Τάφρος των Μαριανών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη συνδέσμων
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 1:
{{Coord|11|21|N|142|12|E|display=title}}
[[Image:Marianatrenchmap.png|right|250px|thumb|Η θέση της Τάφρου των Μαριανών και του Challenger Deep]]
'''Η Τάφρος των Μαριανών''' είναι το βαθύτερο σημείο των ωκεανών του πλανήτη και το χαμηλότερο σημείο της επιφάνειας του [[Φλοιός της Γης|φλοιού]] της [[Γη|Γης]], καθώς φτάνει στα 10.971 μέτρα<ref>{{cite web|url=http://www.soest.hawaii.edu/UMC/Reports/Archives/KMreportJuneJuly2009.html |title=Μέτρηση 2009|accessdate=2011-02-01 |author= |date= |work= |publisher= |pages= |archiveurl=https://archive.istoday/Rfz220120524194643/http://www.soest.hawaii.edu/UMC/Reports/Archives/KMreportJuneJuly2009.html|archivedate=2012-05-24|url-status=dead}}</ref> κάτω από την επιφάνεια της [[θάλασσα|θάλασσας]]. Βρίσκεται στον δυτικό [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό Ωκεανό]] στα ανατολικά των [[Βόρειες Μαριάνες Νήσοι|Μαριάνων νήσων]] (Mariana Islands).
 
Η τάφρος έχει 2.550 χιλιόμετρα μήκος και μέσο πλάτος μόλις 69 χιλιόμετρα φτάνοντας το μέγιστο βάθος στην [[Άβυσσος του Τσάλεντζερ|άβυσσο του Τσάλεντζερ]]. Εάν το [[Έβερεστ]], η υψηλότερη κορυφή της Γης σε ύψος 8.848 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, βρισκόταν στο βαθύτερο σημείο της τάφρου τότε θα ήταν 2.995 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Το βαθύτερο σημείο της τάφρου δεν είναι το κοντινότερο σημείο στο κέντρο της Γης, καθώς η Γη δεν είναι τέλεια σφαίρα, με αποτέλεσμα πολλά σημεία του πυθμένα του [[Αρκτικός Ωκεανός|αρκτικού ωκεανού]] να βρίσκονται πιο κοντά στο κέντρο της Γης.
Γραμμή 7:
Στο κάτω μέρος της τάφρου, όπου οι πλάκες συναντιούνται, η στήλη του νερού από πάνω ασκεί μια πίεση 1.086 [[Πίεση|bar]], πάνω από χίλιες φορές την κανονική ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια της θάλασσας.
 
Η Τάφρος των Μαριανών έχει προταθεί σαν σημείο διαχείρισης [[Πυρηνικά απόβλητα|πυρηνικών αποβλήτων]]<ref>{{cite web|url=http://books.google.com/books?id=LT4MSqv9QUIC&pg=PA187#v=onepage&q&f=false |title=Physics of societal issues|accessdate=2011-02-01 |author=David W. Hafemeister |date= |work= |publisher= |pages=187 }}</ref> όπου λόγω ειδικών γεωλογικών συνθηκών (βυθιζόμενες πλάκες) τα πυρηνικά απόβλητα θα εισχωρούσαν στον [[Μανδύας (γεωλογία)|μανδύα της Γης]]. Παρ' ότι το εγχείρημα αυτό είναι τεχνολογικά εφικτό, διεθνείς συνθήκες διαχείρισης πυρηνικών αποβλήτων απαγορεύουν την εφαρμογή του.<ref>{{cite web |url=http://www.law.berkeley.edu/centers/ilr/ona/pages/dumping2.htm |title=Oceans in the Nuclear Age |accessdate=2011-02-01 |author= |date= |work= |publisher= |pages= |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110605190619/http://www.law.berkeley.edu/centers/ilr/ona/pages/dumping2.htm |archivedate=2011-06-05 |url-status=dead }}</ref>
 
Το φυσικό περιβάλλον της τάφρου των Μαριανών εθεωρείτο παλαιότερα ως ακατάλληλο για να αναπτυχθούν μορφές ζωής. Τελικώς όμως, η νέα έρευνα των Δανών, Γερμανών, Βρετανών και Ιαπώνων επιστημόνων, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόνι Γκλουντ του πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό γεωπιστημών "Nature Geoscience", σύμφωνα με το BBC και το "New Scientist", έρχεται να επιβεβαιώσει προηγούμενα στοιχεία ότι μια ποικιλία οργανισμών μπορούν να επιζήσουν στις ακραίες αυτές συνθήκες. Παγωμένη [[θερμοκρασία]], πίεση 1.100 φορές μεγαλύτερη από εκείνη στην επιφάνεια της θάλασσας και πλήρες σκοτάδι διαμορφώνουν το γύρω περιβάλλον