Φρίντριχ Χάγιεκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Σύνδεσμος προς 13 βιβλία για επαληθευσιμότητα.) #IABot (v2.1alpha3 |
Διάσωση 11 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 71:
Γεννήθηκε στη [[Βιέννη]], στην τότε [[Αυστροουγγαρία]], ως ''Friedrich August von Hayek'' και κατόπιν πήρε τη βρετανική υπηκοότητα<ref>Η θετή κόρη του, Esca Hayek, δήλωσε στην εκπομπή του [[BBC]] "Masters of Money" ότι «επέλεξε να είναι Βρετανός» (επεισόδιο 2, 16 Οκτωβρίου 2012)</ref>. Το [[1974]], ο Χάγιεκ μοιράστηκε το βραβείο [[Νόμπελ Οικονομίας|Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών]] με τον πολιτικό του αντίπαλο, [[Σουηδία|Σουηδό]] Γκούναρ Μιρντάλ (''Gunnar Myrdal'') για την «πρωτοπόρα εργασία του στη θεωρία του χρήματος και των οικονομικών διακυμάνσεων και τη διεισδυτική του ανάλυση της αλληλεξάρτησης οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών φαινομένων».
Ο Χάγιεκ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους<ref>{{cite book|author=Steven Pressman|title=Fifty major economists (2η έκδοση)|chapter=|publisher=Routledge|url=|year=2006|pages=8|isbn=}}</ref> και πολιτικούς στοχαστές<ref>"[He was] almost certainly the most consequential thinker of the mainstream political right in the twentieth century. It is just possible that he was the most consequential twentieth century political thinker, right or left, period." {{cite book|author=Edward Feser|title="The Cambridge Companion to Hayek"|chapter=Εισαγωγή|publisher=Cambridge University Press|url=|year=2006|pages=|isbn=}}</ref> του 20ού αιώνα. Μαζί με τον μέντορά του [[Λούντβιχ φον Μίζες]], συνέβαλε σημαντικά στη λεγόμενη [[Αυστριακή Σχολή Οικονομικής Σκέψης]]. Η ερμηνευτική του Χάγιεκ σχετικά με το πώς η αλλαγή των τιμών παρέχει πληροφορίες που επιτρέπουν στα άτομα να συντονίζουν τα σχέδιά τους, θεωρείται ευρέως ως μια σημαντική σύλληψη της οικονομικής επιστήμης<ref>{{cite journal|author=Skarbek, David|journal=Review of Austrian Economics|title=F. A. Hayek's Influence on Nobel Prize Winners|url=http://www.davidskarbek.com/uploads/HayeksInfluence.pdf|volume=22|issue=1|year=Μάρτιος 2009|archiveurl=
Yπηρέτησε στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο]] και παραδέχτηκε αργότερα ότι η εμπειρία του από τον πόλεμο και η επιθυμία του να βοηθήσει να αποφευχθούν λάθη που οδήγησαν στον πόλεμο (βλ. παρακάτω) καθόρισαν τη μετέπειτα καριέρα του. Έζησε στην Αυστρία, τη Μεγάλη Βρετανία, τις Η.Π.Α. και τη Γερμανία, και έγινε Βρετανός υπήκοος το [[1938]]. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ακαδημαϊκής του ζωής στο [[London School of Economics]] (LSE), στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και στο [[Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ]].
Γραμμή 100:
{{cite news|author=T.E.Gregory, F.A.von Hayek, A.Plant, L.Robbins|title=Letters to the editor|url=http://thinkmarkets.files.wordpress.com/2010/06/keynes-hayek-1932-cambridgelse.pdf|newspaper=The Times|pages =10|date=19 Οκτωβρίου 1932|accessdate =7 Ιουνίου 2013}}</ref><ref>{{cite book|author=Malcolm Perrine McNair, Richard Stockton Meriam|title=Problems in business economics|publisher =McGraw-Hill|year=1941|pages=504}}</ref>.
Η παγκόσμια ύφεση της δεκαετίας του 1930 έθεσε ένα πλαίσιο στο οποίο ο Χάγιεκ κωδικοποίησε τις θέσεις του, ειδικά σε ότι αφορά την αντίθεση στις απόψεις του Κέυνς. Οι οικονομολόγοι που φοίτησαν με τον Χάγιεκ στο LSE κατά τις δεκαετίες του 1930 και του 1940 συμπεριλαμβάνουν τους: Arthur Lewis, Ronald Coase, [[Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ]], Abba Lerner, Nicholas Kaldor, George Shackle, Thomas Balogh, Vera Smith, L. K. Jha, Arthur Seldon, Paul Rosenstein-Rodan και Oskar Lange<ref>{{cite book|first=J. K. |last=Galbraith|chapter=Nicholas Kaldor Remembered|title=Nicholas Kaldor and Mainstream Economics: Confrontation or Convergence?|location=New York|publisher=St. Martin's Press|isbn=0312053568|year=1991}}</ref><ref>{{cite web|url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/1979/lewis-autobio.html |title=Sir Arthur Lewis Autobiography |publisher=Nobelprize.org |date= |accessdate=2011-09-14}}</ref><ref>{{Cite book|last=Ebenstein|first=Alan|title=Friedrich Hayek: a biography|place=Palgrave, New York|publisher=University Of Chicago Press|year=2001|edition=1st|pages=[https://archive.org/details/friedrichhayekbi00eben/page/62 62, 248, 284]|isbn=9780312233440|url=https://archive.org/details/friedrichhayekbi00eben/page/62}}</ref>. Επίσης ο Χάγιεκ δίδαξε ή επέβλεψε πολλούς άλλους φοιτητές στο LSE, όπως ο David Rockefeller<ref>
Μετά τα γεγονότα του [[Anschluss]], που έφερε την Αυστρία κάτω από τον έλεγχο της [[Ναζιστική Γερμανία|Ναζιστικής Γερμανίας]] το [[1938]], ο Χάγιεκ δεν επιθυμούσε να επιστρέψει στην Αυστρία, παρέμεινε στη Βρετανία και έγινε Βρετανός υπήκοος το ίδιο έτος. Παρέμεινε Βρετανός υπήκοος μεχρι το τέλος της ζωής του. Όμως το [[1950]] έφυγε από τη Μεγάλη Βρετανία για την Αμερική όπου έζησε μέχρι το [[1962]]. Μετά έζησε κυρίως στη Γερμανία με μικρά διαστήματα στην Αυστρία.
Γραμμή 164:
===Αναγνώριση===
Το [[1980]], ο ([[αθρησκία|μη θρησκευόμενος]]) [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικός]] Φρίντριχ Χάγιεκ<ref>{{cite web|url=http://www.cato.org/events/transcripts/010508et.pdf
Το [[1984]] αναγορεύτηκε μέλος του Τάγματος των Συντρόφων της Τιμής από την Βασίλισσα [[Ελισάβετ Β' του Ηνωμένου Βασιλείου]], κατόπιν προτάσεως της βρετανής πρωθυπουργού [[Μάργκαρετ Θάτσερ]], για τις «υπηρεσίες του στην μελέτη των οικονομικών»<ref name="Ebenstein">{{Cite book|last=Ebenstein|first=Alan|title=Friedrich Hayek: a biography|place=Palgrave, New York|publisher=University Of Chicago Press|year=2001|pages=[https://archive.org/details/friedrichhayekbi00eben/page/305 305]|isbn=9780312233440|url=https://archive.org/details/friedrichhayekbi00eben/page/305}}</ref>. Ο Χάγιεκ ήλπιζε να του απονεμηθεί ο τίτλος του [[Βαρώνος|βαρώνου]], και έπειτα από την αναγόρευσή του ως μέλος του Τάγματος έστειλε ένα γράμμα στους φίλους του με το οποίο ζητούσε να τον προσφωνούν στο εξής με την αγγλική εκδοχή του ονόματός του (''Frederick''). Ύστερα απο την εικοσάλεπτη ακρόασή του από τη Βασίλισσα, ήταν απόλυτα συνεπαρμένος, σύμφωνα με την νύφη του, Έσκα Χάγιεκ. Ο ίδιος είπε έναν χρόνο αργότερα ότι η Βασίλισσα «τον είχε εντυπωσιάσει. Τέτοια άνεση κι επιδεξιότητα, σαν να με γνώριζε όλη μου την ζωή». Την ακρόαση από την Βασίλισσα ακολούθησε δείπνο σε οικογενειακό και φιλικό κύκλο στο Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων (''Institute of Economic Affairs''). Όταν, αργότερα εκείνο το βράδυ, ο Χάγιεκ επέστρεψε στη Λέσχη Μεταρρύθμισης (''Reform Club''), σχολίασε: «Μόλις πέρασα την ευτυχέστερη ημέρα της ζωής μου»<ref>{{Cite book|last=Ebenstein|first=Alan|title=Friedrich Hayek: a biography|place=Palgrave, New York|publisher=University Of Chicago Press|year=2001|pages=[https://archive.org/details/friedrichhayekbi00eben/page/305 305]|isbn=9780312233440|url=https://archive.org/details/friedrichhayekbi00eben/page/305}}</ref>.
Γραμμή 248:
==Επιρροή και αναγνώριση==
Η επιρροή του Χάγιεκ στην ανάπτυξη των οικονομικών είναι ευρέως αποδεκτή. Ο Χάγιεκ είναι κατά σειρά ο δεύτερος οικονομολόγος με τις περισσότερες παραπομπές{{Citation needed|date=September 2012}} (μετά τον [[Κένεθ Άροου]]) στις διαλέξεις κατά την απονομή των [[Βραβείο Νόμπελ|Βραβείων Νόμπελ]] μεταξύ των οικονομολόγων που το έχουν λάβει, πράγμα το οποίο οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η προσέγγισή του ήταν επικριτική στον τομέα των ορθόδοξων οικονομικών και της νέο-κλασσικής μοντελοποίησης. Ένας αριθμός από Νομπελίστες, όπως οι [[Βερνόν Σμιθ]] και [[Χέρμπερτ Σάιμον]], αναγνωρίζουν τον Χάγιεκ ως τον σπουδαιότερο σύγχρονο οικονομολόγο{{Citation needed|date=August 2011}}. Ένας άλλος Νομπελίστας, ο Paul Samuelson, πίστευε ότι ο Χάγιεκ άξιζε το βραβείο αλλά παρ' όλα αυτά ισχυρίστηκε ότι «υπήρχαν σοβαροί ιστορικοί λόγοι για τη λησμονιά του Χάγιεκ από την επικρατούσα τάση στην αδελφότητα των οικονομολόγων κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Το 1931, το έργο του Χάγιεκ «Τιμές και Παραγωγή» (''Prices and Production'') έγινε μεγάλη επιτυχία για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε ότι οι ασυναρτησίες αυτές (''mumbo-jumbo'') για την περίοδο παραγωγής παρερμήνευσαν κατάφορα τα μακροοικονομικά της περιόδου 1927-1931 (και του 1931-2007)»<ref>
Αναγνωρίζεται ευρέως ότι ο Χάγιεκ εισήγαγε πρώτος τη διάσταση του χρόνου στον υπολογισμό του σημείου ισορροπίας και έπαιξε βασικό ρόλο στη δημιουργία του πεδίου της θεωρίας της ανάπτυξης (''growth theory''), των οικονομικών της πληροφορίας (''information economics'') και της θεωρίας της αυθόρμητης τάξης (''theory of spontaneous order''). Τα «άτυπα» οικονομικά που παρουσίασε ο [[Μίλτον Φρίντμαν]] στο ιδιαίτερα δημοφιλές και με μεγάλη επιρροή έργο του ''Free to Choose'' ([[1980]]), είναι καθαρά Χαγιεκικού χαρακτήρα στην προσέγγιση του συστήματος τιμών ως ενός συστήματος μετάδοσης και συντονισμού γνώσης. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι ο Φρίντμαν δίδασκε τη διάσημη επιστημονική εργασία του Χάγιεκ «Η Χρήση της Πληροφορίας στην Κοινωνία» (''The Use of Knowledge in Society'', [[1945]]) στα μεταπτυχιακά του μαθήματα.
Γραμμή 256:
Ο οικονομολόγος και τέως Πρόεδρος του [[Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ|Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ]] Λόρενς Σάμερς εξηγεί τη σημασία του Χάγιεκ για τα σύγχρονα οικονομικά: «Ποιο είναι το σημαντικότερο θέμα που μπορεί κάποιος να διδαχθεί σε ένα μάθημα οικονομικών σήμερα; Αυτό που προσπάθησα να μεταδώσω στους φοιτητές μου είναι η πεποίθηση ότι το αόρατο χέρι είναι πιο ισχυρό από το ορατό χέρι. Τα πράγματα συμβαίνουν σε καλά οργανωμένες προσπάθειες χωρίς καθοδήγηση, ελέγχους και σχέδια. Σε αυτό συμφωνούν οι οικονομολόγοι. Αυτή είναι η κληρονομιά του Χάγιεκ»<ref>Lawrence Summers, αναφέρεται στο ''The Commanding Heights: The Battle Between Government and the Marketplace that Is Remaking the Modern World'', των Daniel Yergin και Joseph Stanislaw. New York: Simon & Schuster. 1998, σελ. 150–151.</ref>.
Με τον ερχομό του [[1947]], ο Χάγιεκ ήταν ένας από τους οργανωτές της [[Mont Pelerin Society]], μιας ομάδας [[Κλασικός φιλελευθερισμός|κλασικών φιλελεύθερων]] που προσπαθούσαν να αντιταχθούν σε αυτό που θεωρούσαν σοσιαλισμό σε διάφορους τομείς. Έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στην ίδρυση του Institute of Economic Affairs, ενός [[think tank]] για την ελευθερία των αγορών που ενέπνευσε το Θατσερισμό. Ήταν επίσης μέλος της Philadelphia Society<ref>{{cite web | url=http://phillysoc.org/DistinguishedMembers.pdf | title=Distinguished Members of The Philadelphia Society | accessdate=2013-06-13 | publisher=The Philadelphia Society | archiveurl=
Ο Χάγιεκ είχε μια μακροχρόνια και στενή φιλία με τον, επίσης Βιεννέζο, φιλόσοφο [[Καρλ Πόπερ]]. Σε ένα γράμμα του προς τον Χάγιεκ το [[1944]], ο Πόπερ σημειώνει: «Πιστεύω ότι έχω μάθει από εσένα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο εν ζωή στοχαστή, εκτός ίσως από τον [[Άλφρεντ Τάρσκι]]» (βλέπε Hacohen, 2000). Ο Πόπερ αφιέρωσε το έργο του "Conjectures and Refutations" στο Χάγιεκ. Από την πλευρά του ο Χάγιεκ αφιέρωσε μια σειρά από εργασίες (''Studies in Philosophy, Politics, and Economics'') στον Πόπερ και το 1982 δήλωσε ότι «από τότε που το έργο του ''Logik der Forschung'' εκδόθηκε το 1934, είμαι οπαδός της γενικής του θεωρίας για τη μεθοδολογία (''general theory of methodology'')<ref>Βλέπε Weimer and Palermo, 1982</ref>. Ο Πόπερ επίσης συμμετείχε στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Mont Pelerin Society. Η φιλία και η αλληλοεκτίμηση, όμως, δεν αλλάζει το γεγονός ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ιδεών τους<ref>Βλέπε Birner, 2001, και για την αμοιβαία επιρροή που είχαν στην πορεία ο ένας στις ιδέες του άλλου, Birner 2009</ref>.
Γραμμή 267:
Το ενδιαφέρον για το έργο του Χάγιεκ αναζωπυρώθηκε στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 με την άνοδο συντηρητικών κυβερνήσεων στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]], το [[Ηνωμένο Βασίλειο]] και τον [[Καναδάς|Καναδά]]. Η [[Μάργκαρετ Θάτσερ]], μετά τη νίκη της στις γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου του 1979, τοποθέτησε τον Κιθ Τζόζεφ (''Keith Joseph''), διευθυντή του Χαγιεκιανού Κέντρου Μελετών Πολιτικής (''Hayekian Centre for Policy Studies'') ως Υπουργό Βιομηχανίας, σε μια προσπάθεια να δώσει νέα κατεύθυνση στις οικονομικές στρατηγικές του κοινοβουλίου. Ομοίως, ο Ντέιβιντ Στόκμαν (''David Stockman''), ο αξιωματούχος του οικονομικού επιτελείου του [[Ρόναλντ Ρήγκαν]] το 1981 με την μεγαλύτερη επιρροή, ήταν γνωστός οπαδός των ιδεών του Χάγιεκ<ref>Kenneth R. Hoover, ''Economics as Ideology: Keynes, Laski, Hayek, and the Creation of Contemporary Politics'' (2003), σελ. 213</ref>.
Ο Χάγιεκ έγραψε ένα δοκίμιο με τίτλο «Γιατί δεν είμαι Συντηρητικός» (''Why I Am Not a Conservative'')<ref>{{cite web |title=Why I Am Not a Conservative |publisher=LewRockwell.com |date= |accessdate=2011-10-12 |url=http://www.lewrockwell.com/orig6/hayek1.html
Πάντως, ο Χάγιεκ έβρισκε τον τελευταίο αυτόν όρο «εξαιρετικά απωθητικό» και πρότεινε στη θέση του τον όρο «Παλαιός Ουίγος» (''Old Whig'') - μία φράση που δανείστηκε από τον Εντμουντ Μπερκ (''Edmund Burke''). Προς το τέλος της ζωής του είπε «Γίνομαι ένας Μπερκιανός Ουίγος» (''I am becoming a Burkean Whig''). Πάντως ο Ουιγισμός ως πολιτικό δόγμα δεν ήταν ιδιαίτερα φιλικός προς την κλασική πολιτική οικονομία, στην οποία πίστευε με θέρμη η Σχολή του Μάντσεστερ και ο Γουίλιαμ Γκλάντστοουν<ref>E. H. H. Green, ''Ideologies of Conservatism. Conservative Political Ideas in the Twentieth Century'' (Oxford: Oxford University Press, 2004), σελ. 259.</ref>. Το δοκίμιο αυτό του Χάγιεκ ενέπνευσε και άλλους φιλελεύθερους οικονομολόγους που ήθελαν να διαχωρίσουν την θέση τους από τους συντηρητικούς στοχαστές, όπως για παράδειγμα τον Τζέημς Ο. Μπιουκάναν (''James W. Buchanan''), ο οποίος έγραψε το δοκίμιο «''Why I, Too, Am Not a Conservative: The Normative Vision of Classical Liberalism''» (Γιατί ούτε εγώ δεν είμαι Συντηρητικός: Το Κανονιστικό Όραμα του Κλασικού Φιλελευθερισμού).{{πηγή}}
Γραμμή 286:
* Το Ινστιτούτο Κάτο (''Cato Institute'') έδωσε σε ένα αμφιθέατρό του το όνομα του Χάγιεκ, ο οποίος υπήρξε διακεκριμένος συνεργάτης του ινστιτούτου τα τελευταία του χρόνια.
* Επίσης, αμφιθέατρο της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Francisco Marroquín στη [[Γουατεμάλα]] φέρει το όνομά του.
* Το Ταμείο Μελετητών Χάγιεκ (''The Hayek Fund for Scholars'')<ref>{{cite web |url=http://www.theihs.org/ContentDetails.aspx?id=516 |title=Hayek Fund for Scholars | Institute For Humane Studies |publisher=Theihs.org |date= |accessdate=2011-09-14 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090716142314/http://www.theihs.org/ContentDetails.aspx?id=516 |archivedate=2009-07-16 |url-status=dead }}</ref> του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών παρέχει οικονομικά βραβεία σε ακαδημαϊκές δραστηριότητες μεταπτυχιακών φοιτητών και μη μόνιμου διδακτικού προσωπικού.
* Το Ινστιτούτο Μίζες (''Ludwig von Mises Institute'') διοργανώνει μια διάλεξη με το όνομα του Χάγιεκ κάθε χρόνο στα πλαίσια του Συνεδρίου Αυστριακών Συνεργατών του και καλεί διακεκριμένους ακαδημαϊκούς να μιλήσουν για θέματα σχετικά με τη συμβολή του Χάγιεκ στην [[Αυστριακή Σχολή Οικονομικής Σκέψης]].
* Το Πανεπιστήμιο George Mason δίνει ένα Βραβείο Χάγιεκ σε εργασίες με οικονομικό αντικείμενο.
* Η Εταιρία Mont Pelerin διοργανώνει ανά τετραετία έναν Διαγωνισμό Χάγιεκ για τη συγγραφή οικονομικής εργασίας.
* Ο Χάγιεκ απέκτησε τιμητικά πτυχία των Πανεπιστημίων Rikkyo, Βιέννης και Σάλτσμπουργκ.
* Υπάρχει Εταιρια Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου Χάγιεκ: ''The Hayek Fund''<ref>{{cite web |url=http://www.hayekfund.com |title=Hayekfund.com |publisher=Hayekfund.com |date= |accessdate=2011-09-14 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110920005436/http://www.hayekfund.com/ |archivedate=2011-09-20 |url-status=dead }}</ref>, το οποίο επενδύσει σε εταιρίες που υποστηρίζουν οικονομικά οργανισμούς που προωθούν τις ιδέες της ανοικτής αγοράς.
* 1974: Αυστριακό Παράσημο Επιστημών και Τεχνών
Γραμμή 321:
::Τόμος II. Η οφθαλμαπάτη της Κοινωνικής Δικαιοσύνης (''The Mirage of Social Justice''), 1976<ref>{{cite book|url=http://books.google.com/?id=qq6p11NPdOoC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false |title=Law, Legislation and Liberty, Volume ... – Google Books |publisher=Books.google.com |date=1978-10-15 |accessdate=2011-09-14|isbn=978-0-226-32083-0}}</ref>
::Τόμος III. Η πολιτική τάξη ενός ελεύθερου λαού (''The Political Order of a Free People''), 1979<ref>{{cite book | title=Law, Legislation and Liberty, Volume 3: The Political Order of a Free People | year=1981 | publisher=University of Chicago Press | isbn=0226320901 | publication=4η |url = http://books.google.com/books?id=0HzIUyFkwlYC&printsec=frontcover&dq=law+legislation+and+liberty+hayek&source=bl&ots=0pQBWX4oBe&sig=rjIlbP9uRDe5hAQyHr21EMyAOYI&hl=en&ei=lURgTN6mOcaAlAfT-eiZCA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=9&ved=0CEMQ6AEwCA#v=onepage&q&f=false}} Από το Google Βιβλία</ref>
* Η μοιραία αλαζονεία: τα λάθη του Σοσιαλισμού (''The Fatal Conceit: The Errors of Socialism''), 1988. Σημ.: Ο συγγραφέας αμφισβητείται.<ref>{{cite web|author=Alan Ebenstein|title=Έρευνα: «Η μοιραία αλαζονεία»|url=http://libertyunbound.com/archive/2005_03/ebenstein-deceit.html|archiveurl=
|year=2006|pages=120, 295|isbn=9780754653752}}</ref>
Γραμμή 344:
* {{IMDb name|2613098}} {{en}}
* [http://www.hayekcenter.org/ Taking Hayek Seriously] {{en}}
* [https://web.archive.org/web/20080223101657/http://www.fahayek.org/index.php?option=com_content&task=view&id=46 «Γιατί δεν είμαι συντηρητικός»], Ο Χάγιεκ στο ''Σύνταγμα της Ελευθερίας'' (Chicago: The University of Chicago Press, 1960) {{en}}
* [http://www.mises.org/TRTS.htm Mises.org «ο δρόμος προς τη δουλεία»] σε [[καρτούν]] {{en}}
* [http://www.youtube.com/watch?v=sRS-Ft3uEz8 «Ο δρόμος προς τη δουλεία»] – σε καρτούν ως βίντεο {{en}}
* {{dmoz|Science/Social_Sciences/Economics/Schools_of_Thought/Austrian_School/People/Hayek,_F._A|Φρίντριχ Χάγιεκ}}
* [
| |||