Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Στην [[Καρθαγένη|Καρταχένα]] μοιράστηκαν στον κόσμο κόκκινου χρώματος κονκάρδες, παραδοσιακό σύμβολο της μοναρχίας των [[Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας|Βουρβώνων]], η τοπική φρουρά υποστήριξε την εξέγερση, ενώ ο τοπικός κυβερνήτης και ο στρατιωτικός διοικητής συνελήφθησαν. Στη συνέχεια, εγκαθιδρύθηκε μια επαρχιακή ''χούντα'' (συμβούλιο), υπό την ηγεσία ενός διακεκριμένου ναυάρχου. Στη Σαραγόσα, όπου ο Χοσέ Παλαφόξ, ένας [[ταξίαρχος]] της επίλεκτης Βασιλικής Φρουράς, κρυβόταν έξω από την πόλη, οι πράκτορες των συνωμοτών ξεσήκωσαν το πλήθος, το οποίο τον κάλεσε ως αρχηγό του. Ο τοπικός κυβερνήτης φυλακίστηκε, ενώ ο Παλαφόξ ορίσθηκε [[ντε φάκτο]] κυβερνήτης της Σαραγόσας, καθώς και της [[Αραγωνία]]ς.

Ο Παλαφόξ δεν έχασε χρόνο, και χωρίς να κηρύξει τον πόλεμο στον Ναπολέοντα, μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του διεξήγαγαν μια σειρά επιθέσεων εναντίον των Γάλλων, οι οποίες οδήγησαν στην Α΄ Πολιορκία της Σαραγόσας (15 Ιουνίου - 14 Αυγούστου 1808). Οι περισσότερες κύριες πόλεις είχαν πλέον προσωρινές διοικήσεις ανάγκης, με εξαίρεση το [[Κάδιθ]], όπου το δημοτικό συμβούλιο διατηρούσε την εξουσία, και τη Σαραγόσα, η οποία διοικείτο μόνο από τον Παλαφόξ. Σημειωτέον ότι οι προκύπτουσες ''χούντες'' (συμβούλια) αρνήθηκαν να προβούν σε αστική επανάσταση.