Ιωάννης Αλευράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Γιάννης Αλευράς γεννήθηκε το 1912 στη [[Μεσσήνη]] [[Μεσσηνία]]ς και ξεκίνησε να εργάζεται στην [[Τράπεζα της Ελλάδος]] σχεδόν αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο. Αν και δεν είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, αναδείχθηκε σε ένα από τα καλύτερα και πιο έμπειρα στελέχη της ΤτΕ, κατά γενική ομολογία.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref> Το 1955 με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η ''Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ)'' της οποίας εκλεγόταν πρόεδρος μέχρι και το 1963.<ref>[{{Cite web |url=http://www.parliament.gr/kouselas/apopseis/apopseis_docs/omilia_23_5_03.htm |title=Ομιλία Δημήτρη Κουσέλα, προέδρου ΟΤΟΕ] |accessdate=2007-04-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070927225120/http://www.parliament.gr/kouselas/apopseis/apopseis_docs/omilia_23_5_03.htm |archivedate=2007-09-27 |url-status=dead }}</ref> Αγωνίστηκε σκληρά ενάντια στο μετεμφυλιακό κράτος, με χαρακτηριστικές τις πολιτικά κατευθυνόμενες ποινικές διώξεις που αντιμετώπισαν συνδικαλιστές της ΟΤΟΕ από την Εισαγγελία, επειδή η κυβέρνηση της ΕΡΕ επιθυμούσε να ελέγχει τον συνδικαλισμό.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref> Ταυτόχρονα, όμως, ο Αλευράς ήταν αντικομμουνιστής και αντιμετώπιζε πιέσεις και από τα αριστερά.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref>

Το 1963 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με την [[Ένωση Κέντρου]] στην [[Εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθήνας|Α΄ Αθηνών]], καθώς και στις εκλογές του 1964. Κατά την περίοδο της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|χούντας των συνταγματαρχών]] εξορίστηκε στη [[Σύρος|Σύρο]] αλλά αμνηστεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1967, μετά το αντιπραξικόπημα του Βασιλιά [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου]].<ref>[{{Cite web |url=http://homepages.pathfinder.gr/pamisos/fylla/fyllo3.htm |title=Γιάννης Αλευράς, ο επιτελάρχης της Δημοκρατίας] |accessdate=2007-04-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100206215620/http://homepages.pathfinder.gr/pamisos/fylla/fyllo3.htm |archivedate=2010-02-06 |url-status=dead }}</ref> Μετά την απελευθέρωση του, ο ιδρυτής του [[Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα|Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος]] (ΠΑΚ) στο εξωτερικό, [[Ανδρέας Παπανδρέου]], του ανέθεσε την ηγεσία της οργάνωσης στην Ελλάδα. Το 1971 όμως συνελήφθη και εκτοπίστηκε στον [[Άγιος Ευστράτιος|Άη-Στράτη]] και στη συνέχεια στον Άγιο Νικόλαο Κυνουρίας. Τελικά απελευθερώθηκε το 1972.

Στις 22 Φεβρουαρίου του 1990 προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ για Πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά έλαβε 125 ψήφους έναντι των 153 του Κωνσταντίνου Καραμανλή.<ref>[{{Cite web |url=http://www.in.gr/news/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=598581&lngChapterID=598606&lngItemID=599680 |title=Οι προεδρικές εκλογές από τον Στασινόπουλο στον Παπούλια] |accessdate=2007-04-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090911182820/http://www.in.gr/news/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=598581&lngChapterID=598606&lngItemID=599680 |archivedate=2009-09-11 |url-status=dead }}</ref> Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|εκλογές του 1993]] εκλέχθηκε με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.