Νόμος 4000/1958: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Nsokas (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Το '''Νομοθετικό Διάταγμα 4000/1959''', γνωστό ευρέως ως '''Νόμος 4000''', θεσπίστηκε από την κυβέρνηση του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής (πρεσβύτερος)|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] το 1958 και ήταν το διάταγμα που καθόριζε την αντιμετώπιση των νεαρών που ήταν γνωστοί ως [[τεντιμπόις]]. Οι «τεντιμπόηδες» θεωρούνταν επικίνδυνοι λόγω της συμπεριφοράς τους, που χαρακτηριζόταν αναιδής και προκλητική από την τότε κυβέρνηση.<ref>[http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=182181 Ο νόμος 4000 και το σύγχρονο κούρεμα], Πρώτο Θέμα online, 9-3-2012.</ref>
 
Με βάση το νόμο, τιμωρούνταν όσοι προέβαιναν σε πράξεις εξύβρισης. Η αστυνομία συνελάμβανε όσους νεαρούς θεωρούσε ότι διέπρατταν εξύβριση, και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς [[κούρεμα με την ψιλή]], τους έσκιζαν τα παντελόνια και εν συνεχεία τους περιέφεραν στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους. Ο νόμος δέχτηκε έντονη κριτική γιατί προήγεπροήγαγε τη διαπόμπευση. Επίσης, όριζε ότι θα ασκούνταν δίωξη και εναντίον των γονέων των ανήλικων ταραξιών. Τα αστυνομικά όργανα είχαν πολύ μεγάλη ευχέρεια να ορίσουν το τι συνιστούσε εξύβριση, και αυτό οδήγησε στην κακοποίηση και διαπόμπευση πολλών νεαρών. Σήμερα, αρκετοί συγκρίνουν τους «''αλητομπόηδες''» όπως αναφέρονταν στον Τύπο, με τους «αγανακτισμένους».<ref name=giaourti>[http://www.mediasoup.gr/node/54245 Το γιαούρτι τώρα δικαιώνεται;]</ref>
 
Ο Νόμος 4000 άρχισε να εφαρμόζεται στις 10 Σεπτεμβρίου<ref name=xroniko>Χρονικό του 20ού αιώνα, 4Ε εκδόσεις, 1990.</ref> του 1958, όταν τέσσερις νεαροί που είχαν κατηγορηθεί για πράξεις εξύβρισης, διαπομπεύτηκαν στους δρόμους της [[Αθήνα|Αθήνας]], κουρεμένοι σύρριζα και δεμένοι με χειροπέδες, με έναν από αυτούς να φέρει πινακίδα που έγραφε: «''Είμεθα τεντυ-μπόυς και πετάξαμε γιαούρτι κατά γυναικός''». Η [[Νόμος 4000 (ταινία)|ομώνυμη ταινία]] του [[Γιάννης Δαλιανίδης|Γιάννη Δαλιανίδη]] παρουσιάζει το νόμο και την εφαρμογή του.<ref>[http://www.videorama.gr/details.asp?ProductID=29754 Πληροφορίες για την ταινία]- "Νόμος 4000"</ref> Ο Νόμος γνώρισε τις μεγαλύτερες «δόξες» του στην επταετία της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας]], όταν ο συνταγματάρχης [[Ιωάννης Λαδάς]] διέταζε συνεχώς την εφαρμογή του σε νεαρούς αντιπάλους της δικτατορίας, καθώς και σε μακρυμάλληδες χίπις.<ref>ChristopherM. Woodhouse, The Rise and Fall of the Greek Colonels (1985)</ref> Τελικά καταργήθηκε με προσωπική απόφαση του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] το 1983, στο πλαίσιο της γενικότερης διάλυσης της αυταρχικής κληρονομιάς της μετεμφυλιακής περιόδου.<ref>Ρούλα Κακλαμανάκη, Ανδρέας Παπανδρέου ο οραματιστής και ο μεταρρυθμιστής 1981-1985, 1997</ref>
Γραμμή 17:
Ο πρώτος Έλληνας που διαπομπεύτηκε με το Νόμο 4000 ήταν ο [[Αντώνης Μαλανδρής]],<ref>εφ. Το Βήμα, "Οι τέντυ μπόυς τιμωρούνται", 4/9/1958.</ref> Στις 31 Αυγούστου 1958, στον κινηματογράφο «Αελλώ» στην Αθήνα, μαζί με έναν ακόμα φίλο του έριξαν γιαούρτι εναντίον μιας γυναίκας όταν εκείνοι παρενόχλησαν την κόρη της, όπως έγραψαν οι εφημερίδες. Ο Τύπος της εποχής χαρακτήρισε τους δύο νεαρούς (15 και 16 ετών) «θρασείς». Από την πλευρά των τότε νεαρών όμως αναφέρθηκε 55 χρόνια μετά ότι το επεισόδιο έγινε κοντά στο σπίτι των νεαρών, στο τέρμα της Κυψέλης και όχι στον κινηματογράφο. Στην «Αελλώ» ένας από τους δύο νεαρούς είχε προσβάλει την έντονη τριχοφυΐα της κυρίας, με αποτέλεσμα η τελευταία να χαστουκίσει τον άλλο νεαρό. Ως αποτέλεσμα, η γυναίκα ακολουθήθηκε από τα παιδιά ως το σπίτι της και οι έφηβοι της έριξαν έναν κεσέ γιαούρτι.
 
Οι δύο νεαροί, πουαν και είχαν λευκό ποινικό μητρώο, συνελήφθησαν και στις 3 Σεπτεμβρίου 1958 οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα Κυψέλης, όπου κουρεύτηκαν σύρριζα υπό την επίβλεψη του ίδιου του Αστυνομικού Διευθυντή Αθηνών [[Θεόδωρος Ρακιντζής|Θεόδωρου Ρακιντζή]] και εν συνεχεία διαπομπεύτηκαν με πινακίδες στο λαιμό τους και με βίαια συμπεριφορά από την αστυνομία (στις φωτογραφίες στον Τύπο φαίνεται ένα όργανο της τάξης να τραβά από το αυτί έναν από τους νεαρούς). Μάλιστα η μεταγωγή τους στον εισαγγελέα Βουρνά έγινε με τρόλεϊ, για πρώτη ίσως φορά στα αστυνομικά χρονικά.
 
Έπειτα από αυτούς, η υπόθεση των οποίων δεν εκδικάστηκε έπειτα από συμβιβασμό (αποσύρθηκε η μήνυση), ακολούθησαν πολλοί άλλοι νεαροί, αρκετοί εκ των οποίων φαίνεται να μην είχαν διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνταν αλλά απλώς να είχαν χαρακτηριστεί «αλητομπόηδες». Όπως φαίνεται από φωτογραφίες της εποχής, σταδιακά το κούρεμα γινόταν με ατιμωτικό τρόπο, «κατά τόπους εν χρω», όπως καταδεικνύει σχετική φωτογραφία του 1959 (του [[Κωνσταντίνος Μεγαλοκονόμου|Κωνσταντίνου Μεγαλοκονόμου]])<ref name=giaourti/>.
 
Σταδιακά, «τεντιμπόηδες» αποκαλούνταν από τον Τύπο και μεγαλύτερης ηλικίας άτομα και πυροδοτήθηκαν αντιδράσεις για το νόμο. Στις 10 Απριλίου 1964, δύο νεαροί 19 και 20 ετών συνελήφθησαν σε ζαχαροπλαστείο, μία ημέρα έπειτα από συλλήψεις 15 νεαρών στην πλατεία Συντάγματος (επειδή κυκλοφορούσαν στη Σταδίου τη νύχτα με τα σακάκια τους φορεμένα ανάποδα και κρατώντας πινέλα), επειδή ζωγράφιζε ο ένας στο ξυρισμένο κεφάλι του άλλου καλλιτεχνικά σχήματα με πινέλο. Οι 2 συλληφθέντες τιμωρήθηκαν με κράτηση πέντε ημερών.<ref>εφ. Τα Νέα, Νέα "ζωγραφική" σε ξυρισμένο κεφάλι νεαρού τέντυμπόϋ, 11-4-1964,</ref>.