Βομβιστική επίθεση της Οκλαχόμα Σίτι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Σύνδεσμος προς 40 βιβλία για επαληθευσιμότητα.) #IABot (v2.1alpha3
Σύνδεσμος προς 40 βιβλία για επαληθευσιμότητα.) #IABot (v2.1alpha3
Γραμμή 20:
===Επιλογή στόχου===
 
Ο Μακβέι αρχικά σκόπευε μόνο να καταστρέψει ένα ομοσπονδιακό κτίριο, αλλά μετέπειτα αποφάσισε ότι το μήνυμά του θα λαμβανόταν καλύτερα αν πολλοί άνθρωποι σκοτώνονταν στην έκρηξη.<ref name="AmerTerror224">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/224 224]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/224}}</ref> Το κριτήριο επιλογής του Μακβέι για τους πιθανούς στόχους ήταν ότι ο στόχος θα έπρεπε να στεγάζει τουλάχιστον δύο από τις τρεις ομοσπονδιακές υπηρεσίες επιβολής του νόμου: την [[Υπηρεσία Αλκοόλ, Καπνού, Όπλων και Εκρηκτικών]] (Bureau of Alcohol, Tobacco, Firearms and Explosives - ATF), το [[Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών]] (FBI), ή την [[Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών]] (Drug Enforcement Administration - DEA). Θεωρούσε την παρουσία επιπλέον υπηρεσιών επιβολής του νόμου, όπως τη [[Μυστική Υπηρεσία]] (Secret Service ) ή την [[Ομοσπονδιακή Δικαστική Αστυνομία]] (U.S. Marshals Service) ως μπόνους.<ref name="AmerTerror167">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/167 167]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/167}}</ref>
 
Ο Μακβέι, κάτοικος του [[Κίνγκμαν]] της Αριζόνα αναζητούσε στόχους στο [[Μιζούρι (πολιτεία)|Μιζούρι]], την [[Αριζόνα]], το [[Τέξας]] και το [[Αρκάνσας]].<ref name="AmerTerror167"/> Ο Μακβέι αναφέρει στην επίσημη βιογραφία του ότι θέλησε να ελαχιστοποιήσει μη κυβερνητικές απώλειες, γι’ αυτό και απέκλεισε ένα σαρανταόροφο κυβερνητικό κτίριο στο [[Λιτλ Ροκ]] του Αρκάνσας, λόγω της παρουσίας ενός ανθοπωλείου στο ισόγειο.<ref name="AmerTerror1689">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/168 168–169]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/168}}</ref> Τον Δεκέμβριο του [[1994]], ο Μακβέι και ο Φόρτιερ επισκέφθηκαν την Οκλαχόμα Σίτι για να επιθεωρήσουν το στόχο τους: το [[ομοσπονδιακό κτίριο «Alfred P. Murrah»]].<ref name="TimeWeight"/> Το εννιαόροφο κτίριο, χτισμένο το 1977, πήρε το όνομά του από έναν ομοσπονδιακό δικαστή και στέγαζε δεκατέσσερις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της DEA, της ATF, της Υπηρεσίας Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς και στρατολογικά γραφεία του στρατού και του Σώματος των Πεζοναυτών.<ref name="TerrorFailed">{{cite journal|last=Lewis|first=Carol W.|title=The Terror that Failed: Public Opinion in the Aftermath of the Bombing in Oklahoma City|journal=Public Administration Review|volume=60|issue=3|month=Μάιος/Ιούνιος|year=2000|pages=201–210|url=http://www.accessmylibrary.com/article-1G1-63060012/terror-failed-public-opinion.html|format=Registration required|doi=10.1111/0033-3352.00080}}</ref> Το κτίριο αυτό επιλέχθηκε εξαιτίας της [[γυαλί|γυάλινης]] πρόσοψής του – η οποία ήταν αναμενόμενο να θρυμματιστεί υπό την επίδραση της έκρηξης – και της γειτνίασής του με ένα μεγάλο παρακείμενο ανοιχτό χώρο στάθμεσης στην απέναντι πλευρά του δρόμου, που πιθανώς να απορροφούσε και να εκτόνωνε κάποια από την ενέργεια της έκρηξης, προστατεύοντας τους ενοίκους κοντινών μη ομοσπονδιακών κτιρίων.<ref name="AmerTerror1689"/> Επιπλέον, ο Μακβέι πίστευε ότι ο ανοιχτός χώρος γύρω από το κτίριο θα εξασφάλιζε ευνοϊκότερες συνθήκες φωτογράφισης για λόγους προπαγάνδας.<ref name="AmerTerror1689"/> Η επίθεση αυτή ήταν προγραμματισμένη να διεξαχθεί στις 19 Απριλίου του 1995, ώστε να συμπέσει με την επέτειο της Πολιορκίας του Γουέηκο και την 220η επέτειο των [[Μάχη του Λέξινγκτον|Μαχών του Λέξινγκτον]] και του [[Μάχη του Κόνκορντ|Κόνκορντ]].<ref name="AmerTerror226">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/226 226]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/226}}</ref>
 
===Συλλογή των υλικών===
 
Ο Μακβέι και ο Νίκολς αγόρασαν ή έκλεψαν τα υλικά που χρειάζονταν για την κατασκευή της βόμβας και τα οποία αποθήκευσαν σε ενοικιαζόμενα υπόστεγα. Τον Αύγουστο του 1994, ο Μακβέι απέκτησε εννέα μονάδες εκρηκτικών τύπου [[Kinestik]] από τον συλλέκτη όπλων Ρότζερ Ε. Μουρ, και πυροδότησε τις συσκευές αυτές μαζί με τον Νίκολς έξω από το σπίτι του Νίκολς στο Herington του [[Κάνσας]].<ref name="PBSTimeline">{{cite news|last=Smith|first=Martin|url=http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/documents/mcveigh/|title=McVeigh Chronology|work=Frontline|publisher=Public Broadcasting Service|archiveurl=http://www.webcitation.org/mainframe.php|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref><ref name="ForIntNine">{{cite news|last1=Smith|first1=Martin|url=http://forensic-intelligence.org/RRudman.pdf|format=PDF|title=AP Report of Possible Subcommittee Inquiry into Oklahoma City Bombing, Recent Intelligence Concerning (a) Involvement of FBI Informant; and (b) Imminent Threat|last2=Scarpa Jr.|firs2t=Greg|publisher=[http://forensic-intelligence.org/ Forensic Intelligence International]|accessdate=15 Ιουνίου 2009}}</ref> Στις [[30 Σεπτεμβρίου]] 1994, ο Νίκολς αγόρασε σαράντα σάκους των 23 κιλών (50 λιβρών) νιτρικό αμμώνιο από αγροτικό συνεταιρισμό του Κάνσας (Mid Kansas Cooperative Association) στο [[ΜακΦέρσον, Κάνσας|ΜακΦέρσον]] του Κάνσας, μια ποσότητα που θεωρείται ασυνήθιστη ακόμα και για έναν αγρότη. Ο Νίκολς αγόρασε έναν επιπλέον σάκο του ιδίου βάρους στις 18 Οκτωβρίου 1994.<ref name="TimeWeight"/> Ο Μακβέι πλησίασε τον Φόρτιερ και του ζήτησε να βοηθήσει στο σχέδιο της ανατίναξης, αλλά εκείνος αρνήθηκε.<ref name="trutvImitatingTurner">{{cite news|url=http://www.trutv.com/library/crime/serial_killers/notorious/mcveigh/turner_7.html|title=Imitating Turner|last=Ottley|first=Ted|publisher=truTV|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxMreE5|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref><ref name="AmerTerror201">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/201 201]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/201}}</ref>
 
Σύμφωνα με κατηγορίες, λήστεψαν το Μουρ στο σπίτι του και πήραν όπλα, [[χρυσός|χρυσό]], [[Άργυρος|ασήμι]] και κοσμήματα αξίας 60.000 δολαρίων, μεταφέροντας τα κλοπιμαία με το βαν του ίδιου του θύματος.<ref name="trutvImitatingTurner"/> Ο Μακβέι είχε προηγουμένως επισκεφθεί το ράντσο του Μουρ. Ωστόσο, για διάφορους λόγους, αμφιβολίες έχουν εκφραστεί σχετικά με τη συμμετοχή του Νίκολς και του Μακβέι στη ληστεία. Οι ληστές φορούσαν μάσκες του [[σκι]] (δυσκολεύοντας έτσι την ταυτοποίησή τους), αλλά και η σωματική περιγραφή που δόθηκε δεν ταίριαζε στον Νίκολς.<ref>{{cite news|last=McCoy|first=Max|url=http://www.forteantimes.com/features/articles/140/timothy_mcveigh_and_the_neonazi_bankrobbers.html |title=Timothy McVeigh and the neo-Nazi Bankrobbers|work=Fortean Times|date=Νοέμβριος 2004|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxP0H7c|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Επιπρόσθετα, ληστές της οργάνωσης «Άρειος Ρεπουμπλικανικός Στρατός» δραστηριοποιούνταν στην περιοχή του ράντσου του Μουρ εκείνη την περίοδο.<ref>{{cite news|url=http://www.usatoday.com/news/nation/2004-02-25-mcveigh-fbi_x.htm|title=AP: FBI suspected McVeigh link to supremacist robbers|agency=Associated Press|publisher=USA Today|date=25 Φεβρουαρίου 2004|accessdate=24 Μαρτίου 2009}}</ref> Επίσης, ο Μακβέι δεν χρειαζόταν να συγκεντρώσει χρήματα για τη βόμβα, καθώς του κόστισε κατά προσέγγιση μόνο 5.000 δολάρια. Συνολικά, η ενοικίαση του φορτηγού κόστισε περίπου 250 δολάρια, το [[λίπασμα]] λιγότερο από 500 και το [[νιτρομεθάνιο]] 2.780, μαζί με ένα φτηνό αυτοκίνητο προς χρήση ως όχημα διαφυγής.<ref name="AmerTerror1756">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/175 175–176]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/175}}</ref> Ο Μακβέι έγραψε μια επιστολή προς το Μουρ στην οποία ισχυρίστηκε ότι η ληστεία είχε διαπραχθεί από πράκτορες της κυβέρνησης.<ref name="AmerTerror1978">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/197 197–198]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/197}}</ref> Παρά τις αμφιβολίες αυτές, αντικείμενα που είχαν κλαπεί από το Μουρ βρέθηκαν αργότερα στο σπίτι του Νίκολς και σε έναν αποθηκευτικό χώρο που αυτός είχε νοικιάσει.<ref name="MooreStuff">{{cite news|agency=Associated Press|url=http://news.google.com/newspapers?id=w_wSAAAAIBAJ&sjid=VI4DAAAAIBAJ&pg=3391,28284&dq=were+later+found+in+storage+shed+roger+moore+nichols|title=Evidence builds up against Nichols in trial|work=Boca Raton News|date=16 Δεκεμβρίου 1997|accessdate=29 Ιουνίου 2009}}</ref><ref name="MooreStuff2">{{cite news|last=Thomas|first=Jo|url=http://www.nytimes.com/1997/11/20/us/bomb-suspect-hid-cash-ex-wife-testifies.html|title=Bomb Suspect Hid Cash, Ex-Wife Testifies|work=The New York Times|date=20 Νοεμβρίου 1997|archiveurl=http://www.webcitation.org/mainframe.php|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref>
 
Τον Οκτώβριο του 1994, ο Μακβέι έδειξε στον Μάικλ Φόρτιερ και στη σύζυγό του Λόρι ένα διάγραμμα που είχε σχεδιάσει για τη βόμβα που ήθελε να κατασκευάσει.<ref name="McVeighBomb33"/> Ο Μακβέι σχεδίαζε να κατασκευάσει μια βόμβα που θα περιείχε περισσότερα από 2.300 κιλά λίπασμα νιτρικού αμμωνίου, αναμεμιγμένα με περίπου 540 κιλά υγρό νιτρομεθάνιο και 160 κιλά της εκρηκτικής ύλης με την εμπορική ονομασία [[Tovex]]. Συνυπολογίζοντας το βάρος δεκαέξι βαρελιών (τύπου 55-U.S.-gallon των 210 λίτρων περίπου το καθένα) μέσα στα οποία το εκρηκτικό μίγμα επρόκειτο συσκευασθεί, η βόμβα θα είχε συνδυασμένο βάρος περίπου 3.200 κιλών.<ref name="AmerTerror1634">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/163 163–164]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/163}}</ref> Ο Μακβέι είχε αρχικά την πρόθεση να χρησιμοποιήσει ένα [[καύσιμο]] [[Πύραυλος|πυραύλων]], την [[υδραζίνη]], αλλά αυτό αποδείχθηκε υπερβολικά ακριβό.<ref name="trutvImitatingTurner"/> Τον Οκτώβριο του 1994, παριστάνοντας τον οδηγό αγώνων μοτοσικλέτας, ο Μακβέι απέκτησε τρία βαρέλια νιτρομεθάνιο με το πρόσχημα ότι αυτός και μερικοί φίλοι μοτοσικλετιστές χρειάζονταν το καύσιμο για τους αγώνες.<ref name="SisterFuel">{{cite news|last=Florio|first=Gwen|title=McVeigh's Sister Takes the Stand Against Him He Spoke of Moving From Antigovernment Talk to Action, She Testified, and of Transporting Explosives|publisher=The Philadelphia Inquirer|date=6 Μαΐου 1997}}</ref>
 
Ο Μακβέι νοίκιασε ένα χώρο αποθήκευσης, στον οποίο εναπόθεσε επτά κιβώτια δεκαοκτάιντσες βέργες Tovex, 80 καρούλια [[πυροσωλήνας|πυροσωλήνα]], και 500 ηλεκτρικούς [[πυροκροτητής|πυροκροτητές]], τα οποία αυτός και ο Νίκολς έκλεψαν από ένα [[λατομείο]] [[αδρανή υλικά|αδρανών υλικών]] της εταιρείας Martin Marietta Aggregates στο Marion του Κάνσας. Αποφάσισε να μην κλέψει καθόλου από την ποσότητα (18.000 κιλών) της εκρηκτικής ύλης [[ANFO]] που βρήκε επί τόπου, καθώς δεν πίστευε ότι ήταν αρκετά ισχυρή (αν και πήρε από άλλη πηγή δεκαεπτά σάκους ANFO για τη βόμβα). Ο Μακβέι κατασκεύασε ένα δοκιμαστικό πρωτότυπο της βόμβας χρησιμοποιώντας μια πλαστική συσκευασία Gatorade που περιείχε νιτρικό αμμώνιο σε μορφή σβώλων, υγρό νιτρομεθάνιο, ένα κομμάτι μασουριού Tovex και έναν πυροκροτητή.<ref name="AmerTerror165">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/165 165]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/165}}</ref> Το πρωτότυπο αυτό πυροδοτήθηκε στην έρημο προς αποφυγή εντοπισμού.<ref name="AmerTerror165"/>
 
<blockquote>''"Σκέψου για τους ανθρώπους σαν να ήταν στρατιώτες [[Ο Πόλεμος των Άστρων|στον Πόλεμο των Άστρων]]. Μπορεί να είναι αθώοι ο καθένας ξεχωριστά, αλλά είναι ένοχοι γιατί δουλεύουν για την Αυτοκρατορία του Κακού"'' - Ο '''Μακβέι''' για τους θανάτους των θυμάτων της επίθεσης.<ref name="AmerTerror166">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/166 166]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/166}}</ref></blockquote>
 
Αργότερα, μιλώντας για τη στρατιωτική νοοτροπία με την οποία μετήλθε των προετοιμασιών, είπε, ''«Μαθαίνεις πώς να διαχειρίζεσαι το να σκοτώνεις [ανθρώπους] στο στρατό. [Τώρα] αντιμετωπίζω τις συνέπειες, αλλά μαθαίνεις να το αποδέχεσαι»''. Συνέκρινε τις ενέργειές του με [[Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι|τους ατομικούς βομβαρδισμούς της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι]], παρά με την [[επίθεση στο Περλ Χάρμπορ]], με τη συλλογιστική ότι ήταν αναγκαίο για να αποτρέψει την απώλεια περισσότερων ζωών.<ref name="AmerTerror166"/>
 
Στις 14 Απριλίου 1995, ο Μακβέι πλήρωσε για ένα δωμάτιο του μοτέλ Dreamland Motel στο Junction City του Κάνσας.<ref name="AmerTerror209">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/209 209]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/209}}</ref> Την επομένη νοίκιασε ένα φορτηγό της εταιρείας Ryder υπογράφοντας ως Robert D. Kling, ένα ψευδώνυμο που υιοθέτησε γιατί ήξερε έναν στρατιώτη που ονομαζόταν Kling με τον οποίο έμοιαζε σωματικά και γιατί του θυμίζει τους πολεμιστές [[Κλιγκονς]] του [[Σταρ Τρεκ]].<ref name="AmerTerror209"/><ref name="AmerTerror199">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/199 199]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/199}}</ref> Στις 16 Απριλίου του 1995, οδήγησε στην Οκλαχόμα Σίτι με τον συνεργό του Νίκολς όπου στάθμευσε ένα όχημα διαφυγής αρκετά τετράγωνα μακριά από το ομοσπονδιακό κτίριο Alfred P. Murrah.<ref name="AmerTerror212">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/212 212]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/212}}</ref> Μια κάμερα ασφαλείας της εισόδου του παρακείμενου κτιρίου “Regency Towers Apartments” κατέγραψε εικόνες του ημιφορτηγού του Νίκολς, καθώς αυτό όδευε στο ομοσπονδιακό κτίριο.<ref name="RTASecurityCamera">{{cite news|first=Cosby|last=Rita|coauthors=Clay Rawson and Peter Russo|title=G-Men Recall Hunting Down McVeigh, Nichols|url=http://www.foxnews.com/story/0,2933,153729,00.html|publisher=Fox News|date=15 Απριλίου 2005|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxVTBGr|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Μετά την αφαίρεση των πινακίδων κυκλοφορίας από το αυτοκίνητο, άφησε ένα σημείωμα που κάλυπτε τον [[αριθμός ταυτοποίησης οχήματος|αριθμό ταυτοποίησης οχήματος]] (VIN) και έγραφε, ''”Δεν είναι εγκαταλελειμμένο. Παρακαλώ μην το πάρετε με τον γερανό. Θα μετακινηθεί μέχρι τις [[23 Απριλίου]]. (Χρειάζεται μπαταρία και καλώδιο).”''<ref name="TimeWeight"/> Και οι δύο άνδρες στη συνέχεια επέστρεψαν στο Κάνσας.
 
===Κατασκευή της βόμβας===
 
Στις 17-18 Απριλίου 1995, ο Μακβέι και ο Νίκολς αφαίρεσαν τις προμήθειές τους από τον χώρο αποθήκευσης στο Herington του Κάνσας, όπου ζούσε ο Νίκολς. Φόρτωσαν 108 σάκους λιπάσματος νιτρικού αμμωνίου υψηλής ποιότητας βάρους 23 κιλών η κάθε μία, τρία βαρέλια των 210 λίτρων το καθένα με υγρό νιτρομεθάνιο, αρκετά κιβώτια εκρηκτικού Tovex, δεκαεπτά σάκους ANFO, και μασούρια σωλήνων εκτόνωσης και φιτιλιού σε ένα ενοικιασμένο φορτηγό της Ryder.<ref name="AmerTerror215">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/215 215]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/215}}</ref> Οι δύο συνεργοί στη συνέχεια οδήγησαν στο Geary County State Lake, όπου κάρφωσαν σανίδες στο δάπεδο του οχήματος ώστε να συγκρατήσουν τα δεκατρία βαρέλια στη θέση τους και ανέμιξαν τα χημικά χρησιμοποιώντας πλαστικούς κουβάδες και μια οικιακή ζυγαριά.<ref name="AmerTerror216">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/216 216]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/216}}</ref> Κάθε γεμάτο [[βαρέλι]] ζύγιζε σχεδόν 230 κιλά.<ref name="AmerTerror2178">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/217 217–218]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/217}}</ref> Ο Μακβέι πρόσθεσε επιπλέον εκρηκτικές ύλες στην πλευρά του οδηγού του χώρου φόρτωσης, τις οποίες θα μπορούσε να πυροδοτήσει (σκοτώνοντας και τον εαυτό του ταυτόχρονα) εκ του σύνεγγυς με το πιστόλι του, ένα [[Glock 21]], σε περίπτωση που τα φιτίλια παρουσίαζαν πρόβλημα.<ref name="AmerTerror219">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/219 219]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/219}}</ref> Κατά τη διάρκεια της δίκης του Μακβέι, η Λόρι Φόρτιερ (η σύζυγος του Μάικλ Φόρτιερ) δήλωσε ότι ο Μακβέι ισχυριζόταν ότι είχε τοποθετήσει το βαρέλια με τέτοιο τρόπο που να σχηματίζουν μια [[κοίλη γόμωση]].<ref name="McVeighBomb33"/> Αυτό επιτεύχθηκε συμπιέζοντας επί των πλευρικών πάνελ αλουμινίου του φορτηγού σάκους λιπασμάτων νιτρικού αμμωνίου ώστε η έκρηξη να κατευθυνθεί προς τα πλάγια, προς την κατεύθυνση του κτιρίου.<ref name="web.mst.edu">{{cite web|title=Some Practical Applications of Forensic Seismology|last1=Rogers|first1=J. David|first2=Keith D. |last2=Koper|publisher=Missouri University of Science and Technology|url=http://web.mst.edu/~rogersda/umrcourses/ge342/Forensic%20Seismology-revised.pdf|format=PDF|pages=25–35|accessdate=15 Ιουνίου 2009}}</ref> Συγκεκριμένα, ο Μακβέι τοποθέτησε τα βαρέλια σε ένα σχήμα αντίστροφου J. Αργότερα είπε ότι για βέλτιστη καταστροφική ισχύ θα τοποθετούσε τα βαρέλια στην πλευρά του χώρου φόρτωσης που βρισκόταν πλησιέστερα προς το κτίριο Murrah. Ωστόσο, ένα τόσο άνισα κατανεμημένο φορτίο 3.200 κιλών θα μπορούσε να είχε σπάσει κάποιον άξονα του οχήματος, να αναποδογυρίσει το φορτηγό, ή τουλάχιστον να προκαλέσει την κλίση του προς τη μία πλευρά, κάτι που θα προσέλκυε προσοχή.<ref name="AmerTerror2178"/>
 
Ο Μακβέι στη συνέχεια πρόσθεσε ένα σύστημα δύο φιτιλιών προσβάσιμο από την καμπίνα του οδηγού. Χρησιμοποιώντας τρυπάνι έκανε δύο τρύπες στην καμπίνα του φορτηγού κάτω από το κάθισμα, ενώ άλλες δύο τρύπες ανοίχθηκαν στο σασί του φορτηγού. Πέρασε ένα πράσινο φιτίλι μέσα από κάθε τρύπα ως την καμπίνα. Αυτά τα βραδυφλεγή φιτίλια οδηγούσαν από την καμπίνα του φορτηγού, μέσω πλαστικών σωληνώσεων, σε δύο σύνολα μη ηλεκτρικών πυροκροτητών.<ref name="AmerTerror2178"/> Η σωλήνωση ήταν βαμμένη κίτρινη για να μην ξεχωρίζει από την εσωτερική επένδυση του φορτηγού, και στερεωμένη στα τοιχώματα του οχήματος με κολλητική ταινία για χαρτοκιβώτια ώστε να είναι δυσκολότερο να εξουδετερωθούν με βίαιο τράβηγμα από το εξωτερικό του φορτηγού.<ref name="AmerTerror2178"/> Τα φιτίλια είχαν ρυθμιστεί να πυροδοτήσουν, μέσω των πυροσωλήνων, τα 160 κιλά μασουριών Tovex, τα οποία με τη σειρά τους θα ανατίναζαν τη διάταξη των βαρελιών. Από τα δεκατρία γεμάτα βαρέλια, εννέα περιείχαν νιτρικό αμμώνιο και νιτρομεθάνιο και τέσσερα περιείχαν ένα μίγμα του λιπάσματος με περίπου 15 λίτρα καύσιμου πετρελαίου [[Καύσιμο ντίζελ|ντίζελ]].<ref name="AmerTerror2178"/> Διάφορα υλικά και εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της βόμβας αφέθηκαν στο φορτηγό να καταστραφούν από την έκρηξη.<ref name="AmerTerror2178"/> Μετά την ολοκλήρωση του φορτηγού-βόμβα, οι δύο άνδρες χωρίστηκαν. Ο Νίκολς επέστρεψε σπίτι του στο Herington και ο Μακβέι με το φορτηγό στο Junction City.
Γραμμή 50:
[[File:Murrah Building - Aerial.jpg|right|thumb|Άποψη της καταστροφής από ψηλά (από βόρεια διεύθυνση)]]
 
Το αρχικό σχέδιο του Μακβέι ήταν να πυροδοτήσει τη βόμβα στις 11:00 π.μ., αλλά τα ξημερώματα της [[19 Απριλίου]] [[1995]], αποφάσισε να καταστρέψει το κτίριο στις 9:00 π.μ.<ref name="AmerTerror220">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/220 220]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/220}}</ref> Όπως οδηγούσε με το φορτηγό προς το κτίριο Murrah, ο Μακβέι είχε μαζί του έναν φάκελο που περιείχε σελίδες από το βιβλίο ''[[Τα Ημερολόγια Τέρνερ]]'' - μια φανταστική διήγηση για κάποιους λευκούς ρατσιστές που ξεκινούν μια επανάσταση με την ανατίναξη του αρχηγείου του FBI ένα πρωί στις 9:15 χρησιμοποιώντας ένα φορτηγό-βόμβα.<ref name="TimeWeight"/> Ο Μακβέι φορούσε Τ-shirt με το μότο της Κοινοπολιτείας της [[Βιρτζίνια]], ''Sic tyrannis Semper'' (''”Έτσι πάντα στους τυράννους”'', το ίδιο που φώναξε ο δολοφόνος του [[Αβραάμ Λίνκολν]] αμέσως μετά τη δολοφονία) και ''«Το δέντρο της ελευθερίας πρέπει να αναζωογονείται από καιρού εις καιρόν με το αίμα πατριωτών και τυράννων.»'' (από τον [[Τόμας Τζέφερσον]]).<ref name="AmerTerror226"/> Έφερε επίσης πάνω του έναν φάκελο με αντικυβερνητικό υλικό που περιελάμβανε ένα αυτοκόλλητο για το αυτοκίνητο με το σύνθημα του Τόμας Τζέφερσον ''«Όταν η κυβέρνηση φοβάται το λαό, υπάρχει ελευθερία. Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, υπάρχει τυραννία.»'' Από κάτω, ο Μακβέι είχε γράψει με δυσανάγνωστα γράμματα, ''”Ίσως τώρα, θα υπάρχει ελευθερία!”'' και χειρόγραφα μια ρήση του [[Τζον Λοκ]] που ισχυριζόταν ότι ένα άτομο έχει το δικαίωμα να σκοτώσει κάποιον που του αφαιρεί την ελευθερία του.<ref name="TimeWeight"/><ref name="AmerTerror228">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/228 228]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/228}}</ref>
 
Ο Μακβέι μπήκε στην Οκλαχόμα Σίτι στις 8:50 π.μ.<ref name="AmerTerror229">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/229 229]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/229}}</ref> Στις 8:57 π.μ. η κάμερα ασφαλείας της εισόδου του κτιρίου Regency Towers Apartments που είχε καταγράψει το ημιφορτηγό του Νίκολς, τρεις μέρες νωρίτερα, κατέγραψε το φορτηγό της Ryder να κατευθύνεται προς το ομοσπονδιακό κτίριο Murrah.<ref name="RTASecurityRyder">{{cite news|first=Talley|last=Tim|title=Man testifies axle of truck fell from sky after Oklahoma City bombing|url=http://legacy.signonsandiego.com/news/nation/20040415-1925-nicholstrial.html|work=The San Diego Union-Tribune|date=15 Απριλίου 2004|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxY5pwU|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Την ίδια στιγμή, ο Μακβέι άναψε το φιτίλι των πέντε λεπτών. Τρία λεπτά αργότερα, ακόμα σε απόσταση ενός τετραγώνου, άναψε το φιτίλι των δύο λεπτών. Στάθμευσε το φορτηγό σε μια ζώνη προσωρινής στάθμευσης που βρισκόταν κάτω από τον παιδικό σταθμό του κτιρίου, βγήκε και κλείδωσε το φορτηγό, και καθώς κατευθυνόταν προς το όχημα διαφυγής, πέταξε τα κλειδιά του φορτηγού λίγα τετράγωνα μακριά.<ref name="HomelandStudyKeys1042">A Study of the Oklahoma City Bombing, Homeland Security Television, χρονικό σημείο αποσπάσματος 10:42, 2006</ref>
 
Στις 9:02 π.μ., το φορτηγό με φορτίο πάνω από 2.200 κιλά<ref name="ITN76">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|page=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/76 76]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/76}}</ref> μίγματος από λίπασμα νιτρικού αμμωνίου, νιτρομεθάνιο και ντίζελ, εξερράγη μπροστά από τη βόρεια πλευρά του εννιαόροφου ομοσπονδιακού κτιρίου Alfred P. Murrah.<ref name="McVeighBomb33">{{cite news|first=Jo|last=Thomas|title=For First Time, Woman Says McVeigh Told of Bomb Plan|url=http://www.nytimes.com/1997/04/30/us/for-first-time-woman-says-mcveigh-told-of-bomb-plan.html?sec=&spon=&pagewanted=all|work=The New York Times|date=30 Απριλίου 1996|archiveurl=http://www.webcitation.org/mainframe.php|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Εκατοντάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Το ένα τρίτο του κτιρίου καταστράφηκε από την έκρηξη,<ref name="Terrorism Info">{{cite web|title=The Oklahoma Department of Civil Emergency Management After Action Report|url=http://www.ok.gov/OEM/documents/Bombing%20After%20Action%20Report.pdf|format=PDF|page=77|publisher=Department of Central Services Central Printing Division|year=1996|accessdate=26 Ιουνίου 2009}}</ref> η οποία δημιούργησε έναν [[Έκρηξη|κρατήρα]] πλάτους 9,1 μέτρων και βάθους 2,4 μέτρων στα βορειοδυτικά, στην οδό 5th Street, δίπλα στο κτίριο.<ref name="FinalReport">{{cite book|last=City Of Oklahoma City Document Management|title=Final Report|pages=10–12|isbn=0-87939-130-8}}</ref> Η έκρηξη κατέστρεψε ή προκάλεσε ζημίες σε 324 κτίρια σε ακτίνα δέκα έξι οικοδομικών τετραγώνων, και προκάλεσε τη θραύση των υαλοπινάκων σε 258 παρακείμενα κτίρια.<ref name="TI3"/><ref name="Safety"/> Από μόνα τους τα θραύσματα γυαλιού ευθύνονται για το 5% του συνόλου των θανάτων και το 69% των τραυματισμών εκτός του Murrah Federal Building.<ref name="Safety"/> Η έκρηξη κατέστρεψε ή προκάλεσε [[πυρκαγιά]] σε 86 αυτοκίνητα στη γύρω περιοχή, πυροδοτώντας [[έκρηξη συμπαθητική|συμπαθητικές εκρήξεις]] των δεξαμενών καυσίμων των οχημάτων και των [[ελαστικό|ελαστικών]] τους.<ref name="TI3"/><ref name="ITN52">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|page=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/52 52]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/52}}</ref> Η καταστροφή των κτιρίων άφησε αρκετές εκατοντάδες ανθρώπων άστεγους και ανάγκασε σε κλείσιμο πολλά γραφεία στο κέντρο της Οκλαχόμα Σίτι.<ref name="USDJ"/> Υπολογίστηκε ότι η έκρηξη προκάλεσε ζημίες αξίας τουλάχιστον 652 εκατομμυρίων δολαρίων.<ref name="UnderstandingTerror106">{{cite book|last=Hewitt|first=Christopher|title=Understanding Terrorism in America|page=106|isbn=0-415-27766-3}}</ref>
 
Οι συνέπειες της έκρηξης ήταν ισοδύναμες με πάνω από 2.300 κιλά [[TNT]]<ref name="web.mst.edu"/><ref name="JournalBlastDamage">{{cite journal|last=Mlakar, Sr.|first=Paul F.|coauthors=W. Gene Corley, Mete A. Sozen, Charles H. Thornton|title=The Oklahoma City Bombing: Analysis of Blast Damage to the Murrah Building|journal=Journal of Performance of Constructed Facilities|volume=12|issue=3|month=Αύγουστος|year=1998|pages=113–119|doi=10.1061/(ASCE)0887-3828(1998)12:3(113)}}</ref> και έγινε αισθητή έως και 90 χλμ μακριά.<ref name="USDJ">{{cite web|title=Responding to Terrorism Victims: Oklahoma City and Beyond: Chapter I, Bombing of the Alfred P. Murrah Federal Building|work=U.S. Department of Justice|url=http://www.ojp.usdoj.gov/ovc/publications/infores/respterrorism/chap1.html|date=Οκτώβριος 2000|archiveurl=http://www.webcitation.org/5wovVDJdD|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> [[Σεισμογράφος|Σεισμογράφοι]] στο [[Μουσείο Επιστημών της Οκλαχόμα]] (Science Museum) στην Οκλαχόμα Σίτι, σε απόσταση περίπου 7 χλμ., και στο Norman της Οκλαχόμα, σε απόσταση 26 χλμ., κατέγραψαν την έκρηξη ως μεγέθους περίπου 3,0 βαθμών της [[κλίμακα Ρίχτερ|κλίμακας Ρίχτερ]].<ref name="HolzerSiesmograms">{{cite journal|last=Holzer|first=T. L.|coauthors=Joe B. Fletcher, Gary S. Fuis, Trond Ryberg, Thomas M. Brocher, and Christopher M. Dietel|year=1996|title=Seismograms Offer Insight into Oklahoma City Bombing|journal=American Geophysical Union|pages=393, 396–397|volume=77|issue=41|url=http://www.agu.org/sci_soc/eosholzer.html |doi=10.1029/96EO00269 |archiveurl = http://web.archive.org/web/20071113185155/http://www.agu.org/sci_soc/eosholzer.html |archivedate = 13 Νοεμβρίου 2007}}</ref>
Γραμμή 73:
Μετά από μια ακροαματική διαδικασία την [[21 Απριλίου]] 1995 επί των κατηγοριών για οπλοκατοχή, αλλά πριν από την απελευθέρωση του Μακβέι, ομοσπονδιακοί πράκτορες τον έθεσαν υπό κράτηση, καθώς συνέχιζαν την έρευνά τους για τη βομβιστική επίθεση.<ref name="TimeWeight"/> Αρνούμενος να μιλήσει στους ερευνητές σχετικά με την επίθεση, ο Μακβέι απαιτούσε έναν δικηγόρο. Έχοντας υποψιαστεί από την άφιξη της αστυνομίας και των [[ελικόπτερο|ελικοπτέρων]] ότι ένας ύποπτος για την επίθεση ήταν μέσα, ένα ανήσυχο πλήθος άρχισε να συγκεντρώνεται έξω από τη φυλακή. Τα αιτήματα του Μακβέι για [[αλεξίσφαιρο γιλέκο]] ή για μεταφορά με ελικόπτερο απερρίφθησαν.<ref name="OttleyInnocence">{{cite news|last=Ottley|first=Ted|url=http://www.trutv.com/library/crime/serial_killers/notorious/mcveigh/lost_3.html|title=Innocence Lost|publisher=truTV|date=14 Απριλίου 2005|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxpd5h4|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref>
 
Οι ομοσπονδιακοί πράκτορες εξασφάλισαν ένταλμα για έρευνα στο σπίτι του πατέρα του Μακβέι, Μπιλ, βάσει του οποίου παραβίασαν την πόρτα και εγκατέστησαν στο σπίτι και στο [[τηλέφωνο]] συσκευές παρακολούθησης.<ref name="AmerTerror270">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/270 270]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/270}}</ref> Οι ερευνητές του FBI χρησιμοποίησαν τις πληροφοριών που απέκτησαν μέσω αυτών των ενεργειών, μαζί με την ψευδή διεύθυνση που χρησιμοποιούσε ο Μακβέι, για να ξεκινήσουν την αναζήτησή τους για τους αδελφούς Νίκολς, Τέρι και Τζαίημς.<ref name="JamesTerryN"/> Στις 21 Απριλίου του 1995, ο Τέρι, έμαθε ότι ήταν αντικείμενο ανθρωποκυνηγητού και παραδόθηκε.<ref name="TerrorFamily">{{cite news|last=Witkin|first=Gordon|coauthors=Karen Roebuck|url=http://www.usnews.com/usnews/news/articles/971006/archive_007972.htm|title=Terrorist or Family Man? Terry Nichols goes on trial for the Oklahoma City bombing|work=U.S. News & World Report|date=28 Σεπτεμβρίου 1997|archiveurl=http://www.webcitation.org/5wovgobLz|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Οι ερευνητές ανακάλυψαν επιβαρυντικά στοιχεία στο σπίτι του: νιτρικό αμμώνιο και πυροκροτητές, το ηλεκτρικό [[τρυπάνι]] που χρησιμοποιήθηκε για την παραβίαση των λουκέτων στο [[λατομείο]], βιβλία για την κατασκευή βομβών, ένα αντίγραφο του βιβλίου [[Τα Ημερολόγια Τέρνερ]] (ένα μυθιστόρημα του 1989 από τον [[William Luther Pierce]], ιδρυτή και πρόεδρο της λευκής εθνικιστικής [[Εθνική Συμμαχία (Η.Π.Α.)|Εθνικής Συμμαχίας]]) και έναν χάρτη του κέντρου της Οκλαχόμα Σίτι σχεδιασμένο με το χέρι, επί του οποίου ήταν σημειωμένο το κτίριο Murrah και το σημείο όπου ήταν κρυμμένο το αυτοκίνητο διαφυγής του Μακβέι.<ref name="HomelandStudyEpisode1107">A Study of the Oklahoma City Bombing, Homeland Security Television, χρονικό σημείο αποσπάσματος 11:07, 2006</ref><ref name="AmerTerror274">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/274 274]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/274}}</ref> Μετά από εννέα ώρες ανάκρισης, ο Νίκολς ετέθη επίσημα υπό κράτηση από τις ομοσπονδιακές αρχές μέχρι τη δίκη του.<ref name="CTVN2">{{cite web|title=The Oklahoma City Bombing Case: The Second Trial|publisher=CourtTV News|url=http://www.courttv.com/archive/casefiles/oklahoma/reports/index.html|archiveurl=http://web.archive.org/web/20080213083520/http://www.courttv.com/archive/casefiles/oklahoma/reports/index.html|archivedate=13 Φεβρουαρίου 2008}}</ref> Στις 25 Απριλίου του 1995, συνελήφθη επίσης και ο Τζαίημς, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από 32 ημέρες λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.<ref name="James32days">{{cite news|agency=Associated Press|url=http://www.usatoday.com/life/people/2007-02-20-moore-nichols_x.htm?POE=LIFISVA|title=Michael Moore didn't libel bomber's brother, court says|work=USA Today|date=20 Φεβρουαρίου 2007|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxt8OBU|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Η αδελφή του Μακβέι, Τζένιφερ, κατηγορήθηκε για παράνομη αποστολή φυσιγγίων στον Μακβέι,<ref name="JenniferBullets">{{cite news|last=Michel|first=Lou|coauthor=Susan Schulman|title=McVeigh Tried to Have Ammo Mailed His Sister Picked Up Supply After Store Refused His Request to Ship it|url=http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=BN&p_theme=bn&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EAF988289421A5C&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM|format=Fee required|work=The Buffalo News|date=29 Απριλίου 1995|accessdate=7 Απριλίου 2010}}</ref> αλλά της χορηγήθηκε απαλλαγή με αντάλλαγμα να καταθέσει εναντίον του.<ref name="JenniferImmunity">{{cite news|last=Church|first=George J.|coauthor=Patrick E. Cole|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,983291-1,00.html|title=The Matter of Tim McVeigh|work=Time|page=2|date=14 Αυγούστου 1995|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxxb4RW|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref>
 
Ο Ibrahim Ahmad, ένας Ιορδανοαμερικανός που ταξίδευε από το σπίτι του στην Οκλαχόμα Σίτι για να επισκεφτεί την οικογένεια στην [[Ιορδανία]] στις 19 Απριλίου 1995 συνελήφθη επίσης σε μια διαδικασία που περιγράφηκε ως «πρωτογενής συλλογή υπόπτων» (initial dragnet). Υπήρχε η αγωνία ότι τρομοκράτες από τη Μέση Ανατολή θα μπορούσαν να βρίσκονται πίσω από την επίθεση. Περαιτέρω εξέταση ξεκαθάρισε ότι ο Ahmad δεν είχε οποιαδήποτε εμπλοκή στη βομβιστική επίθεση.<ref name="AJR">{{cite news|last=Fuchs|first=Penny Bender|title=Jumping to Conclusions in Oklahoma City?|work=American Journalism Review|date=Ιούνιος 1995|url=http://www.ajr.org/article.asp?id=1980|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxzF2pi|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref><ref name="Apocalypse63">{{cite book|title=Apocalypse in Oklahoma|last=Hamm|first=Mark S|page=63|isbn=1-55553-300-0}}</ref>
Γραμμή 83:
Εκτιμάται ότι 646 άνθρωποι βρίσκονταν μέσα στο κτίριο όταν η βόμβα εξερράγη.<ref name="TreatingComp61">{{cite book|last=Figley|first=Charles R|title=treating Compassion Fatigue|page=61|isbn=1-58391-053-0}}</ref> Μέχρι το τέλος της ημέρας της επίθεσης, επιβεβαιώθηκαν είκοσι θάνατοι, συμπεριλαμβανομένων και έξι παιδιών, και πάνω από εκατό τραυματίες.<ref name="Jennings 1995-04-19">World News Tonight With Peter Jennings, season 31, ABC, 19 Απριλίου 1995</ref> Ο αριθμός των θυμάτων τελικά ανήλθε σε 168 επιβεβαιωμένους νεκρούς, μη συμπεριλαμβανομένου ενός μη ταυτοποιημένου [[ακρωτηριασμός|ακρωτηριασμένου]] ανθρώπινου ποδιού που θα μπορούσε να ανήκε σε έναν πιθανό αγνώστων στοιχείων 169ο θύμα.<ref name="LeftLeg">{{cite news|last=Thomas|first=Jo|title=McVeigh Defense Team Suggests Real Bomber Was Killed in Blast|url=http://www.nytimes.com/1997/05/23/us/mcveigh-defense-team-suggests-real-bomber-was-killed-in-blast.html?sec=&spon=&pagewanted=all|date=23 Μαΐου 1997|work=The New York Times|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woxzF2pi|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Οι περισσότεροι από τους θανάτους προέκυψαν από την κατάρρευση του κτιρίου, παρά από την έκρηξη της βόμβας.<ref name="GSACollapse">{{cite news|author=Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας|title=Design of Buildings to Resist Progressive Collapse|date=25 Ιανουαρίου 2005|url=http://www.gsa.gov/graphics/pbs/Standards_Design_of_Buildings_to_Resist_Progressive_Collapse.pdf|format=PDF|publisher=General Services Administration|page=14|accessdate=15 Ιουνίου 2009}}</ref> Στους νεκρούς περιλαμβάνονταν 163 που ήταν στο κτίριο Alfred P. Murrah, ένα άτομο στο κτίριο «Athenian Building», μία γυναίκα σε ένα πάρκινγκ απέναντι στο δρόμο, ένας άντρας και μια γυναίκα στο κτίριο Oklahoma Water Resources και μία νοσοκόμα που χτυπήθηκε στο κεφάλι από τα συντρίμμια.<ref name="CasualtyLocation">{{cite journal|last=Mallonee|first=Sue|coauthors=Sheryll Shariat, Gail Stennies, Rick Waxweiler, David Hogan, and Fred Jordan|title=Physical Injuries and Fatalities Resulting From the Oklahoma City Bombing|journal=Journal of the American Medical Association|volume=276|issue=5|year=1996|pages=382–387|url=http://jama.ama-assn.org/cgi/reprint/276/5/382.pdf|format=PDF|doi=10.1001/jama.276.5.382|pmid=8683816}}</ref>
 
Τα θύματα είχαν εύρος ηλικίας από τριών μηνών έως εβδομήντα τριών ετών, χωρίς να προσμετρώνται τα [[έμβρυο|έμβρυα]] τριών [[εγκυμοσύνη|εγκύων γυναικών]].<ref name="VictimAges">{{cite news|agency=Associated Press|title=Victims of the Oklahoma City bombing|date=20 Ιουνίου 2001|url=http://www.usatoday.com/news/nation/2001-06-11-mcveigh-victims.htm|work=USA Today|archiveurl=http://www.webcitation.org/5wovK3hIw|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref><ref name="CasualtyLocation"/> Από τους νεκρούς, 99 εργάζονταν για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.<ref name="AmerTerror234">{{cite book|last=Michel|first=Lou|coauthors=Dan Herbeck|title=American Terrorist|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/234 234]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/234}}</ref> Δεκαεννέα από τα θύματα ήταν παιδιά, δεκαπέντε από τα οποία βρίσκονταν στον παιδικό σταθμό «America’s Kids Day Care Center».<ref name="WAPo.com">{{cite news|last=Romano|first=Lois|url=http://www.washingtonpost.com/wp-srv/national/longterm/oklahoma/stories/nichols1230.htm|title=Prosecutors Seek Death For Nichols|date=30 Δεκεμβρίου 1997|page=A3|work=National Special Report: the Oklahoma Bombing Trial|publisher=The Washington Post|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woy4xPtL|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Τα πτώματα 168 θυμάτων αναγνωρίστηκαν σε ένα προσωρινό νεκροτομείο που στήθηκε επί τόπου.<ref name="ITN82">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|page=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/82 82]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/82}}</ref> Μια ομάδα 24 σωρών αναγνωρίστηκαν χρησιμοποιώντας [[ακτινογραφία|ακτινογραφίες σώματος]], οδοντιατρικές εξετάσεις, [[δακτυλικά αποτυπώματα]], εξετάσεις [[αίμα]]τος, καθώς και δείγματα [[DNA]].<ref name="AmerTerror234"/><ref name="ITN967">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|pages=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/96 96–97]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/96}}</ref><ref name="Apocalypse73">{{cite book|title=Apocalypse in Oklahoma|last=Hamm|first=Mark S|page=73|isbn=1-55553-300-0}}</ref> Περισσότερα από 680 άτομα τραυματίστηκαν. Η πλειοψηφία των τραυματισμών ήταν [[εκδορά|εκδορές]], σοβαρά [[έγκαυμα|εγκαύματα]] και [[κάταγμα|κατάγματα]] οστών.<ref name="OSDH"/>
 
Ο Μακβέι αργότερα δικαιολόγησε τις δολοφονίες παιδιών από την έκρηξη: «Δεν προσδιόρισα εγώ τους κανόνες εμπλοκής σε αυτή τη σύγκρουση. Οι κανόνες, αν δεν είναι καταγεγραμμένοι, καθορίζονται από τον επιτιθέμενο. Ήταν βάρβαρο, όλα επιτρέπονται. Γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν στο Γουέηκο και στο Ruby Ridge. Πληρώνεις [την κυβέρνηση] ακριβώς με το ίδιο νόμισμα."<ref name="AmerTerror225">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/225 225]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/225}}</ref>
 
==Αντιδράσεις και αντιμετώπιση της κατάστασης==
Γραμμή 96:
(State Emergency Operations Center /SEOC), αποτελούμενο από εκπροσώπους των υπηρεσιών της Πολιτείας για τη δημόσια ασφάλεια, την πρόνοια, την άμυνα, την υγεία και την εκπαίδευση. Προς επίρρωση του Κέντρου συνεργάστηκαν φορείς του αμερικανικού κράτους όπως η [[Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (ΗΠΑ)|Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία]], η Πολεμική Αεροπορία, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, και ο αμερικανικός [[Ερυθρός Σταυρός]].<ref name="USDJ2">{{cite web|title=Responding to Terrorism Victims: Oklahoma City and Beyond: Chapter II: The Immediate Crisis Response|work=Αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης|url=http://www.ojp.usdoj.gov/ovc/publications/infores/respterrorism/chap2.html|date=Οκτώβριος 2000|accessdate=24 Μαρτίου 2009}}</ref> Άμεση βοήθεια ήρθε επίσης και από τα 465 μέλη της [[Εθνική Φρουρά της Οκλαχόμα|Εθνικής Φρουράς της Οκλαχόμα]], που έφτασαν μέσα σε μια ώρα για να παράσχουν υπηρεσίες ασφαλείας, καθώς και από μέλη της Υπηρεσίας Διαχείρισης Πολιτικών Εκτάκτων Αναγκών.<ref name="TM"/>
 
Εντός της πρώτης ώρας, 50 άνθρωποι διασώθηκαν από το κτίριο.<ref name="Giordano36">{{cite book|last=Giordano|first=Geraldine|title=The Oklahoma City Bombing|page=[https://archive.org/details/oklahomacitybomb00gior/page/36 36]|isbn=0-8239-3655-4|url-access=registration|url=https://archive.org/details/oklahomacitybomb00gior/page/36}}</ref> Τα θύματα διακομίστηκαν σε όλα τα νοσοκομεία της περιοχής. Στο τέλος της πρώτης ημέρας των διασωστικών ενεργειών 153 άτομα είχαν δεχθεί φροντίδα στο νοσοκομείο του St. Antony, οκτώ οικοδομικά τετράγωνα από την έκρηξη, πάνω από 70 στο Presbyterian, 41 στο Πανεπιστημιακό και 18 στο Παίδων.<ref name="ITN68">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|page=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/68 68]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/68}}</ref> Επιβλήθηκαν και προσωρινές σιωπές ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν ευαίσθητες συσκευές με μικρόφωνα κατάλληλες για την ανίχνευση χτύπων ανθρωπίνων [[καρδιά|καρδιακών χτύπων]] ώστε να εντοπιστούν επιζώντες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρειάστηκε να ακρωτηριαστούν ανθρώπινα μέλη χωρίς αναισθητικό (η μη χρήση του οποίου έγινε προς αποφυγή της πιθανότητας τα θύματα να περιέλθουν σε θανάσιμο [[κώμα]]), προκειμένου να ελευθερωθούν παγιδευμένοι κάτω από τα ερείπια.<ref name="OttleyBadDay">{{cite news|last=Ottley|first=Ted|url=http://www.trutv.com/library/crime//serial_killers/notorious/mcveigh/dawning_1.html|title=The Oklahoma City Bombing: Bad Day Dawning|publisher=truTV|date=14 Απριλίου 2005|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woyHV6jm|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Κατά διαστήματα ο χώρος έπρεπε να εκκενωθεί, όταν η αστυνομία ελάμβανε πληροφορίες που υποστήριζαν την ύπαρξη και άλλων βομβών τοποθετημένων στο κτίριο.<ref name="OttleyInnocence"/>
 
Στις 10:28 π.μ. οι διασώστες βρήκαν κάτι που θεώρησαν ότι επρόκειτο για δεύτερη βόμβα.
Κάποιοι από αυτούς αρνήθηκαν να φύγουν μέχρι που η αστυνομία διέταξε την υποχρεωτική εκκένωση της περιοχής σε ακτίνα τεσσάρων τετραγώνων γύρω από το σημείο.<ref name="DPost"/><ref name="ITN78">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|page=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/78 78]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/78}}</ref> Η συσκευή διαπιστώθηκε ότι ήταν ένας [[τηλεκατευθυνόμενος αντιαρματικός πύραυλος]] (TOW) μήκους περίπου 90 εκατοστών που χρησιμοποιείτο στην εκπαίδευση των ομοσπονδιακών πρακτόρων και των αστυνομικών σκυλιών,<ref name="TI3"/><ref name="TOWMissile">{{cite news|last=Solomon|first=John|title=Gov't had missile in Murrah Building|url=http://www.highbeam.com/doc/1P1-67753739.html|format=Registration required|date=26 Σεπτεμβρίου 2002|agency=Associated Press|accessdate=15 Ιουνίου 2009}}</ref> ο οποίος, αν και στην πραγματικότητα ανενεργός, έφερε τη σήμανση «πραγματικά πυρομαχικά» για παραπλανητικούς λόγους σε μια προγραμματισμένη επιχείρηση εξάρθρωσης κυκλώματος λαθρεμπόρων όπλων.<ref name="TOWMissile"/> Μετά από εξέταση του βλήματος κρίθηκε ότι πράγματι ήταν ανενεργό και οι προσπάθειες διάσωσης ξαναξεκίνησαν 45 λεπτά αργότερα.<ref name="TOWMissile"/><ref name="TOWBoom">{{cite news|last=Talley|first=Tim|title=Nichols Jury Hears Recording of Bombing|url=http://www.highbeam.com/doc/1P1-93750984.html|format=Registration required|date=23 Απριλίου 2004|publisher=HighBeam Research|agency=Associated Press|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woyOsr0w|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Ο τελευταίος επιζών, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι που βρέθηκε στα θεμέλια του κτιρίου που κατέρρευσε, διασώθηκε περί την 7:00 μ.μ.<ref name="ChillMiracle">{{cite news|last=Driver|first=Don|coauthors=Marty Sabota|title=Rescuers search through chill for a miracle|url=http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=SAEC&p_theme=saec&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EAFE756F74387D9&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM|format=Registration required|date=23 Απριλίου 1995|work=San Antonio Express-News|accessdate=7 Απριλίου 2010}}</ref>
 
Κατά τις ημέρες που ακολούθησαν την έκρηξη, πάνω από 12.000 άτομα συμμετείχαν στις επιχειρήσεις διάσωσης και αρωγής. Η [[Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης]] (FEMA) ενεργοποίησε έντεκα από τις Ομάδες Πολιτικής Έρευνας και Διάσωσης, αποτελούμενες από 665 ανθρώπους που βοήθησαν στο έργο της διάσωσης και της περίθαλψης.<ref name="USDJ2"/><ref name="FEMAUSAR"/> Μια 37χρονη νοσοκόμα, η Rebecca Anderson, σκοτώθηκε στην προσπάθεια διάσωσης όταν χτυπήθηκε στο κεφάλι από συντρίμμια, και 26 άλλοι διασώστες εισήχθησαν στο νοσοκομείο λόγω διαφόρων τραυματισμών.<ref name="TreatingComp62">{{cite book|last=Figley|first=Charles R|title=Treating Compassion Fatigue|page=62|isbn=1-58391-053-0}}</ref> Είκοσι τέσσερα εκπαιδευμένα σκυλιά ετέθησαν στην αναζήτηση επιζώντων και σωρών στα συντρίμμια του κτιρίου.<ref name="TI3"/><ref name="ITN103">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|page=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/103 103]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/103}}</ref><ref name="Giordano34">{{cite book|last=Giordano|first=Geraldine|title=The Oklahoma City Bombing|page=[https://archive.org/details/oklahomacitybomb00gior/page/34 34]|isbn=0-8239-3655-4|url-access=registration|url=https://archive.org/details/oklahomacitybomb00gior/page/34}}</ref> Σε μια προσπάθεια να ανασυρθούν πτώματα, μπάζα βάρους μεταξύ 91 - 320 τόνων αφαιρούνταν από το σημείο κάθε μέρα από τις 24 μέχρι τις 29 Απρίλιου 1995.<ref name="ITN86">{{cite book|last=Irving|first=Clive|title=In Their Name|page=[https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/86 86]|isbn=0-679-44825-X|url-access=registration|url=https://archive.org/details/intheirnamededic00irvi/page/86}}</ref>
 
[[File:MurrahBuildingDemolitionMay1995.jpg|thumb|right|Το ομοσπονδιακό κτίριο Alfred P. Murrah κατεδαφίζεται στις 23 Μαΐου 1995, ένα μήνα και πλέον από την επίθεση. Η βόμβα είχε τοποθετηθεί σε ένα φορτηγό της εταιρείας Ryder, παραπλήσιο με αυτό που διακρίνεται στο κάτω αριστερό μέρος της φωτογραφίας]]
 
Το έργο της έρευνας και διάσωσης ολοκληρώθηκε στις 12:05 π.μ. της 5ης Μαΐου, όταν είχαν ανασυρθεί όλοι οι σωροί των θυμάτων πλην τριών.<ref name="Terrorism Info"/> Για λόγους ασφαλείας, το κτίριο αρχικά χαρακτηρίστηκε άμεσα κατεδαφιστέο.
Ωστόσο, ο δικηγόρος του Μακβέι, Στίβεν Τζόουνς (Stephen Jones), αιτήθηκε την καθυστέρηση της κατεδάφισης μέχρις ότου η υπερασπιστική ομάδα θα είχε την ευκαιρία να εξετάσει το σημείο εν όψει της προετοιμασίας για τη δίκη.<ref name="Unfinished140">{{cite book|last=Linenthal|first=Edward|title=The Unfinished Bombing: Oklahoma City in American Memory|page=140|isbn=0-19-516107-6}}</ref> Περισσότερο από ένα μήνα μετά τη βομβιστική επίθεση, στις 7.02 π.μ. της 23ης Μαΐου το ομοσπονδιακό κτίριο κατεδαφίστηκε.<ref name="Terrorism Info"/><ref name="AmericanMonst234">{{cite book|last=Stickney|first=Brandom M|title=All-American Monster|page=[https://archive.org/details/allamericanmonst00stic/page/234 234]|isbn=1-57392-088-6|url-access=registration|url=https://archive.org/details/allamericanmonst00stic/page/234}}</ref> Ανασύρθηκαν τα τρία τελευταία πτώματα, δύο υπαλλήλων μιας συνεταιριστικής τράπεζας και ενός πελάτη.<ref name="CNNI">{{cite news|last=Candiotti|first=Susan|title=Federal Building Demolition|publisher=[[CNN|CNN Interactive]]|url=http://www.cnn.com/US/OKC/facts/Cleanup/Implosion5-23/index.html|archiveurl=http://web.archive.org/web/20080308170052/http://www.cnn.com/US/OKC/facts/Cleanup/Implosion5-23/index.html|archivedate=8 Μαρτίου 2008|date=23 Μαΐου 1995}}</ref> Για αρκετές ημέρες μετά την κατεδάφιση του κτιρίου, τα φορτηγά απομάκρυναν 730 τόνους συντρίμμια κάθε μέρα. Μερικά από τα συντρίμμια χρησιμοποιήθηκαν ως αποδεικτικά στοιχεία στις δίκες των δραστών, άλλα ενσωματώθηκαν σε μνημεία, έγιναν δωρεές σε τοπικά σχολεία, ή πωλήθηκαν για να αντληθούν κεφάλαια για τις προσπάθειες αρωγής.<ref name="Unfinished14244">{{cite book|last=Linenthal|first=Edward|title=The Unfinished Bombing: Oklahoma City in American Memory|pages=142–144|isbn=0-19-516107-6}}</ref>
 
===Ανθρωπιστική βοήθεια===
Γραμμή 139:
 
===Κάλυψη από τα Μέσα Ενημέρωσης===
Εκατοντάδες οχήματα των δελτίων ειδήσεων και μέλη του τύπου κατέφτασαν στο σημείο για να καλύψουν την ιστορία. Ο τύπος επισήμανε αμέσως ότι η επίθεση έγινε κατά τη δεύτερη επέτειο της Πολιορκίας του Γουέηκο.<ref name="Jennings 1995-04-19"/> Πολλές αρχικές ανταποκρίσεις, ωστόσο, μιλούσαν για το σενάριο η επίθεση να πραγματοποιήθηκε από ισλαμιστές τρομοκράτες, όπως αυτούς που βρίσκονταν πίσω από τη [[Βομβιστική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (1993)|επίθεση στο Παγκόσμιου Κέντρο Εμπορίου το 1993]].<ref name="AmerTerror249">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|page=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/249 249]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/249}}</ref><ref name="GuysGunsAmok102">{{cite book|title=Guys and Guns Amok|last=Kellner|first=Douglas|page=102|isbn=1-59451-493-3}}</ref><ref name="Apocalypse55">{{cite book|title=Apocalypse in Oklahoma|last=Hamm|first=Mark S|page=55|isbn=1-55553-300-0}}</ref> Η αντίδραση κάποιων σε αυτές τις αναφορές ήταν οι επιθέσεις κατά [[Μουσουλμάνοι|μουσουλμάνων]] και ατόμων [[Άραβες|αραβικής]] καταγωγής.<ref name="Unfinished140"/><ref name="AIs">{{cite journal|last=Progler|first=J.A|title=The Utility of Islamic Imagery in the West|journal=Al-Tawhid|volume=14|issue=4|url=http://www.al-islam.org/al-tawhid/islamicimageryinwest.htm|accessdate=15 Ιουνίου 2009}}</ref>
 
Καθώς οι διασωστικές προσπάθειες καταλάγιαζαν, το ενδιαφέρον των [[Μέσα ενημέρωσης|μέσων]] μετατοπίστηκε στις ανακρίσεις, τις συλλήψεις και τις δίκες του Τίμοθι Μακβέι και του Τέρρι Νίκολς, όπως και στην αναζήτηση ενός επιπλέον υπόπτου αποκαλούμενου «Άγνωστος Άδρας Νο. 2». Αρκετοί μάρτυρες είχαν υποστηρίξει ότι είδαν έναν δεύτερο ύποπτο, που δεν έμοιαζε με τον Νίκολς, μαζί με τον Μακβέι.<ref name="NYTimes">{{cite news|last=Kifner|first=John|title=June&nbsp;11–17: John Doe No. 2; A Dragnet Leads Down One More Blind Alley|work=The New York Times|date=18 Ιουλίου 1995|url=http://www.nytimes.com/1995/06/18/weekinreview/june-11-17-john-doe-no-2-a-dragnet-leads-down-one-more-blind-alley.html|archiveurl=http://www.webcitation.org/5woyzd1Ex|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref><ref name="ChicSunTimes">{{cite news|last=Krall|first=Jay|title=Conspiracy buffs see Padilla, Oklahoma City link|date=18 Ιουνίου 2002|publisher=Chicago Sun-Times|url=http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4155/is_20020618/ai_n12466318|archiveurl=http://web.archive.org/web/20080107103027/http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4155/is_20020618/ai_n12466318|archivedate=7 Ιανουαρίου 2008}}</ref>
Γραμμή 151:
Οι εισαγωγικές αγορεύσεις στη δίκη του Μακβέι άρχισαν στις 24 Απριλίου 1997. Το κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών ως κατηγορούσα αρχή εκπροσωπήθηκε από μια ομάδα εισαγγελέων με επικεφαλής τον Joseph Hartzler. Στην εισαγωγική αγόρευσή του ο Hartzler περιέγραψε τα κίνητρα του Μακβέι και τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του. Ο Μακβέι, είπε, είχε μίσος κατά της κυβέρνησης κατά τη θητεία του στον στρατό, μετά την ανάγνωση του βιβλίου The Turner Diaries. Οι πεποιθήσεις του ενδυναμώθηκαν από αυτό που θεώρησε ως ιδεολογική αντίθεση των παραστρατιωτικών σε αυξήσεις των φόρων και την ψήφιση του Brady Bill (ενός νόμου που για πρώτη φορά εισήγαγε ελέγχους στο ιστορικό των υποψήφιων αγοραστών όπλων) και ενισχύθηκαν περαιτέρω από το γεγονότα στο Γουέηκο και το Ruby Ridge.<ref name="Sympathizers"/> Η κατηγορούσα αρχή κάλεσε 137 μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένων του Μάικλ Φόρτιερ και της συζύγου του Λόρι, και της αδελφής του Μακβέι, της Τζένιφερ Μακβέι, που όλοι τους επιβεβαίωσαν με τις καταθέσεις τους το μίσος για την κυβέρνηση και την επιθυμία του να αναλάβει στρατιωτική δράση εναντίον της.<ref name="Wright10">{{cite book|title=Patriots, Politics, and the Oklahoma City Bombing|last=Wright|first=Stuart|page=10|isbn=0-521-69419-1}}</ref> Το ζεύγος Φόρτιερ κατέθεσε ότι Μακβέι τούς είχε πει για τα σχέδιά του να ανατινάξει το ομοσπονδιακό κτίριο Alfred P. Murrah. Ο Μάικλ αποκάλυψε ότι ο Μακβέι είχε επιλέξει την ημερομηνία και η Λόρι κατέθεσε ότι έφτιαξε την πλαστή ταυτότητα που ο Μακβέι χρησιμοποίησε για να νοικιάσει το φορτηγό από την Ryder.<ref name="TMT">{{cite web|url=http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/mcveigh/mcveighaccount.html|title=The Oklahoma City Bombing & The Trial of Timothy McVeigh|last=Linder|first=Douglas O.|year=2006|work=Famous Trials: Oklahoma City Bombing Trial|publisher=University of Missouri–Kansas City|archiveurl=http://www.webcitation.org/5wozOiWjC|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref>
 
Ο Μακβέι εκπροσωπήθηκε από μια ομάδα έξι βασικών συνηγόρων με επικεφαλής τον Στίβεν Τζόουνς.<ref name="Petition">{{cite web|url=http://www.fas.org/irp/threat/mcveigh/front.htm|title=Petition for Writ of Mandamus of Petitioner-Defendant, Timothy James McVeigh and Brief in Support|work=Case No. 96-CR-68-M|date=25 Μαρτίου 1997|publisher=United States Court of Appeals for the Tenth Circuit|archiveurl=http://www.webcitation.org/5wozSLp4c|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Σύμφωνα με την άποψη του Douglas O. Linder (νομικού και καθηγητή σε αμερικανικά πανεπιστήμια), ο Μακβέι ήθελε από τον Τζόουνς να παρουσιάσει μια γραμμή άμυνας βασισμένη στην «αναγκαιότητα», σύμφωνα με την οποία θα υποστήριζαν ότι ήταν σε «επικείμενο κίνδυνο» από την κυβέρνηση (ότι η επίθεση που πραγματοποίησε είχε ως στόχο την πρόληψη μελλοντικών εγκλημάτων από την κυβέρνηση, παραπλήσια των περιστατικών του Γουέηκο και του Ruby Ridge).<ref name="TMT"/> Η επιχειρηματολογία του Μακβέι υποστήριζε ότι « επικείμενη» δεν σημαίνει «άμεση»: «Αν ένας κομήτης κατευθύνεται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη, και είναι έξω από την τροχιά του Πλούτωνα, δεν είναι μια άμεση απειλή για τη Γη, αλλά είναι μια επικείμενη απειλή.»<ref name="AmerTerror2856">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/285 285–286]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/285}}</ref> Παρά τις επιθυμίες του Μακβέι, ο Τζόουνς προσπάθησε να υποσκάψει την αξιοπιστία της κατηγορούσας αρχής, σε μια προσπάθεια να θεμελιώσει εύλογη αμφιβολία για την ενοχή. Ο Τζόουνς, εξάλλου, πίστευε ότι ο Μακβέι ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης συνωμοσίας, και προσπάθησε να τον παρουσιάσει ως «αποδιοπομπαίο τράγο».<ref name="TMT"/> Ωστόσο, ο Μακβέι διαφώνησε με τον Τζόουνς για αυτήν τη δόμηση της υπεράσπισής του. Ύστερα από σχετική ακρόαση, ο δικαστής Matsch αποφάνθηκε ότι τα στοιχεία που αφορούν την υποτιθέμενη ευρύτερη συνωμοσία ήταν υπερβολικά επουσιώδη για να γίνουν παραδεκτά.<ref name="TMT"/> Εκτός από το επιχείρημα ότι η βομβιστική επίθεση δεν θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί από δύο άνδρες και μόνο, ο Τζόουνς προσπάθησε να δημιουργήσει βάσιμες αμφιβολίες με το επιχείρημα ότι κανείς δεν είχε δει τον Μακβέι κοντά στον τόπο του εγκλήματος, καθώς και ότι η έρευνα για τη βομβιστική επίθεση διήρκεσε μόλις δύο εβδομάδες.<ref name="TMT"/> Ο Τζόουνς κάλεσε 25 μάρτυρες σε ένα χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας, συμπεριλαμβανομένου του Dr. Frederic Whitehurst. Παρά το γεγονός ότι ο Whitehurst περιέγραψε την προχειρότητα της έρευνας του FBI στο σημείο της επίθεσης και το χειρισμό από αυτό των βασικών αποδεικτικών στοιχείων, δεν ήταν σε θέση να καταδείξει συγκεκριμένα στοιχεία που ήξερε να έχουν αλλοιωθεί.<ref name="TMT"/>
 
Ένα βασικό σημείο αντιπαράθεσης στην υπόθεση ήταν το μη αντιστοιχισμένο αριστερό πόδι που βρέθηκε μετά τη βομβιστική επίθεση. Αν και αρχικά εθεωρείτο ότι προερχόταν από άνδρα, αργότερα πιστοποιήθηκε ότι ανήκε στην Lakesha Levy, μέλος του προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας που σκοτώθηκε στη βομβιστική επίθεση.<ref name="LakeshaLeg">{{cite news|last=Johnston|first=David|title=Leg in the Oklahoma City Rubble Was That of a Black Woman|url=http://www.nytimes.com/1995/08/31/us/leg-in-the-oklahoma-city-rubble-was-that-of-a-black-woman.html|date=31 Αυγούστου 1995|work=The New York Times|archiveurl=http://www.webcitation.org/5wozdqYws|archivedate=27 Φεβρουαρίου 2011}}</ref> Το φέρετρο της Levy έπρεπε να ανοιχθεί εκ νέου, ώστε να της πόδι θα μπορούσε να αντικαταστήσει ένα άλλο μη αντιστοιχισμένο πόδι που είχε προηγουμένως ταφεί με τη σωρό της. Το μη αντιστοιχισμένο πόδι είχε ταριχευθεί, κάτι που δεν επέτρεψε στις αρχές να εξαγάγουν DNA ώστε να ταυτοποιήσουν το άτομο στο οποίο ανήκε.<ref name="LeftLeg"/> Ο Τζόουνς υποστήριξε ότι το πόδι θα μπορούσε να ανήκει σε έναν άλλο βομβιστή, ενδεχομένως τον «Άγνωστο Άνδρα νο. 2».<ref name="LeftLeg"/> Η κατηγορούσα αρχή αμφισβήτησε τον ισχυρισμό, λέγοντας ότι το πόδι θα μπορούσε να ανήκει σε οποιοδήποτε από τα οκτώ θύματα που είχαν θαφτεί χωρίς αριστερό πόδι.<ref name="WritingEnd100">{{cite book|title=Writing at the End of the World|author=Miller, Richard Earl|page=100}}</ref>
 
Πολυάριθμες επιζήμιες για το Μακβέι διαρροές ανέκυψαν, που φαίνονταν να προέρχονται από συνομιλίες μεταξύ του Μακβέι και των συνηγόρων υπεράσπισής του. Περιελάμβαναν μια ομολογία που, όπως ελέχθη, εκ παραδρομής συμπεριελήφθη σε ένα δίσκο υπολογιστή που δόθηκε στον Τύπο, για την οποία ο Μακβέι πίστευε ότι έθετε σε σοβαρό κίνδυνο τις πιθανότητές του σε μια δίκαιη δίκη.<ref name="TMT"/> Στους εκπροσώπους και των δύο πλευρών επιβλήθηκε εντολή που απαγόρευε, για το χρονικό διάστημα που θα διαρκούσε η δίκη, οποιαδήποτε δημόσια δήλωση προς τον τύπο σχετικά με τα αποδεικτικά στοιχεία, τις διαδικασίες, ή απόψεις σχετικά με την εξέλιξη της δίκης. Στην υπεράσπιση επετράπη να εισαγάγει στα αποδεικτικά στοιχεία έξι σελίδες από μία έκθεση του Υπουργείου Δικαιοσύνης συνολικής έκτασης 517 σελίδων η οποία επέκρινε το εγκληματολογικό εργαστήριο του FBI και τον Ντέιβιντ Γουίλιαμς (David Williams), έναν από τους εμπειρογνώμονες εκρηκτικών της υπηρεσίας, για αναγωγή σε αντιεπιστημονικά και μεροληπτικά συμπεράσματα. Η έκθεση υποστήριξε ότι ο Γουίλιαμς είχε εργαστεί προς τα πίσω στην έρευνα και όχι βασίζοντας τις διαπιστώσεις του σε ιατροδικαστικά στοιχεία.<ref name="AmerTerror3157">{{cite book|title=American Terrorist|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/315 315–317]|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/315}}</ref>
 
Οι ένορκοι διασκέφτηκαν για 23 ώρες. Στις 2 Ιουνίου, 1997, ο Μακβέι κρίθηκε ένοχος για έντεκα κατηγορίες για φόνο και συνωμοσία.<ref name="OSCN">{{cite web|title=U.S. v. McVeigh|url=http://www.oscn.net/applications/oscn/DeliverDocument.asp?CiteID=151372|publisher=Oklahoma State Courts Network|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGWBET7K|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref><ref name="Guilty">{{cite news|last=Eddy|first=Mark|coauthors=George Lane, Howard Pankratz, Steven Wilmsen|title=Guilty on Every Count|work=The Denver Post|date=3 Ιουλίου 1997|url=http://www.rickross.com/reference/mcveigh/mcveigh14.html|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGW3bKh8|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref> Παρ' όλο που η υπεράσπιση υποστήριξε την επιβολή της μειωμένης ποινής της ισόβιας κάθειρξης, ο Μακβέι καταδικάστηκε σε [[θανατική ποινή|θάνατο]].<ref name="Time">{{cite news|last=Pellegrini|first=Frank|title=McVeigh Given Death Penalty|url=http://www.time.com/time/reports/mcveigh/home.html|work=Time|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGW5ehpF|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref> Τον Μάιο του 2001, το FBI ανακοίνωσε ότι δεν είχε κοινοποιήσει στον συνήγορο υπεράσπισης του Μακβέι πάνω από 3.000 έγγραφα.<ref name="CNN3000">{{cite news|last=Bierbauer|first=Charles|coauthors=Susan Candiotti, Gina London, and Terry Frieden|title=McVeigh execution rescheduled for June&nbsp;11|url=http://archives.cnn.com/2001/LAW/05/11/mcveigh.evidence.05/index.html|publisher=CNN|date=11 Μαΐου 2001|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGW7uHmc|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref> Η εκτέλεση αναβλήθηκε για ένα μήνα ώστε η υπεράσπιση να εξετάσει τα έγγραφα. Στις 6 Ιουνίου, ο ομοσπονδιακός δικαστής Richard Paul Matsch έκρινε ότι τα έγγραφα δεν θα απεδείκνυαν την αθωότητα του Μακβέι και διέταξε την υλοποίηση της εκτέλεσης.<ref name="WPProceed">{{cite news|agency=Associated Press|title=Judge Won't Delay McVeigh Execution|url=http://www.washingtonpost.com/wp-srv/aponline/20010606/aponline140014_000.htm|work=The Washington Post|date=6 Ιουνίου 2001|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGWDFS3N|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref> Αφότου ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ενέκρινε την εκτέλεση (ο Μακβέι ήταν ομοσπονδιακός κρατούμενος και ο ομοσπονδιακός νόμος υπαγορεύει ότι ο Πρόεδρος πρέπει να εγκρίνει την εκτέλεση των ομοσπονδιακών φυλακισμένων), εκτελέσθηκε με θανατηφόρο ένεση σε ένα σωφρονιστικό κατάστημα των ΗΠΑ, στο Terre Haute, της [[Ιντιάνα]], στις 11 Ιουνίου.<ref name="CNNPrez">{{cite news|last=Mears|first=Bill|title=Bush approves execution of Army private|url=http://www.cnn.com/2008/CRIME/07/28/military.execution/index.html|publisher=CNN|date=28 Ιουλίου 2008|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGWEo6Fv|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref><ref name="CNN3">{{cite news|title=McVeigh Execution: A "completion of justice"|url=http://archives.cnn.com/2001/LAW/06/11/mcveigh.02/index.html|publisher=CNN|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGWGVdtQ|archivedate=17 Μαρτίου 2011|date=11 Ιουνίου 2011}}</ref><ref>{{cite news|url=http://www.msnbc.msn.com/id/36557081|work=NBC News Report|title=Day of Reckoning (execution of Timothy McVeigh)|date=11 Ιουνίου 2011|format=Video|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGWI4P6c|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref> Η εκτέλεση αυτή μεταδόθηκε μέσω κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης, έτσι ώστε οι συγγενείς των θυμάτων να μπορέσουν να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου του.<ref name="CTVN">{{cite news|last=Frieden|first=Terry||title=Okla. families can watch McVeigh execution on TV|url=http://articles.cnn.com/2001-04-12/justice/ashcroft.mcveigh.02_1_mcveigh-execution-timothy-mcveigh-closed-circuit-television-feed?_s=PM:LAW|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGWRqxJ1|archivedate=17 Μαρτίου 2011|publisher=CNN|12 Απριλίου 2001}}</ref> Η εκτέλεση του Μακβέι ήταν η πρώτη ομοσπονδιακή εκτέλεση για 38 χρόνια.<ref name="Wright17">{{cite book|title=Patriots, Politics, and the Oklahoma City Bombing|last=Wright|first=Stuart|page=17|isbn=0-521-69419-1}}</ref>
Γραμμή 195:
Ακόμα και πολλοί που συμφωνούσαν με ορισμένες από τις πολιτικές απόψεις του Μακβέι θεώρησαν την πράξη του ως αντιπαραγωγική, με μεγάλο μέρος της κριτικής να εστιάζεται στους θανάτους αθώων παιδιών. Επικριτές εξέφρασαν πικρία ότι ο Μακβέι δεν δολοφόνησε συγκεκριμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Ο Μακβέι είχε πράγματι εξετάσει το ενδεχόμενο των δολοφονιών της Υπουργού Δικαιοσύνης Janet Reno και άλλων αντί της επίθεσης σε κτίριο<ref name="FOXLetter"/> και μετά τη βομβιστική επίθεση είπε ότι μερικές φορές ευχόταν να είχε πραγματοποιήσει μια σειρά δολοφονιών αντί αυτής.<ref name="FOXAssassin">{{cite news|title=McVeigh Considered Assassination of Reno, Other Officials|date=27 Απριλίου 2001|publisher=Fox News|url=http://www.foxnews.com/story/0,2933,17501,00.html|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGY3FIxG|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref> Όσοι εξέφρασαν τη συμπάθειά τους για τον Μακβέι στις περισσότερες περιπτώσεις περιγράφουν την πράξη του ως πράξη πολέμου, όπως στην περίπτωση του δοκιμίου του Γκορ Βιντάλ «Η σημασία του Τίμοθι Μακβέι».<ref name="MeaningMcVeigh">{{cite news|last=Vidal|first=Gore|title=The Meaning of Timothy McVeigh|date=Σεπτέμβριος 2001|work=Vanity Fair|url=http://www.vanityfair.com/politics/features/2001/09/mcveigh200109|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGY5KeHI|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref><ref name="McVeighRevere">{{cite news|last=Gibbons|first=Fiachra|title=Vidal Praises Oklahoma Bomber for Heroic Aims|date=17 Αυγούστου 2001|publisher=guardian.co.uk|url=http://www.guardian.co.uk/world/2001/aug/17/edinburghbookfestival2001.mcveigh|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGY9Jsdm|archivedate=17 Μαρτίου 2011|location=London}}</ref> Άλλοι δημοσιογράφοι τον συνέκριναν με τον John Brown,<ref name="McVeighBrown">{{cite news|last=Finkelman|first=Paul|title=Analogies: Was Timothy McVeigh Our John Brown?|date=6 Ιουλίου 2001|publisher=History News Network|url=http://hnn.us/articles/139.html|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGYDpCAr|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref> έναν επαναστάτη, πολέμιο της δουλείας, της εποχής, πριν τον αμερικανικό εμφύλιο.
 
Ο Μακβέι πίστευε ότι η βομβιστική επίθεση είχε θετικό αντίκτυπο στην κυβερνητική πολιτική. Προς απόδειξη του παραπάνω αναφέρθηκε στην ειρηνική επίλυση της αντιπαράθεσης με το κίνημα των Montana Freemen το 1996, την εξωδικαστική διευθέτηση ύψους 3.100.000 δολαρίων, στην υπόθεση μεταξύ της κυβέρνησης και του Randy Weaver και των τέκνων του, τέσσερις μήνες μετά τη βομβιστική επίθεση. Και τις δηλώσεις του Μπιλ Κλίντον τον Απρίλιο 2000 στις οποίες εξέφρασε τη λύπη του για την απόφασή του να γίνει εισβολή στο κτιριακό συγκρότημα των Branch Davidian. Ο Μακβέι δήλωσε, «Από τη στιγμή που θα ματώσεις τη μύτη του ψευτοπαλικαρά, και ξέρει ότι πρόκειται να δεχτεί και άλλη γροθιά, δε θα ξανάρθει πίσω."<ref name="AmerTerror37883">{{cite book|title=American Terrorist|pages=[https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/378 378–383]|author=Michel, Lou|coauthor=Dan Herbeck|isbn=0-06-039407-2|url-access=registration|url=https://archive.org/details/americanterroris00loum/page/378}}</ref>
 
===Θεωρίες συνωμοσίας===
 
Διάφορες θεωρίες συνωμοσίας έχουν προταθεί για τα γεγονότα γύρω από τη βομβιστική επίθεση. Μερικές θεωρίες υποστηρίζουν ότι άτομα στην κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Μπιλ Κλίντον,<ref name="RageRight1356">{{cite book|last=Crothers|first=Lane|title=Rage on the Right|pages=135–136|isbn=0-7425-2547-3}}</ref><ref name="Apocalypse219">{{cite book|title=Apocalypse in Oklahoma|last=Hamm|first=Mark S|page=219|isbn=1-55553-300-0}}</ref> γνώριζαν για την επικείμενη επίθεση και εκ προθέσεως παρέλειψαν να δράσουν επ’ αυτής της γνώσης. Άλλες θεωρίες επικεντρώνονται στο ενδεχόμενο πρόσθετων εκρηκτικών υλών εντός του κτιρίου και επιπλέον συνωμοτών που εμπλέκονταν στη βομβιστική επίθεση.<ref name="AmericanMonst265">{{cite book|last=Stickney|first=Brandon M|title=All-American Monster|page=[https://archive.org/details/allamericanmonst00stic/page/265 265]|isbn=1-57392-088-6|url-access=registration|url=https://archive.org/details/allamericanmonst00stic/page/265}}</ref> Διάφορες θεωρίες υποστηρίζουν ότι η επίθεση έγινε από την κυβέρνηση για να ενοχοποιηθεί το κίνημα των παραστρατιωτικών ή για να δοθεί η επίφαση για επιβολή αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, χρησιμοποιώντας τον Μακβέι ως [[αποδιοπομπαίος τράγος|αποδιοπομπαίο τράγο]].<ref name="RageRight1356"/><ref name="Apocalypse219"/><ref name="CTAmerHistory5545">{{cite book|title=Conspiracy Theories in American History|last=Knight|first=Peter|pages=554–555|isbn=1-57607-812-4}}</ref><ref name="TouristsHistory159">{{cite book|title=Tourists of History|last=Sturken|first=Marita|page=159|isbn=0-8223-4122-0}}</ref> Άλλες θεωρίες συνωμοσίας υποστηρίζουν ότι ξένοι πράκτορες, κυρίως ισλαμιστές τρομοκράτες, συμμετείχαν στη βομβιστική επίθεση.<ref name="ChicSunTimes"/><ref name="IntelYousef">{{cite news|last=Berger|first=J.M.|title=Did Nichols and Yousef meet?|publisher=Intelwire.com|url=http://intelwire.egoplex.com/nichols022004.html|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGYFN6c2|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref><ref name="DanaConnection">{{cite news|last=Rohrabacher|first=Dana|authorlink=Dana Rohrabacher|coauthor=Phaedra Dugan|title=The Oklahoma City Bombing: Was There A Foreign Connection?|publisher=Oversight and Investigations Subcommittee of the House International Relations Committee|url=http://nefafoundation.org/miscellaneous/FeaturedDocs/OKC_ForeignConnection.pdf|format=PDF|accessdate=25 Μαρτίου 2009}}</ref> Οι ειδικοί έχουν αμφισβητήσει τις θεωρίες και οι φάκελοι των κυβερνητικών ερευνών έχουν ανοίξει κατά καιρούς προς εξέταση των θεωριών.<ref name="CTAmerHistory5545"/><ref name="LeakInfo">{{cite news|url=http://www.highbeam.com/doc/1G1-67736159.html|format=Registration required|title=Nichols' Lawyers Say Government Leaked Information to the Media|work=Rocky Mountain News|publisher=HighBeam Research|date=20 Σεπτεμβρίου 1997|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGYGkgMG|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref><ref name="Mar07Reopen">{{cite news|title=Call to reopen Oklahoma bomb case|publisher=BBC News|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/programmes/conspiracy_files/6275147.stm|date=2 Μαρτίου 2007|archiveurl=http://www.webcitation.org/5xGYJ28Lz|archivedate=17 Μαρτίου 2011}}</ref>
 
==Παραπομπές==