Βενετική Δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αντικατάσταση προτύπου {{πρώην χώρα}} με {{κουτί πληροφοριών πρώην χώρας}} |
μ Κουτί πληροφοριών --> Πληροφορίες |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|24|11|2012}}
{{
| επίσημο_πλήρες_όνομα = Γαληνοτάτη Βενετική Δημοκρατία
| ιθαγενές_όνομα = Serenìsima Repùblica Vèneta <br> <small>(Σερενίσιμα Ρεπούμπλικα Βένετα)</small>
Γραμμή 42:
[[Αρχείο:Βενετική δημοκρατία χάρτης.png|thumb|Χάρτης των εδαφών που κατά καιρούς αποτέλεσαν κτήσεις της Βενετικής Δημοκρατίας]]
Η '''Γαληνοτάτη Βενετική Δημοκρατία''' ([[Νέα βενετική γλώσσα|Βενετικά]]: (Serenìsima) Repùblica Vèneta ή Repùblica de Venesia, [[Ιταλικά]]: Serenissima Repubblica di Venezia) υπήρξε [[ανεξάρτητο κράτος]] με πρωτεύουσα την πόλη της [[Βενετία
== Ιστορία ==
Γραμμή 53:
Κατά τον 15ο αιώνα ήταν συχνός ο αναπροσανατολισμός της εξωτερικής της πολιτικής έναντι άλλων ιταλικών ([[Φλωρεντία]], [[Μιλάνο]], [[Νάπολη]]) και ευρωπαϊκών κρατών. Μεταξύ 1463 και 1470 διεξήγαγε πολέμους κατά της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]], που κατέληξαν σε ήττα και απώλεια εδαφών από τον ελληνικό χώρο, όπως η [[Εύβοια]].
Ο 16ος αιώνας σήμανε την σταδιακή εμπορική και στρατιωτική παρακμή της Βενετίας, κυρίως λόγω του διαρκούς ανταγωνισμού με τις λοιπές ευρωπαϊκές δυνάμεις και της σταδιακής επικράτησης των Τούρκων στην ελληνική χερσόνησο και το Αιγαίο. Σταθμοί της βενετοτουρκικής αναμέτρησης υπήρξαν η απώλεια της [[Κύπρος|Κύπρου]] (1570), η συμμετοχή των Βενετών στη νικηφόρα κατά των Τούρκων [[Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571)|ναυμαχία της Ναυπάκτου]] (1571), η ολική υποταγή της Κρήτης στους Τούρκους (1669), η επικράτηση των Βενετών στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] (1683-1684) και η τελική επιστροφή της στους Τούρκους (1715). Ένας ακόμη σημαντικός λόγος της παρακμής της Βενετίας ήταν η γενικότερη υποβάθμιση του βενετικού ναυτικού εμπορίου στη Μεσόγειο, συνεπεία των ανακαλύψεων της [[Πορτογαλία
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες ζωής της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας, μοναδικές κτήσεις εκτός Ιταλίας υπήρξαν οι Δαλματικές ακτές και τα [[Επτάνησα]]. Στις [[12 Μαΐου]] του [[1797]] με την είσοδο του [[Ναπολέοντας Βοναπάρτης|Μεγάλου Ναπολέοντα]] στη βόρεια Ιταλία και τη [[συνθήκη του Καμποφόρμιο]] η υπερχιλιετής Δημοκρατία καταλύθηκε.
Γραμμή 60:
== Εσωτερική οργάνωση ==
Το πολίτευμα της Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου υπήρξε μια ιδιότυπη μορφή περιορισμένης [[δημοκρατία
Κατά την περίοδο από τον 11o έως τον 13ο αιώνα η ευημερία των ευρωπαϊκών πόλεων εμφανίζεται αυξημένη. Στη Β. Ιταλία ωστόσο παρατηρείται μια πολιτική αστάθεια εξαιτίας των πολλαπλών πιέσεων που ασκούν οι επιδιώξεις της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|αυτοκρατορικής Γερμανίας]] από τη μία και οι βλέψεις των [[Βατικανό|παπικών κρατών]] από την άλλη. Πόλεις που ευημερούσαν μεν αλλά απειλούνταν, προσπάθησαν να αποκτήσουν μέσω της ενεργητικής συμμετοχής των πολιτών έλεγχο της ζωής τους διαμορφώνοντας ένας είδος διακυβέρνησης με αρκετά αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά που έμεινε στην ιστορική γλώσσα ως ''μεσαιωνική [[κομμούνα]]'' ή ''κοινότητα''. Στα πρώτα χρόνια σε αυτές τις κοινότητες συμμετείχαν ή μπορούσαν να συμμετέχουν όλοι οι άρρενες ελεύθεροι πολίτες σε μια συνάθροιση γνωστή ως ''αρένγκο'' (arengo). Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Ενετικής Δημοκρατίας η ''αρένγκο'' φαίνεται πως είχε πολύ μεγάλη δύναμη. Όριζε στη συνέλευσή της έναν ισόβιο [[Δόγης|δόγη]] και δύο [[τριβούνος|τριβούνους]] (δημάρχους) για να τον βοηθούν. Ο δόγης είχε απόλυτη [[εκτελεστική εξουσία]], μόνον εάν εξασφάλιζε την αποδοχή της πολυπληθούς και δυναμικής συνέλευσης. Όπως ήταν φυσικό οι δόγηδες επιχείρησαν να διαμορφώσουν δυναστείες, οι οποίες εξέπεσαν κατόπιν λαϊκών εξεγέρσεων, με αποτέλεσμα μεταξύ του 804 και του 1032 να έχουν εξοριστεί ή δολοφονηθεί 6 δόγηδες<ref>Finer S. E. 1999, 987.</ref>.
Γραμμή 72:
* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Γαληνοτάτη Δημοκρατία και Ελληνισμός|αριθμός = 7036}}
{{DEFAULTSORT:Βενετιας Δημοκρατια}}▼
{{Θαλάσσιες Δημοκρατίες}}
{{Authority control}}
▲{{DEFAULTSORT:Βενετιας Δημοκρατια}}
[[Κατηγορία:Βενετική Δημοκρατία]]
[[Κατηγορία:Βενετία]]
| |||