Συνέλευση των Καλτεζών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Εργασίες της Συνέλευσης: περισσότερα περί της Πελ. Γερουσίας, πηγή. |
|||
Γραμμή 47:
*[[Νικόλαος Γολόπουλος]]<ref>Λογκανίκος [http://www.logkanikos.gr/history/1821.html Ο Λογκανίκος το 1821]</ref>
*[[Παλαιών Πατρών Γερμανός|Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄]]
Μετά την πράξη σύστασης της Πελοποννησιακής Γερουσίας, εψάλη δοξολογία στο ναό της Μονής. Ο επίσκοπος Έλους Άνθιμος απήγγειλε ευχές για ευόδωση του αγώνα, και κατόπιν πήρε τις πιστόλες από τη ζώνη του Χαραλάμπη και σχημάτισε σταυρό πάνω στην εικόνα του Χριστού λέγοντας "Έλληνες, ο Κύριος ευλόγησε τα όπλα σας".
Ο Γερμανός ιστορικός της Επανάστασης Μ. Μπαρτόλντυ θεωρεί τη πράξη των Καλτεζών ως το πρώτο δημοσίου δικαίου έγγραφο του νέου ελληνικού κράτους. Ο Γερβίνος εξαίρει επίσης την πράξη των Καλτεζών και τη θεωρεί απαύγασμα των αρχαίων ελληνικών αυτόνομων θεσμών. Επικρίνει τις "μηχανορραφίες της Φιλικής Εταιρείας" τις καθοδηγούμενες από τον Υψηλάντη, οι οποίες εμπόδισαν τη λειτουργία του "πρώτου αυτού λαϊκού νεοελληνικού θεσμού". Ο Φίνλεϋ χαρακτηρίζει την Πελοποννησιακή Γερουσία ως μια επιτροπή ολιγαρχικών διορισμένη από προύχοντες, χωρίς λαϊκό χρίσμα.
Η Γερουσία δεν έλαβε σημαντικές πολεμικές αποφάσεις διότι τα κατά τόπους πολεμικά σώματα υπάκουαν κυρίως στους οπλαρχηγούς τους. Έλαβε όμως σημαντικές πολιτικές αποφάσεις, και κυρίως την υπαγωγή υπό την εξουσία της, ή τη δημιουργία διαφόρων τοπικών αρχών, εφοριών και υποεφοριών. Όρισε ότι ο φόρος της δεκάτης που έως τότε πληρωνόταν στους Τούρκους, καθώς και οι πρόσοδοι από τις περιουσίες που εγκατέλειπαν οι Τούρκοι θα δίνονταν υπέρ του Αγώνα. Κάθε επαρχία θα αναλάμβανε την τροφοδοσία των στρατιωτικών της περιοχής της. Απαγορεύθηκε οποιαδήποτε εξαγωγή τροφίμων εκτός Ελλάδος. Οι γυναίκες και τα ορφανά των νεκρών πολεμιστών θα τρέφονταν με δαπάνες της κάθε επαρχίας. Συστάθηκε αστυνομική υπηρεσία που θα τιμωρούσε για διάφορες παραβάσεις, απαγορευόταν όμως η ποινή του θανάτου και της δήμευσης.<ref>Δασκαλάκης Β. Απόστολος, "Οι τοπικοί οργανισμοί της Επαναστάσεως του 1821 ...", Αθήναι, 1966, σ. 30-32.</ref>
== Παραπομπές ==
| |||