Δικαιώματα των γυναικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τη διάρκεια της [[Δημοκρατία της Κίνας (1912-1949)|Δημοκρατίας της Κίνας (1912-1949)]] και παλαιότερων κινεζικών κυβερνήσεων, οι γυναίκες αγοράζονταν νόμιμα και πωλούνταν ως σκλάβες με το πρόσχημα των οικιακών βοηθών. Αυτές οι γυναίκες ήταν γνωστές ως [[Mui Tsai]]. Οι ζωές των [[Mui Tsai]] καταγράφηκαν από την Αμερικανίδα [[φεμινισμός|φεμινίστρια]] [[Άγκνες Σμέντλεϊ]] στο βιβλίο της "Πορτρέτα των γυναικών της Κίνας στην Επανάσταση".<ref>Parts of this book are available online here [https://books.google.com/books?id=zKReN05ujW4C&printsec=frontcover&dq=Portraits+of+Chinese+Women+in+Revolution&hl=en&sa=X&ved=0CB4Q6AEwAGoVChMI-Led7NLlxgIVjSmICh3LRwWC#v=onepage&q=Portraits%20of%20Chinese%20Women%20in%20Revolution&f=false], at Google Books.</ref>

 

 

=== Ελλάδα ===

Οι [[Γυναίκες της Κλασικής Αθήνας|γυναίκες στην Κλασική Αθήνα]] δεν είχαν καμία [[φυσικό πρόσωπο|νομική υπόσταση]] και θεωρούνταν μέρος του [[οίκος|οίκου]] όπου επικεφαλής ήταν ένας άντρας [[κύριος]]. Μέχρι το γάμο, οι γυναίκες ήταν υπό την κηδεμονία του πατέρα τους ή άλλου συγγενή. Μόλις παντρεύονταν, ο σύζυγος τους γινόταν ο ''κύριος'' μιας γυναίκας. Καθώς οι γυναίκες είχαν αποκλειστεί από τη διεξαγωγή δικαστικών διαδικασιών, ο κύριός τους θα το έκανε για λογαριασμό τους.<ref name="google114">{{Cite book| last = Blundell| first =Sue| title = Women in ancient Greece, Volume 1995, Part 2| publisher = Harvard University Press| year = 1995| page = 114| url = https://books.google.com/?id=Xfx1VaSIOgQC&printsec=frontcover&dq=women+ancient+greece#v=onepage&q=women%20athens&f=false| isbn = 978-0-674-95473-1}}</ref> Οι Αθηναίες είχαν περιορισμένο δικαίωμα στην ιδιοκτησία και ως εκ τούτου δεν θεωρούνταν πλήρεις πολίτες, καθώς η ιθαγένεια και το δικαίωμα για ατομικά και πολιτικά δικαιώματα οριζόταν σε σχέση με τη περιουσία και τα μέσα για τη ζωή.<ref>{{Cite book| last = Gerhard| first = Ute| title = Debating women’s equality: toward a feminist theory of law from a European perspective| publisher = Rutgers University Press| year = 2001| page = 35| url = https://books.google.com/?id=XMohyLfGDDsC&dq=women+right+to+property| isbn = 978-0-8135-2905-9}}</ref> Ωστόσο, οι γυναίκες μπορούσαν να αποκτήσουν δικαιώματα σε ακίνητα μέσα από δώρα, προίκα και κληρονομιά, αν ο κύριός τους είχε το δικαίωμα να διαθέσει την περιουσία της γυναίκας.<ref>{{Cite book| last = Blundell| first =Sue| title = Women in ancient Greece, Volume 1995, Part 2| publisher = Harvard University Press| year = 1995| page = 115| url = https://books.google.com/?id=Xfx1VaSIOgQC&printsec=frontcover&dq=women+ancient+greece#v=onepage&q=women%20athens&f=false| isbn = 978-0-674-95473-1}}</ref> Οι Αθηναίες μπορούσαν να συνάψουν συμβόλαιο αξίας λιγότερο από την αξία ενός "[[μέδιμνος|μέδιμνου]] κριθαριού" (μέτρο μέτρησης των σιτηρών), επιτρέποντας στις γυναίκες να συμμετάσχουν σε ασήμαντες συναλλαγές.<ref name="google114"/> Οι σκλάβες δεν ήταν επιλέξιμες για την πλήρη ιδιότητα του πολίτη στην αρχαία Αθήνα, αν και σε σπάνιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να γίνουν πολίτες αν απελευθερώνονταν. Το μόνο μόνιμο εμπόδιο για την ιδιότητα του πολίτη και ως εκ τούτου της απόκτησης πλήρων πολιτικών και αστικών δικαιωμάτων στην αρχαία Αθήνα, ήταν το [[φύλο]]. Οι γυναίκες δεν απέκτησαν ποτέ ιθαγένεια στην αρχαία Αθήνα και ως εκ τούτου αποκλείονταν επί της αρχής και άσκησης από την αρχαία αθηναϊκή [[δημοκρατία]].<ref>{{Cite book| last = Robinson| first = Eric W.| title = Ancient Greek democracy: readings and sources| publisher = Wiley-Blackwell| year = 2004| page = 302| url = https://books.google.com/?id=Jug6crxEImIC&dq=Aristophanes+ecclesiazusae+women%27s+rights| isbn = 978-0-631-23394-7 }}</ref>

 

 

Αντίθετα, οι γυναίκες στη [[Σπάρτη]] απόλαυσαν δικαιώματα κοινωνικής θέσης, δύναμης και σεβασμού που ήταν άγνωστα στον υπόλοιπο κλασικό κόσμο. Παρά το γεγονός ότι οι Σπαρτιάτισσες είχαν εξαιρεθεί επίσημα από τη στρατιωτική και πολιτική ζωή, είχαν σημαντική θέση ως μητέρες των Σπαρτιατών πολεμιστών. Δεδομένου ότι οι άντρες ασχολούνται με τις στρατιωτικές δραστηριότητες, οι γυναίκες ανέλαβαν την ευθύνη για τη διαχείριση της περιουσίας. Μετά από τον παρατεταμένο πόλεμο κατά τον 4ο αιώνα π.Χ., οι Σπαρτιάτισσες κατείχαν περίπου το 35% και 40% του συνόλου της Σπαρτιατικής γης και ακινήτων.<ref name="Pomeroy" /><ref>{{Cite book| last = Tierney| first = Helen| title = Women’s studies encyclopaedia, Volume 2| publisher = Greenwood Publishing Group| year = 1999| pages = 609–610| url = https://books.google.com/?id=2bDxJW3x4f8C&dq=spartan+women| isbn = 978-0-313-31072-0}}</ref> Από την [[Ελληνιστική Περίοδος|Ελληνιστική Περίοδο]], μερικοί από τους πλουσιότερους Σπαρτιάτες ήταν γυναίκες.<ref>Pomeroy, Sarah B. ''Spartan Women.'' Oxford University Press, 2002. p. 137 [https://books.google.com/books?id=c3k2AN1GulYC&printsec=frontcover&dq=Pomeroy+Sarah&hl=en&ei=6bFNTc6xPJHAsAOpqeSaCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CCwQ6AEwAQ#v=onepage&q=ethnicity&f=false]</ref> Διαχειρίζονταν τις δικές τους ιδιοκτησίες, καθώς και τις ιδιοκτησίες των αρσενικών συγγενών που ήταν μακριά με το στρατό.<ref name="Pomeroy">Pomeroy, Sarah B. ''Goddess, Whores, Wives, and Slaves: Women in Classical Antiquity''. New York: Schocken Books, 1975. pp. 60–62.</ref> Οι Σπαρτιάτισσες σπάνια παντρεύονταν πριν από την ηλικία των 20 και σε αντίθεση με τις Αθηναίες που φορούσαν βαριά ρούχα που τις κάλυπταν και σπάνια ήταν έξω από το σπίτι, οι Σπαρτιάτισσες φορούσαν κοντά φορέματα και πήγαιναν όπου τις ευχαριστούσε.<ref>Pomeroy, Sarah B. ''Spartan Women.'' Oxford University Press, 2002. p. 134 [https://books.google.com/books?id=c3k2AN1GulYC&printsec=frontcover&dq=Pomeroy+Sarah&hl=en&ei=6bFNTc6xPJHAsAOpqeSaCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CCwQ6AEwAQ#v=onepage&q=ethnicity&f=false]</ref> Τα κορίτσια όσο και τα αγόρια λάμβαναν εκπαίδευση και οι νέες γυναίκες όπως και οι νέοι άνδρες μπορούσαν να συμμετέχουν στις [[Γυμνοπαιδίες]] (''Φεστιβάλ Γυμνών Νέων'').<ref name="Pomeroy" /><ref>{{Harvnb|Pomeroy|2002|p=34}}</ref> Παρά τη σχετικά μεγαλύτερη ευκινησία των γυναικών στη Σπάρτη, ο ρόλος τους στην πολιτική ήταν εξίσου το ίδιο με τις Αθηναίες, δηλαδή δεν μπορούσαν να λάβουν μέρος σε αυτήν. Οι άνδρες τους απαγόρευαν να μιλούν σε συνελεύσεις και τις απέκλειαν από οποιεσδήποτε πολιτική δραστηριότητα. Ο Αριστοτέλης πίστευε, επίσης, πως η επιρροή των γυναικών της Σπάρτης ήταν κακή και υπογράμμισε η μεγαλύτερη νομική ελευθερία των γυναικών στη Σπάρτη θα έφερνε την καταστροφή της.<ref name=":0" />

*[http://www.hrw.org/women/ [[Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων]]: Δικαιώματα της Γυναίκας]

*[http://www.omct.org/index.php?id=EQL&lang=eng Παγκόσμιος Οργανισμός Κατά των Βασανιστηρίων: Όχι Βία κατά των Γυναικών]

*[http://www.trust.org/trustlaw/womens-rights/ Ειδήσεις, απόψεις και μέσα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας]

{{DEFAULTSORT:Δικαιώματα των γυναικών}}