπεποίθησιν και δι’ εαυτόν και διά τον λαόν τον οποίον εκλήθη να κυβερνήση. Ίσως έκανε πολλά σφάλματα αλλά ποτέ δεν του απέλειψε το θάρρος, ποτέ δεν υπήρξε μοιρολάτρης διότι ποτέ δεν επερίμενεν από την μοίραν να ίδη την χώραν του προηγμένην, αλλά έθεσεν εις την υπηρεσίαν της όλο το πυρ που είχε μέσα του, κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν»''<br>|Ελευθέριος Βενιζέλος|αγόρευσις εις την Βουλήν τον Απρίλιον 1932}}
 
Ταυτόχρονα, στον τοίχο που βρίσκεται πίσω από τους δύο τάφους βρίσκεται η αφιέρωση του σπουδαίου ποιητή [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]]:
 
{{απόσπασμα|''Αν του πρέπουν του τάφου στολίδια. Στηστ' επάνω του ολόρθη λαμπάδα. Με την άσβεστη φλόγα την ίδια την Ελλάδα.''}}
 
Στην τοποθεσία βρίσκεται επίσης ο αδριάντας του [[Σπύρος Καγιαλές|Σπύρου Καγιαλεδάκη]]. Αυτός, στο ίδιο ακριβώς σημείο στις 9 Φεβρουαρίου 1897, όπου είχαν οχυρωθεί οι επαναστατημένοι Κρητικοί ενώ μαινόταν η [[Κρητική Επανάσταση (1895-1898)|Κρητική Επανάσταση]], όταν μια οβίδα θρυμμάτισε τον ιστό της Ελληνικής σημαίας αυτός την άρπαξε κάνοντας το ίδιο του το σώμα κοντάρι, κερδίζοντας έτσι τον θαυμασμό του στόλου των Μεγάλων Δυνάμεων που είχε κληθεί για να καταπνίξει την επανάσταση. Οι ναύαρχοι διέταξαν παύση πυρός, ενώ ο Ιταλός επικεφαλής του στόλου, υποναύαρχος [[Φελίτσε Ναπολεόνε Κανεβάρο|Φελίτσε Κανεβάρο]], έγραψε στα απομνημονεύματά του: «Η ανύψωση της σημαίας με αυτόν τον τόσο ηρωικό τρόπο, αποτέλεσε μια στιγμή της ζωής μου που δεν θα λησμονήσω ποτέ». Το γεγονός αυτό ήταν μια μεγάλη διπλωματική νίκη των Ελλήνων και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτονόμηση της Κρήτης λίγους μήνες αργότερα, λόγω της υποβολής, από τους ναυάρχους, ευνοϊκών εισηγήσεων προς τις κυβερνήσεις τους. Ο δήμος Ακρωτηρίου γιορτάζει κάθε χρόνο την επέτειο του βομβαρδισμού της 9ης Φεβρουαρίου 1897 και καταθέτει στεφάνια στον αδριάντα, του οποίου τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 21 Ιουλίου 1997. <ref>[https://enromiosini.gr/arthrografia/%CE%BF-%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%BC%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%B3/ Ὁ ἥρωας πού ἔκανε τό κορμί του κοντάρι γιά τήν σημαία]</ref>