Μογγολική αυτοκρατορία της Ινδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αντικατάσταση προτύπου {{πρώην χώρα}} με {{κουτί πληροφοριών πρώην χώρας}} |
μ Κουτί πληροφοριών --> Πληροφορίες |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|19|04|2013}}
{{
| ιθαγενές_όνομα = {{lang|fa|گورکانیان}} <small>([[Περσική γλώσσα|Περσικά]])</small><br />{{lang|ur|مغلیہ سلطنت}} <small>([[Ουρντού]])</small>
| επίσημο_πλήρες_όνομα = Μογγολική Αυτοκρατορία της Ινδίας
Γραμμή 35:
Ο [[Μπαμπούρ|Ζαχίρ αντ-Ντιν Μουχάμμαντ Μπαμπούρ]] κατέλαβε το [[Καμπουλιστάν]] το 1504, και αποφάσισε να καταλάβει τις περιοχές στο [[Ινδουστάν]], που κατείχαν κάποτε οι [[τουρκικά φύλα|Τούρκοι]]. Ξεκίνησε τις επιδρομές του το 1524, με βάση εξόρμησης την πόλη [[Πεσαβάρ]]. Τελικώς, το 1526 και με την πέμπτη προσπάθεια, νίκησε τον τελευταίο ηγέτη του [[Σουλτανάτο του Δελχί|Σουλτανάτου του Δελχί]], Ιμπραχίμ Σαχ Λόντι, στην πρώτη μάχη του [[Πανίπατ]]. Για να εξασφαλίσει το νεοϊδρυθέν βασίλειο, ο Μπαμπούρ αντιμετώπισε στη συνέχεια τον ονομαστό Ινδό βασιλιά, Ράνα Σάνγκα της Τσιτόρ, στη μάχη της Χάνουα, όπου ο Ινδός βασιλιάς προέβαλε ισχυρή αντίσταση αλλά ηττήθηκε.
Ο γιος του Μπαμπούρ, Χουμαγιούν, τον διαδέχθηκε το 1530, αλλά υπέστη ήττες από τον [[Αφγανιστάν|αφγανικής]] καταγωγής αξιωματούχο, Σερ Σαχ Σούρι, χάνοντας το μεγαλύτερο τμήμα του νεοπαγούς βασιλείου του, πριν αυτό καταφέρει να αναπτυχθεί σε κάτι παραπάνω από ένα μικρό τοπικό κράτος. Ο Χουμαγιούν διέσχισε τότε το τραχύ έδαφος της [[Μακρανία]]ς με τη γυναίκα του, μέχρι τη γέννηση του γιου τους, Ακμπάρ, στο κάστρο της [[Ουμαρκότ]] στη [[Σιντ|Σινδική]]. Από το 1540, ο Χουμαγιούν ήταν ηγέτης υπό εξορία, φτάνοντας μέχρι την αυλή των [[Σαφαβίδες|Σαφαβιδών]] Περσών το 1554, ενώ ακόμα είχε υπό την εξουσία του λίγα κάστρα και μικρές σε έκταση περιοχές. Κατά την περίοδο 1553-1556, ο Ινδός βασιλιάς, Χέμου Βικραμαντίτγια, ανέβηκε στο θρόνο του Δελχί, νικώντας τις δυνάμεις του Ακμπάρ στην [[Άγκρα]] και το [[Δελχί]]. Μετά τη μάχη της Σιρχίντ, όπου ο Σικαντάρ Σουρ (Σερ Σαχ Σούρι) ηττήθηκε, ο Χουμαγιούν κατάφερε να ανακαταλάβει το θρόνο, αλλά δεν ήταν γραφτό του να κυβερνήσει για πολύ, καθώς τον Ιανουάριο του 1556 σκοτώθηκε πέφτοντας από το διάσημο κτήριο Ντιν Πανάχ. Παρόλα αυτά, οι Μογγόλοι αποκατέστησαν την εξουσία τους όταν ο στρατός του Ακμπάρ νίκησε το Χέμου κατά τη δεύτερη μάχη του Πανίπατ.
Ο Ακμπάρ διαδέχθηκε τον πατέρα του στις 14 Φεβρουαρίου 1556. Έγινε γνωστός ως Ακμπάρ, καθώς ήταν σοφός ηγέτης, επιβάλλοντας υψηλούς αλλά δίκαια κατανεμημένους φόρους. Υπήρξε επίσης πιο περιεκτικός στην προσέγγιση των μη μουσουλμάνων υπηκόων του. Επιθεώρησε την παραγωγή σε μια συγκεκριμένη περιοχή και φορολόγησε το ένα πέμπτο της γεωργικής παραγωγής. Διαμόρφωσε επίσης μια αποτελεσματική γραφειοκρατική δομή και ήταν ανεκτικός στις θρησκευτικές διαφορές, πράγμα που χαλάρωνε την αντίσταση των ντόπιων. Έκανε συμμαχίες με τους Ρατζαστανούς και διόρισε γηγενείς ως στρατηγούς και διοικητές. Αργότερα, επινόησε το δικό του δόγμα [[συγκρητισμός|συγκρητικής]] φιλοσοφίας, βασισμένο στην ανοχή.
Γραμμή 47:
Η δυναστεία των Μογγόλων ιδρύθηκε από τον Μπαμπούρ, που προερχόμενος από τη [[Φεργκάνα]] (στο σημερινό [[Ουζμπεκιστάν]]), εισέβαλε σε τμήματα της βόρειας Ινδίας και νίκησε το σάχη Ιμπραχίμ Λόντι, ηγέτη του [[Δελχί]], στην πρώτη μάχη του Πανίπατ το 1526. Η Μογγολική Αυτοκρατορία της Ινδίας αντικατέστησε έτσι το [[Σουλτανάτο του Δελχί]] στην εξουσία της βόρειας Ινδίας. Το κράτος που ιδρύθηκε από το Μπαμπούρ ήταν πολύ μεγαλύτερο από το Σουλτανάτο του [[Δελχί]], τελικώς ενσωματώνοντας ένα μεγάλο τμήμα της Ινδίας, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο της αυτοκρατορίας. Ένα σύντομο διάλειμμα (1540-1555) κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Χουμαγιούν, γιου του Μπαμπούρ, έφερε στην εξουσία την αφγανική δυναστεία Σούρι υπό τον σάχη Σερ Σούρι, έναν ικανό και άξιο ηγέτη. Παρόλα αυτά, ο πρόωρος θάνατός του και η στρατιωτική ανικανότητα των διαδόχων του, οδήγησε στην ανάκτηση του θρόνου από τον Χουμαγιούν το 1555. Ο Χουμαγιούν όμως πέθανε λίγους μήνες αργότερα και τον διαδέχθηκε ο γιος του, ο δεκατριάχρονος Ακμπάρ= ο Μέγας (το όνομά του ήταν:Τζαλαλουντίν Μωχάμεντ).
Το μεγαλύτερο τμήμα της μογγολικής επέκτασης συνέβη κατά τη βασιλεία του Ακμπάρ (1556–1605). Η αυτοκρατορία παρέμεινε ως κυρίαρχη δύναμη στη σημερινή ινδική υποήπειρο για εκατό χρόνια από τους διαδόχους του, Τζαχανγκίρ, Τζαχάν, Αουρανγκζέμπ. Ο Ακμπάρ ο Μέγας ξεκίνησε συγκεκριμένες σημαντικές πολιτικές, όπως το θρησκευτικό φιλελευθερισμό (κατάργηση του φόρου τζίζια), τη συμπερίληψη των γηγενών στις λειτουργίες της αυτοκρατορίας, και τη σύναψη πολιτικών συμμαχιών/γάμων με Ινδούς ηγέτες της βόρειας Ινδίας, που ήταν καινοτόμοι για το περιβάλλον του. Επίσης υιοθέτησε κάποιες πολιτικές του σάχη Σερ Σούρι, όπως τη διαίρεση της αυτοκρατορίας σε διοικητικές περιφέρειες.
Οι πολιτικές αυτές, που αναμφισβήτητα βοήθησαν στο να διατηρηθεί η δύναμη και σταθερότητα της αυτοκρατορίας, διατηρήθηκαν από τους δύο άμεσους διαδόχους του αλλά απερρίφθησαν από τον αυτοκράτορα Αουρανγκζέμπ, ο οποίος πέρασε σχεδόν ολόκληρη την περίοδο της βασιλείας του επεκτείνοντας την επικράτειά του πέρα από τη Ζώνη των Χίντι, στην περιοχή του [[Ντέκκαν Οροπέδιο|Ντέκκαν]] και της Νότιας Ινδίας, καθώς και στο [[Ασσάμ]] στην Ανατολή, γεγονός που προκάλεσε την αντίσταση των [[Αυτοκρατορία των Μαράτα|Μαράτα]], [[Σιχισμός|Σιχ]], [[Τζατ]] και Αχόμα.
{{Commonscat}}
Γραμμή 57 ⟶ 56 :
{{DEFAULTSORT:Μογγολικη αυτοκρατορια της Ινδιας}}
[[Κατηγορία:Πρώην κράτη της Ασίας]]
[[Κατηγορία:Μουσουλμανικές δυναστείες]]
| |||