Θάλασσα του Κάρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
|||
Γραμμή 12:
Σε σύγκριση με τη [[Θάλασσα Μπάρεντς]], η οποία δέχεται σχετικώς θερμά ρεύματα από τον Ατλαντικό Ωκεανό, η Θάλασσα του Κάρα είναι πολύ ψυχρότερη και παραμένει παγωμένη επί εννέα μήνες το χρόνο.
Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός ορίζει τα παρακάτω όρια της Θάλασσας του Κάρα<ref>{{cite web
::'''Δυτικά''': Το ανατολικό όριο της [[Θάλασσα Μπάρεντς|Θάλασσας Μπάρεντς]] <nowiki></nowiki>[[Ακρωτήριο Κόλσαατ]] έως [[Ακρωτήριο Ζελανίγια]], δυτική και νοτιοδυτική ακτή της Νόβαγια Ζεμλιά έως το Ακρωτήριο Κούσοφ Νος και από εκεί έως το δυτικό ακρωτήριο του Κόλπου Ντολγκάγια (70°15΄ Β, 58°25΄ Α) στη νήσο [[Βαϊγκάτς]]. Από τη νήσο Βαϊγκάτς έως το Ακρωτήριο Γκρέμπεν και από εκεί έως το Ακρωτήριο Μπέλυι Νος στην ηπειρωτική ακτή].
Γραμμή 67:
Υπάρχει ανησυχία σχετικώς με τη [[Ραδιενεργός μόλυνση|ραδιενεργό μόλυνση]] από [[πυρηνικά απόβλητα]] που απορρίφθηκαν στη Θάλασσα του Κάρα από το σοβιετικό καθεστώς. Σύμφωνα με μία επίσημη αναφορά που συνέταξε και έδωσε στη δημοσιότητα η ρωσική κυβέρνηση το Μάρτιο του 1993, η [[ΕΣΣΔ]] απέρριψε 6 [[Πυρηνικός αντιδραστήρας|αντιδραστήρες]] [[Πυρηνικό υποβρύχιο|πυρηνικών υποβρυχίων]] και 10 εμπορικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες στη Θάλασσα του Κάρα από το 1965 έως το 1988.<ref>«Radioecological Hazard of Ship Nuclear Reactors Sunken in the Arctic», ''Atomic Energy'', τόμος 79, No. 3, 1995.</ref>. Επιπλέον, στερεά απόβλητα υψηλής και χαμηλής ραδιενέργειας που παράγονταν από τα πυρηνικά υποβρύχια του Βόρειου Σοβιετικού Στόλου, απορρίπτονταν κατά την ανατροφοδότηση των αντιδραστήρων τους στην ίδια θάλασσα, κυρίως στα αβαθή φιορδ της Νόβαγια Ζεμλιά, όπου τα βάθη στα σημεία απορρίψεως κυμαίνονται από 12 ως 135 μέτρα, αλλά και στην Τάφρο της Νόβαγια Ζεμλιά σε βάθη έως και 380 μέτρων. Υγρά απόβλητα χαμηλής ραδιενέργειας χύνονταν στα ανοικτά των Θαλασσών Μπάρεντς και Κάρα. Μία εκτίμηση που ακολούθησε από τον [[Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας|Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας]] έδειξε ότι οι διαρροές είναι μικρές και έντονα εντοπισμένες από τους 16 ναυτικούς αντιδραστήρες που απορρίφθηκαν σε 5 θέσεις στη Θάλασσα του Κάρα. Οι περισσότεροι από αυτούς τους αντιδραστήρες είχαν εμπλακεί σε ατύχημα.<ref>Mount, M.E., Sheaffer, M.K. και Abbott, D.T. (1994): "Kara Sea radionuclide inventory from naval reactor disposal". ''Journal of Environ. Radioactivity'', τόμος 25, σσ. 1–19.</ref>
Το σοβιετικό πυρηνικό υποβρύχιο K-27 βυθίστηκε το 1982 από το πλήρωμά του στον Κόλπο Στεπόβογκο με τους δύο αντιδραστήρες του γεμάτους με χρησιμοποιημένο πυρηνικό καύσιμο. Σε ένα σεμινάριο το Φεβρουάριο του 2012 αποκαλύφθηκε ότι οι βυθισμένοι αντιδραστήρες θα μπορούσαν να επιτύχουν [[αλυσιδωτή αντίδραση]] από μόνοι τους και να εκραγούν ως πυρηνικές βόμβες. Ο κατάλογος των αποβλήτων, σύμφωνα με έγγραφα που εξετάσθηκαν, περιλαμβάνει περίπου 17.000 δοχεία ραδιενεργών αποβλήτων, 19 πλοία που περιείχαν τέτοια απόβλητα, 14 πυρηνικούς αντιδραστήρες, μεταξύ των οποίων 5 που περιέχουν ακόμα πυρηνικό καύσιμο, 735 άλλα τεμάχια μολυσμένου με ραδιενέργεια εξοπλισμού και το υποβρύχιο K-27 με γεμάτους τους δύο πειραματικούς αντιδραστήρες του (χρησιμοποιούσαν ως ψυκτικό ένα [[Ευτηκτικό σύστημα|ευτηκτικό]] μείγμα μολύβδου-βισμουθίου).<ref name="rae">{{cite web |url=http://www.bellona.org/articles/articles_2012/Russia_reveals_dumps |title=Russia announces enormous finds of radioactive waste and nuclear reactors in Arctic seas |author=Charles Digges |date=28 Αυγούστου 2012 |publisher=Bellona |accessdate=23 Σεπτεμβρίου 2012 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120923095725/http://www.bellona.org/articles/articles_2012/Russia_reveals_dumps |archivedate=2012-09-23 |url-status=dead }}</ref>
==Περιοχή φυσικής προστασίας==
| |||