Βέρο (ποταμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επέκταση άρθρου |
|||
Γραμμή 12:
== Ο ποταμός Βέρο μέσα στα φαράγγια της οροσειράς της Γουάρα ==
Ο ποταμός
[[Αρχείο:Rio Vero.jpg|μικρογραφία|280px|
=== Το φαράγγι του Βέρο ===
Η κλασική διαδρομή ξεκινάει από τον χώρο του πάρκινγκ που βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Λεθίνα. Σε απόσταση 5 λεπτών με τα πόδια, υπάρχει στο ποτάμι ένας σταθμός μέτρησης χωρητικότητας του νερού με έναν διάδρομο που επιτρέπει το πέρασμα στην απέναντι πλευρά, λίγο πριν το φαράγγι του Βέρο. Μόλις αρχίσει η κάθοδος, υπάρχουν τα ερείπια του μύλου της Λεθίνα, και ακολουθεί η αποχέτευση και αντλία νερού που τροφοδοτούσε τον μύλο. Στα 700 μ., χρειάζεται κανείς να διασχίσει τον ποταμό ώστε λίγο μετά να βρεθεί τις εκβολές του φαραγγιού του Basender (ή Cruciacha), στα δεξιά του, που σχηματίζει μια περίεργη κοιλότητα στα τοιχώματα του ποταμού. Πάνω, βρίσκεται το καταφύγιο της Άνω Λεθίνα, το οποίο φιλοξενεί σχηματικές ζωγραφιές σε κόκκινο, μαύρο και άσπρο χρώμα.<ref>{{cite web|title=Abrigos de Lecina Superior|url=http://parqueculturalriovero.com/es/arte-rupestre/arte-rupestre-en-el-rio-vero/arte-esquematico/lecina-superior|publisher=Parque cultural del río Vero|
[[Αρχείο:BarfaluyI1.jpg|μικρογραφία|αριστερά|Σπηλαίογραφίες στα καταφύγια του Barfaluy]]
Από το σημείο αυτό είναι δυνατόν να αφήσει κανείς τον ποταμό ανεβαίνοντας από αριστερή πλευρά της κοίτης του ποταμού μέχρι το "Tozal de Mallata", ενώ περίπου 500 μέτρα πιο κάτω βρίσκεται μια περιοχή που ονομάζεται "Los Oscuros" (τα σκούρα) από όπου πλέον δεν μπορεί κανείς να συνεχίσει
Μόλις περάσει κανείς το Los Oscuros, συναντάει ένα χαοτικό σύμπλεγμα από συνοστησμένους βράχους, από το εσωτερικό των οποίων περνάει πολύ κρύο νερό, όπου υπάρχει ένα άλλο μέρος όπου χρειάζεται να κολυμπήσει, οι "Clusas", μακρόστενοι νερόλακοι και βαθιές λιμνούλες που φτάνουν μέχρι τη συμβολή του
Ο ποταμός ρέει βυθισμένος ανάμεσα σε γκρεμούς στεφανωμένους με πλαγιές ύψους 900 έως 1000 μέτρων. Περίπου 300 μ. πάνω από την κοίτη του ποταμού, εύκολα περνάει κανείς μέσα από ένα ανοικτό τμήμα προς ένα μέρος γνωστό ως Visera ή Peña Volada, έναν βράχο σε σχήμα θόλου ύψους άνω των 200 μέτρων. Από αυτόν το θόλο, κείτονται πλάκες βράχου έχουν αποκολληθεί πάνω από τον ποταμό, σχηματίζοντας κοιλότητες μέσω των οποίων διέρχεται το νερό. Στη συνέχεια, ο ποταμός ανοίγει και περνά κάτω από έναν κάθετο βράχο που ονομάζεται "Tozal del Vero", ύψους περίπου 350 μέτρων, που είναι ιδιαίτερα ελκυστικός για τους αναρριχητές ορειβάτες. <ref>{{cite web|last=Garrido|first=Carlos|title=Tozal del Vero: Reseñas e información|url=https://os2o.com/blog/tozal-del-vero-resenas-e-informacion/|publisher=OS2O Team|date=Νοέμβριος 2017|access-date=30 Ιουνίου 2019}}</ref> Στη συνέχεια, υπάρχει ένα δεύτερο χαωτικό βραχώδες σύμπλεγμα, από νερόλακους και λιμνούλες, και πιο κάτω ένα τρίτο με αρκετές στενώσεις πριν φτάσει στη γέφυρα του Villacantal, όπου και τελειώνει το φαράγγι. <ref>{{Cite web|title=Descenso del Vero|url=http://lacabrademonte.blogspot.com/2012/07/blog-post.html|publisher=La Cabra de Monte|date=Ιούλιος 2012|access-date=30 Ιουνίου 2019}}</ref>
[[Αρχείο:Salto de Agua en las pasarelas del Rio Vero en Alquezar , ( Huesca ) , España. - panoramio.jpg|μικρογραφία|280px|Οι Πασαρέλες του Βέρο πριν από τον καταρράχτη του Μύλου, κοντά στο [[Αλκέθαρ]].]]
=== Οι Πασαρέλες του Βέρο ===
Πρόκειται για μια διαδρομή που προστίθεται στην προηγούμενη, αλλά είναι εξοπλισμένη με μεταλλικούς διαδρόμους πασαρέλες ώστε να μπορεί κανείς να διανύσει το φαράγγι από το χωριό [[Αλκέθαρ]]. Ο δρόμος είναι τέλεια σηματοδοτημένος. Ξεκινώντας από το χωριό, η διαδρομή περνάει ανάμεσα από το βράχο "Peña Castibian" και τα τείχη της κολεγιακής εκκλησίας, που περιβάλλουν την κοίτη. Τα βράχια του φαραγγιού είναι συνήθως γεμάτα με καταφύγια ή σπηλιές που δημιουργούνται από τη διάβρωση του ασβεστόλιθου από το νερό και τον άνεμο. Η διαδρομή κατεβαίνει μέχρι την κοίτη του ποταμού περνώντας μέσα από το φαράγγι της πηγής. Φτάνοντας στην κοίτη, μπορεί κανείς να επισκεφθεί το Σπήλαιο Picamartillo, και από εκεί θα πρέπει είτε να περάσει μέσα από το νερό κατά μήκος του ποταμού, είτε από τις διαβάσεις πασαρέλες που σχηματίζουν μια εναέρια διαδρομή η οποία στηρίζεται πάνω στα κατακόρυφα βράχια του φαραγγιού. Μετά τις πασαρέλες, μια σύντομη διαδρομή οδηγεί στον καταρράκτη του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος του Αλκέθαρ, ένα φράγμα που σχεδιάστηκε για να τροφοδοτεί τον αλευρόμυλο αλλά έχει μετατραπεί σε μίνι σταθμό παραγωγής ενέργειας. Κάτω από τον καταρράκτη υπάρχει μια μεγάλη λίμνη.
Σε μια δεύτερη διαδρομή, οι πασαρέλες φτάνουν στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Από εδώ μπορεί κανείς είτε να επιστρέψει στο χωριό Αλκέθαρ, είτε να συνεχίσει κατά μήκος ενός νέου τμήματος διαδρόμων που είναι αγκυροβολημένο πάνω στους βράχους και καταλήγει σε μια θέα πάνω από την κοιλάδα. Συνολικά, η διαδρομή δεν φθάνει τα 2 χλμ. σε μήκος από το Αλκέθαρ. Από το σημείο αυτό, μπορεί κανείς πλέον είτε να επιστρέψει στο χωριό μέσα από ένα μονοπάτι μήκους 900 μ., είτε να κατεβεί στον καταρράκτη του μύλου του Αλκέθαρ.<ref>{{cite web|title=La ruta de las pasarelas del Vero|url=https://www.excursionesporhuesca.es/actividades/la-ruta-de-las-pasarelas-del-vero/#.XReQuC0rzVs|publisher=Excursiones por Huesca|access-date=30 Ιουνίου 2019}}</ref>
== Εκβολές ==
|