Τζακ Άμποττ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ ρετούς |
||
Γραμμή 4:
|λεζάντα =
|ημερομηνία γέννησης = 21 Ιανουαρίου 1944
|τόπος γέννησης = [[
|ημερομηνία θανάτου = 10 Φεβρουαρίου 2002
|τόπος θανάτου = Φυλακή Ουέντε, Μπάφφαλο, [[Νέα Υόρκη]]
Γραμμή 16:
|ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Τζακ Άμποττ''' (''Jack Henry Abbott'', [[21 Ιανουαρίου]] [[1944]] - [[10 Φεβρουαρίου]] [[2002]]) ήταν [[ΗΠΑ|αμερικανός]] εγκληματίας και [[συγγραφέας]]. Βγήκε από τη φυλακή το 1981 με [[αναστολή]]
==Βιογραφία==
Ο Άμποττ γεννήθηκε σε μια βάση του Αμερικανικού Στρατού στο [[
==Φυλάκιση και αποφυλάκιση==
Το 1965 ο Άμποττ βρισκόταν σε φυλακή της [[Γιούτα]] εκτίοντας ποινή πέντε χρόνων για [[πλαστογραφία]]. Εκεί σκότωσε έναν συγκρατούμενο με μαχαίρι, επειδή κατά τον ίδιο προσπάθησε να τον [[βιάσει|βιάσει]]. Του επιβλήθηκε πρόσθετη φυλάκιση τριών έως είκοσι χρόνων για το φόνο, και το 1971 η ποινή του αυξήθηκε κατά δεκαεννιά επιπλέον χρόνια αφότου απέδρασε καιλήστεψε μια τράπεζα στο [[Κολοράντο]]. Ήταν
Το 1977 διάβασε ότι ο συγγραφέας [[Νόρμαν Μέιλερ]] ετοίμαζε το βιβλίο ''Το τραγούδι του εκτελεστή'' σχετικά με τον θανατοποινίτη [[Γκάρι Γκίλμορ]]. Ο Άμποττ, που κρατούνταν στις φυλακές της Γιούτα όπως και ο Γκίλμορ, έγραψε στον Μέιλερ και προσφέρθηκε να
Ο Μέιλερ υποστήριξε την αίτηση για [[αναστολή]] του Άμποττ, που αποφυλακίστηκε τον Ιούνιο του 1981. Πήγε στη [[Νέα Υόρκη]] και
==Φόνος και επιστροφή στη φυλακή==
Το πρωί της 18ης Ιουλίου του '81, μόλις έξι βδομάδες μετά την αποφυλάκισή του, ο Τζακ Άμποττ πήγε σε ένα μικρό καφέ στο [[Μανχάτταν]]. Εκεί τσακώθηκε με τον εικοσιδυάχρονο Ρίτσαρντ Άνταν, γιο του ιδιοκτήτη του μαγαζιού, επειδή ο Άνταν του είπε ότι οι τουαλέτες ήταν μόνο για το προσωπικό. Εκτός εαυτού, ο Άμποττ δολοφόνησε τον Άνταν, μαχαιρώνοντάς τον στο στήθος. Την επόμενη μέρα, μη γνωρίζοντας για το έγκλημα, οι ''[[New York Times]]'' δημοσίεψαν θετικές κριτικές για την ''Κοιλιά του κτήνους''.
Μετά από λίγο καιρό ο Άμποττ συνελήφθη στη [[Λουιζιάνα]], όπου δούλευε σαν εργάτης πετρελαίου, και του ασκήθηκε δίωξη για το φόνο του Άνταν. Στη δίκη του, που έγινε το 1982, είχε την υποστήριξη διασημοτήτων όπως η [[Σούζαν Σάραντον]],
Εκτός από
Η τραγική ειρωνία με το φόνο του Άνταν, που προκάλεσε επιπλέον εντύπωση στους λογοτεχνικούς κύκλους της Νέας Υόρκης, ήταν ότι πέρα από το γεγονός ότι ο Άμποττ ήταν ήδη γνωστός συγγραφέας, ο
Ο Νόρμαν Μέιλερ δέχτηκε κριτική για το ρόλο που έπαιξε στην αποφυλάκιση του Άμποττ και κατηγορήθηκε ότι εντυπωσιάστηκε από το -όντως υπαρκτό- ταλέντο του Άμποττ σε βαθμό που δεν διέκρινε την προδιάθεσή του για βία. Το 1992, σε μια συνέντευξη στα ''Νέα του Μπάφφαλο'', ο Μέιλερ δήλωσε ότι η σχέση του με τον Άμποττ ήταν ένα επεισόδιο στη ζωή του για το οποίο δεν ένιωθε περήφανος.
Γραμμή 42:
Το 1987 ο Άμποττ κυκλοφόρησε ένα ακόμα βιβλίο με τίτλο ''Η επιστροφή μου'' (''My Return''), που δεν είχε επιτυχία. Ήταν γραμμένο σε πνεύμα [[αυτολύπηση|αυτολύπησης]], αλλά δεν δήλωνε μετάνοια για τα εγκλήματά του. Αντίθετα, ο Άμποττ κατηγορούσε για τις πράξεις του το σύστημα των φυλακών και την κυβέρνηση, και απαιτούσε συγνώμη από την κοινωνία για τα όσα πέρασε στη ζωή του.
Έκανε άλλη μια αίτηση
Στις 10 Φεβρουαρίου του 2002 ο
== Αναφορές ==
|