Γιώργος Ανεμογιάννης (αγωνιστής 1821): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Στον Κορινθιακό Κόλπο==

Οι [[Σπέτσες]] επαναστατούν πρώτες από τα νησιά, 3 Απριλίου 1821 <ref>[Δημήτρης Φωτιάδης, Η Επανάσταση τού 21, Μέλισσα 1971, τ.B, σ.45]</ref>. Οι επαναστάτες πολιόρκησαν το κάστρο της Πάτρας. Οι προμήθειες και ενισχύσεις για τους Τούρκους της [[Πάτρα]]ς πραγματοποιούνταν από τον οθωμανικό στόλο, με κύρια βάση στην Νάυπακτο.[[Αρχείο: 20090803 nafpaktos11.jpg|thumb|left|300px|Μνημείο του Γιώργου Ανεμογιάννη στην είσοδο του λιμανιού της [[Ναύπακτος|Ναυπάκτου]]]]Στις αρχές Μαΐου, 6 πλοία των Σπετσών με κυβερνήτη τον καπετάν Νικόλαο Μπόταση και έξι πλοία από την [[Ύδρα]], με επικεφαλής τον [[Δημήτρης Μιαούλης|Δημήτρη Mιαούλη]] (γιος του ναυάρχου [[Ανδρέας Μιαούλης|Ανδρέα Μιαούλη Βώκου]] σάλπαραν για την Πάτρα. Στο δρόμο συνάντησαν μια τουρκική φρεγάτα, η οποία καταδιώκει εννέα μικρά ιστιοφόρα από το [[Γαλαξίδι]]. Ο στολίσκος, με τη σειρά του, άρχισε να καταδιώκει την φρεγάτα, η οποία έδωσε σήμα για την προσέγγιση του ελληνικού στόλου. Ο τουρκικός στόλος - μια κορβέτα, τρία μπρίκια και μια γολέτα- αμέσως έφυγε με κατεύθυνση το καταφύγιο του στην Νάυπακτο Φεύγοντας από τον Πατραϊκό Κόλπο και περνώντας ανάμεσα στα φρούρια του [[Κάστρο του Ρίου|Ρίο]] και του [[Αντίρριο]] οι Οθωμανοί θεώρησαν ότι ήταν ασφαλής. Η απόσταση μεταξύ των οχυρών ήταν 1 ναυτικό μίλι και όλα τα διερχόμενα πλοία ήταν ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά των οχυρών. "Αλλά τους Έλληνες ναυτικούς», όπως γράφει με θαυμασμό ο Γάλλος ναύαρχος και ιστορικός Jurien de la Graviere --- "δεν τους σταματήσαν αυτά τα μικρά [[Δαρδανέλια]], επιτίθενται και παρενοχλούν τα τουρκικά πλοία που κατέφυγαν υπό την κάλυψη του φρουρίου της Ναυπάκτου » <ref>[La Station du Levant. Guerre de l'indépendance Hellénique, 1821-1829, Παρίσι, Plon, 1876 (2 τόμοι). Publié aussi, παρ. chapitres, dans La Revue des Deux Mondes, aussi sur πρόσβαση Gallica, Μετάφραση Ράδου σελ.78] </ref> <ref> [Δημήτρης Φωτιάδης, Κανάρης, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, 1950, σελ.75] </ref>.

Δεδομένου ότι οι δραστηριότητες του τουρκικού στόλου περιπλέκονταν την πολιορκία της Πάτρας, στο κοινό συμβούλιο των καπεταναίων της στεριάς και πλοιάρχων , αποφασίστηκε επίθεση στο φρούριο Αντιρρίου, για να αποκόψουν τους Τούρκους στον Κορινθιακό κόλπο. Ο Διαμαντής Χόρμοβας, με το σπαθί στο χέρι του, οδήγησε την επίθεση και ήταν μεταξύ εκείνων που σκαρφάλωσαν τον τοίχο. Αλλά ο Χόρμοβας σκοτώθηκε και η επίθεση απωθήθηκε.