Εθνικός Κήπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Υπήρχε ορθογραφικό λάθος στο όνομα barault Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
Στην αρχαιότητα κομμάτι του κτήματος ήταν ο ιδιωτικός κήπος του φιλόσοφου και βοτανολόγου Θεόφραστου ενός των διαδόχων του Αριστοτέλη. Ο κήπος ήταν ένα δώρο από το [[Δημήτριος ο Φαληρεύς|Δημήτριο το Φαληρέα]] στο δάσκαλό του. Υπήρχε επίσης ένα ιερό και μια βιβλιοθήκη.
Ο βασιλικός κήπος οριοθετήθηκε το [[1836]] από τον [[Φρίντριχ φον Γκέρτνερ]] ([[Friedrich von Gärtner]]), τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων, σε μια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων. Επειδή η έκταση αυτή απέκλειε τον δρόμο [[Αθήνα|Αθήνας]]-Αμαρουσίου-Κηφισιάς, το σχέδιο αυτό αναθεωρήθηκε το [[1839]] από τον Χοχ (Hoch), διευθύνοντα μηχανικό τής οικοδομής των ανακτόρων.[[Αρχείο:Attica 06-13 Athens 12 National Garden.jpg|thumb|250px|Εθνικός Κήπος]]
Ο κήπος των 155 στρεμμάτων ήταν προγραμματισμένος με εντολή της βασίλισσας ως επιστημονικός και βοτανικός κήπος καθώς και ως ιδιωτικός. το [[1839]] φυτεύτηκαν 15000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη [[Γένοβα]], καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που μεταφέρθηκαν από το [[Σούνιο]] και την [[Εύβοια]]. Το ενδιαφέρον της Βασίλισσας Αμαλίας για τον Κήπο ήταν τέτοιο που λέγεται ότι περνούσε τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα ασχολούμενη προσωπικά με την φροντίδα του. Στην οικογένεια της Αμαλίας, η δημιουργία και η συντήρηση πάρκων και κήπων αποτελούσε παράδοση. Δεν εκπλήσσει λοιπόν, που και εκείνη θέλησε να κοσμήσει την [[Αθήνα]] με ένα μεγάλο κήπο. Το 1842 μάλιστα φύτεψε η ίδια τις Ουασινγκτόνιες που υπάρχουν μέχρι σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας. Η Βασίλισσα Αμαλία αργότερα στράφηκε στη γεωργική πολιτική και δεν συμμετείχε πλέον στη φροντίδα του κήπου.
Φυτευτικές εργασίες οργάνωσε και επέβλεψε ο Γάλλος κηποτέχνης [[Φρανσουά Λουί Μπαρώ]] ([[François Louis Barault]] ),ο οποίος ανέλαβε τη διεύθυνση τού κήπου από το [[1845]] έως το [[1854]] και ο γεωπόνος [[Φρειδερίκος Σμιτ|Φρειδερίκος Σμιτ]] ([[Friedrich Schmidt]]). Ο κήπος επεκτάθηκε από των Γερμανο-ελληνικό βοτανολόγο [[Καρλ Νίκολαους Φράας]]. Κατά τη διάρκεια των εργασιών, βρέθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός ρωμαϊκού ψηφιδωτού και ενός αρχαίου υδραγωγείου που χρησιμοποιήθηκε για τον κήπο. Η [[Βασίλισσα Αμαλία της Ελλάδας]] αργότερα στράφηκε στη γεωργική πολιτική και δεν συμμετείχε καν στη φροντίδα του κήπου. Διευθυντής του κήπου ήταν ο Theodor von Held και ο διάδοχός του [[Σπυρίδων Μηλιαράκης]].
== Ο κήπος σήμερα ==
| |||