Γερμανική Ανατολική Αφρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διόρθωση τονισμού
μ →‎Ιστορία: διόρθωση στον τονισμό.-
Γραμμή 5:
 
== Ιστορία ==
Η αποικία ξεκίνησε με τον [[Καρλ Πέτερς]], τυχοδιώκτη ο οποίος ίδρυσε την [[Εταιρεία Γερμανικής Αποίκησης]] και υπέγραψε συμφωνίες με πολλούς αυτόχθονες οπλαρχηγούς της ηπειρωτικής χώρας κοντά στη [[Ζανζιβάρη]]. Στις [[3 Μαρτίου]] [[1885]], η Γερμανική Κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι είχε χορηγήσει ένα καταστατικό χάρτη (εκδόθηκε στις [[17 Φεβρουαρίου]]) που επέτρεπε στην εταιρεία του Πέτερς να ιδρύσει ένα [[προτεκτοράτο]] στην Ανατολική Αφρική. Ο Πέτερς τότε έφερε στην Ανατολική Αφρική τότε ειδικούς, οι οποίοι άρχισαν να εξερευνούν νότια έως τον [[Ποταμός Ρουφίτζι|Ποταμό Ρουφίτζι]] και βόρεια προς [[Γουίτου]] και κοντά στο [[Λάμου]] στην ακτή.
 
Ο [[Σουλτάνος της Ζανζιβάρης]] διαμαρτυρήθηκε, καθώς θεωρούσε εαυτόν εξίσου ηγεμόνα της ηπειρωτικής χώρας. Ο Γερμανός καγκελάριος [[Βίσμαρκ]] έστειλε πέντε πολεμικά πλοία, τα οποία έφτασαν στις [[7 Αυγούστου]] και έστρεψαν τα όπλα τους στο Παλάτι του Σουλτάνου. Οι [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανοί]] και Γερμανοί συμφώνησαν να μοιράσουν την ηπειρωτική χώρα μεταξύ τους και ο Σουλτάνος δεν είχε άλλη επιλογή παρά να συμφωνήσει.
 
Η [[Εξέγερση του ΑμπουσιρίΑμπουσίρι]] του 1888 πνίγηκε στο αίμα (με βρετανική βοήθεια) το επόμενο έτος. Το 1890, το [[Λονδίνο]] και το [[Βερολίνο]] συνήψαν την [[Συνθήκη της Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης]], επιστρέφοντας την [[Ελιγολάνδη]] στη Γερμανία και οριοθετόντας τα σύνορα της Γερμανικής Ανατολικής Αφρικής με την [[Βρετανική Ανατολική Αφρική]].
 
Μεταξύ 1891 και 1894, η φυλή [[Χέχε]], με επικεφαλής τον [[Μκουάουα]], αντιστάθηκαν στην γερμανική επέκταση. Νικήθηκαν από τις αντίπαλες φυλές που υποστήριξαν τους Γερμανούς. Μετά από χρόνια ανταρτοπόλεμου, ο Μκουάουα ο ίδιος εγκλωβίστηκε και αυτοκτόνησε το 1898.
Γραμμή 15:
Η [[Εξέγερση των Μάτζι Μάτζι]] σημειώθηκε το 1905 και κατεστάλη από τον κυβερνήτη [[Γκούσταφ Άντολφ φον Γκαίτσεν]]. Αλλά σκάνδαλο ακολούθησε σύντομα, με τις ιστορίες της διαφθοράς και της βαρβαρότητας, ενώ και το 1907 ο Καγκελάριος [[Μπέρνχαρντ φον Μπύλοφ]] όρισε τον [[Μπέρνχαρντ Ντέρνμπουργκ]] υπεύθυνο για τη μεταρρύθμιση της αποικιακής διοίκησης, η οποία αποτέλεσε πρότυπο αποικιακής αποτελεσματικότητας και συνέβαλε στην αφοσίωση των αυτοχθόνων στην γερμανική κυριαρχία κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
 
Οι Γερμανοί άποικοι στηρίχθηκαν πολύ στους τοπικούς αρχηγούς για να διατηρήσουν την τάξη και τη συλλογή των φόρων. Την 1η Ιανουαρίου 1914, εκτός από την Τοπική Αστυνομία, τα αποικιακά στρατεύματα ([[Σούτστρουππε]]), στο [[Νταρ ες Σαλαάμ]], [[Μόσι]], [[Ιρίνγκα]] και [[Μαχένγκε]] περιελάμβαναν 110 Γερμανούς αξιωματικούς, συμπεριλαμβανομένων 42 ιατρών, 126 υπαξιωματικών και 2.472 αυτοχθόνων στρατολογημένων ανδρών.<ref>Haupt, ''Deutschlands Schutzgebiete in Übersee 1884-1918'', σελ. 32</ref><ref>[[SS-Oberführer]] [[Julian Scherner]] was born here in [[Bagamoyo]] in 1895.</ref>.
 
== Οικονομική Ανάπτυξη ==