Άντονι Ήντεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Phailoname (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 10:
Ο Ήντεν φοίτησε αρχικά στο Κολλέγιο Ήτον και, μετά τον Πόλεμο, στο Κράιστς Τσέρτς της Οξφόρδης, όπου σπούδασε ανατολικές γλώσσες λαμβάνοντας σχετικό δίπλωμα. Μιλούσε άπταιστα [[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]], [[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]] και [[Περσική γλώσσα|Περσικά]], καθώς επίσης και πολύ καλά [[Ρωσική γλώσσα|Ρωσικά]] και [[Αραβική γλώσσα|Αραβικά]]. Στις γενικές εκλογές του [[1923]] εκλέχτηκε βουλευτής της περιοχής Βάρβικ και εξ αυτού μέλος του Κοινοβουλίου με το Συντηρητικό Κόμμα. Το ίδιο έτος νυμφεύτηκε την Μπέατρις Μπέκετ (Beatrice Beckett), με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά (το ένα δεν επέζησε του τοκετού). Ο γάμος του δεν υπήρξε επιτυχημένος και αργότερα διαλύθηκε, υπό το βάρος του ενός γιου που χάθηκε σε πολεμικό πεδίο.
 
Στην Συντηρητική Κυβέρνηση της περιόδου 1924-1929 ο Ήντεν έγινε αρχικά Πρώτος Κοινοβουλευτικός Γραμματέας του υπουργού Εσωτερικών Σερ [[Ουίλιαμ Τζόινσον Χικς]] (Sir William Joynson Hicks) και στη συνέχεια (1926) απλά άλλαξε Υπουργείο, περνώντας στο Εξωτερικών του Σερ [[Όστιν Τσάμπερλεν]] (Sir Austen Chamberlain). Το 1931 ανέλαβε Υφυπουργός Εξωτερικών στην Εθνική Κυβέρνηση του Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ (Ramsay MacDonald).<ref>[{{Cite web |url=http://www.number10.gov.uk/history-and-tour/prime-ministers-in-history/sir-anthony-eden |title=The Official Site of the British Prime Minister] |accessdate=2009-10-15 |archiveurl=https://www.webcitation.org/5lU2pDzf0?url=http://www.number10.gov.uk/history-and-tour/prime-ministers-in-history/sir-anthony-eden |archivedate=2009-11-22 |url-status=dead }}</ref> Το 1935 ανέλαβε Λόρδος Σφραγιδοφύλακας (Lord Privy Seal) και Υπουργός για την Κοινωνία των Εθνών στην Κυβέρνηση του Στάνλεϊ Μπάλντουϊν (Stanley Baldwin). Όπως οι περισσότεροι της γενιάς του, που είχαν ζήσει τον Πρώτο Πόλεμο, ο Ήντεν ήταν σφόδρα αντίθετος με οποιαδήποτε κατάσταση που εγκυμονούσε πόλεμο και εργαζόταν, από τη θέση του, προς την εξασφάλιση της ειρήνης στην [[Ευρώπη]]. Αποδείχθηκε ικανός διαπραγματευτής και διπλωμάτης.
 
=== Πριν και κατά τον Β' Π.Π. ===
Γραμμή 19:
Μολονότι η σχέση του με τον Τσώρτσιλ ήταν αρκετά περίεργη, καθώς και ο Ήντεν απέβλεπε στην πρωθυπουργία, ο Τσώρτσιλ τον επανέφερε στη θέση του Υπουργού Πολέμου όταν συγκρότησε την πολεμική του Κυβέρνηση το [[1940]], παραμένοντας σε αυτή μέχρι το [[1945]], οπότε ο Τσώρτσιλ έχασε την πρωθυπουργία. Ωστόσο ποτέ δεν σταμάτησε να εποφθαλμιά τη θέση του Πρωθυπουργού, καθώς αναγνωριζόταν ως ο διάδοχός του. Με τη δεύτερη πρωθυπουργία του Τσώρτσιλ ([[1951]] - [[1955]]) επανήλθε ως Υπουργός Εξωτερικών και, το 1955, τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία. Η υγεία του, όμως, ήταν ήδη κλονισμένη.
 
Η θητεία του σημαδεύτηκε από ένα σοβαρό πολιτικό σφάλμα: Άρχισε μυστικές διαπραγματεύσεις με τη [[Γαλλία]] και το [[Ισραήλ]] για τη χρήση στρατιωτικής βίας εναντίον της κυβέρνησης της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] του Στρατηγού [[Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ]], όταν, το [[1956]], εθνικοποιήθηκε η [[διώρυγα του Σουέζ]]. Η κυβέρνηση των [[ΗΠΑ]] δε μπόρεσε να υποστηρίξει το βρετανικό εγχείρημα και η Βρετανία αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει, αποσύροντας τις δυνάμεις της. Αυτό υπήρξε πολύ ταπεινωτικό για το βρετανικό γόητρο, καθώς αποτέλεσε έμμεση αλλά σαφή ένδειξη ότι η Βρετανία δεν αποτελούσε πλέον παγκόσμια δύναμη ικανή να ρυθμίζει καταστάσεις στον πλανήτη. Ο Ήντεν αναγκάστηκε να παραιτηθεί τον Ιανουάριο του [[1957]], με καταρρακωμένη τη φήμη του: Το [[2004]] 139 ακαδημαϊκοί των πολιτικών επιστημών τον ψήφισαν ως τον χειρότερο πρωθυπουργό του 20ού αιώνα<ref>[{{Cite web |url=http://www.number10.gov.uk/history-and-tour/prime-ministers-in-history/sir-anthony-eden |title=Prime Minister, ό.π.] |accessdate=2009-10-15 |archiveurl=https://www.webcitation.org/5lU2pDzf0?url=http://www.number10.gov.uk/history-and-tour/prime-ministers-in-history/sir-anthony-eden |archivedate=2009-11-22 |url-status=dead }}</ref> . Η μεγαλύτερη αποτυχία του ως πρωθυπουργού σημειώθηκε στον τομέα επί του οποίου είχε εντρυφήσει επί μακρά περίοδο ετών, αυτόν της εξωτερικής πολιτικής.
 
Μετά την παραίτησή του αποσύρθηκε από την πολιτική και έζησε ήσυχα τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του με τη δεύτερη σύζυγό του, Κλαρίσα, ανεψιά του Τσώρτσιλ. Το [[1961]] έλαβε τον τίτλο του Κόμητα του Έιβον (Earl Avon). Απεβίωσε στις [[14 Ιανουαρίου]] του [[1977]].