Γιώργος Ανεμογιάννης (αγωνιστής 1821): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Μετά από αυτή την αποτυχία, και αφού έλαβαν πληροφορίες ότι στην Ερεσό ο Δημήτριος Παπανικολής έκαψε με πυρπολικό οθωμανική φρεγάτα, οι πλοίαρχοι αποφάσισαν να δοκιμάσουν να πυρπολήσουν τα τουρκικά πλοία στο καταφύγιο τους στην Ναύπακτο.

== Γεώργιος Ανεμογιάννης από τους Παξούς ==

Σε αντίθεση με τον ελληνικό στόλο στη Λέσβο, κανείς εδώ δεν είχε καμία εμπειρία στην κατασκευή ή τη χρήση πυρπολικού. Τις εργασίες για τη μετασκευή ένα μικρού ιστιοφόρου από το Γαλαξίδι ανέλαβε ο Μυργίαλης ,λοστρόμος στο πλοίο του καπετάν Μπόταση. Το πυρπολικό ήταν γεμάτο όχι τόσο με μπαρούτι και ρητίνη, παρά με καυσόξυλα. Πέρα από αυτό, η πρόβλεψη του Μυργιάλης ήταν μόνο ένας ναύτης πλήρωμα . Αλλά εθελοντές δεν έχουν δηλωθεί, μέχρι που το δήλωσε ο Γιώργος. Τον ρωτάνε τι θέλει, ο Γιώργος απαντά τίποτα για τώρα, αλλά αν ο Θεός μου δώσει καλή τύχη, θα μου δώσετε 10 τάληρα για δώρο στην αρραβωνιαστικιά μου. [[Αρχείο:Φρούριο Άγιου Νικόλαου.jpg|μικρογραφία|Φρούριο Άγιου Νικόλαου 1423 στους Παξούς]]Την αυγή 10 Ιουνίου 1821, το πυρπολικό σάλπαρε, ρυμουλκώντας την λέμβο των διασωστών του, με επικεφαλής τον Μυργιαλή. Σε απόσταση ακολούθησε το μπρίκι «Λυκούργος» Βλέποντας τους οι Τούρκοι ξεκίνησαν κανονιοβολισμούς από το κάστρο πάνω στο λόφο, από τις επάλξεις στην είσοδο του λιμανιού και τα πλοία του στόλου. Ο Μυργιαλής θεώρησε ότι δεν υπήρχε δυνατότητα να προσεγγίσουν πιο κοντά στην είσοδο του λιμανιού. Άναψε τη φωτιά και έδωσε την εντολή στον Γεώργη να μεταβεί στην λέμβο. Αρνήθηκε. Ο Γιώργος πήγε το φλεγόμενο πλοίο στην είσοδο του λιμανιού. Στις κραυγές του Μυργιαλή "Γιώργη θα χαθείς, πήδα στη θάλασσα», η απάντηση ήταν: «Αδέρφια,λευτεριά δε ζητάτε; Ας χαθώ εγώ πρώτος για αυτή "<ref>[Δημήτρης Φωτιάδης, Κανάρης, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, 1950, σελ.76]</ref>.