Κουλτούρα του φόβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 27:
Οι βρετανοί ακαδημαϊκοί Γκέιμπ Μύθεν και Σάντρα Γουόλκλεϊτ υποστηρίζουν ότι μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη, στο Πεντάγωνο, στη Μαδρίτη και στο Λονδίνο, οι κρατικές υπηρεσίες έχουν αναπτύξει το διάλογο της "νέας τρομοκρατίας" σε ένα πολιτισμικό κλίμα του [[Φόβος, αβεβαιότητα και αμφιβολία|φόβου και της αβεβαιότητας]]. Ερευνητές του Ηνωμένου Βασιλείου υποστήριξαν ότι αυτό διενεργεί μια μειωμένη έννοια της δημόσιας ασφάλειας και δημιούργησε την απλοϊκή εικόνα της μη-λευκής "άλλης τρομοκρατίας" που έχει αρνητικές συνέπειες για τις εθνοτικές μειονοτικές ομάδες στο Ηνωμένο Βασίλειο.<ref name="Gabe Mythen1 and Sandra Walklate">[http://cmc.sagepub.com/content/2/2/123.abstract#aff-1 Communicating the terrorist risk: Harnessing a culture of fear?] </ref>
Στη σειρά ντοκιμαντέρ του 2004 του BBC, ''Η Δύναμη της Εφιάλτες'', με υπότιτλο ''Η Άνοδος της Πολιτικής του Φόβου'', ο δημοσιογράφος Άνταμ Κούρτις υποστηρίζει ότι οι πολιτικοί έχουν χρησιμοποιήσει τους φόβους μας για να αυξήσουν τη δύναμή τους και τον έλεγχο τους στη κοινωνία. Αν και δεν χρησιμοποιεί τον όρο "κουλτούρα του φόβου", αυτό που ο Κέρτις περιγράφει στην ταινία του, είναι μια αντανάκλαση αυτής της ιδέας. Κοιτάζει το Αμερικανικό [[Νεοσυντηρητισμός|νεοσυντηρητικό]] κίνημα και την απεικόνιση της απειλής, πρώτα από τη [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετική Ένωση]] και, στη συνέχεια, από τους ριζοσπάστες [[Ισλαμισμός|Ισλαμιστές]].<ref name="bbcpower"><cite class="citation news">[http://news.bbc.co.uk/2/hi/programmes/4016713.stm "The Power of Nightmares: Your comments"]. </cite></ref> Ο Κέρτις επιμένει ότι υπήρξε σε μεγάλο βαθμό απατηλός ο φόβος της τρομοκρατίας στη δύση από τις [[Επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001|επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου]] και ότι πολιτικοί όπως [[Τζορτζ Μπους (νεότερος)|ο Τζορτζ Μπους]] και ο [[Τόνι Μπλερ]], είχαν προσκόψει σε μια νέα δύναμη για να αποκαταστήσουν τη δύναμη και την εξουσία, χρησιμοποιώντας το φόβο ενός οργανωμένου "διαδικτύου του κακού" από την οποία θα μπορούσαν να προστατεύσουν τους ανθρώπους τους.<ref name="guardcanned"><cite class="citation news">Jeffries, Stuart (May 12, 2005). </cite></ref> Η ταινία του Κέρτις στηλίτευσε τα μέσα ενημέρωσης, τις δυνάμεις ασφαλείας και τη κυβέρνηση Μπους για την επέκταση της εξουσίας τους.<ref name="guardcanned"><cite class="citation news">Jeffries, Stuart (May 12, 2005). </cite></ref> Στη ταινία ομιλεί και ο Μπίλ Ντουροντιέ, τότε Διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου για την Ανάλυση της Ασφάλειας, και Ανώτερος Ερευνητής στο Διεθνές Ινστιτούτο Πολιτικής, Κing's College London, λέγοντας ότι για να αναφερθεί αυτό το δίκτυο "εφεύρεση" θα είναι πολύ δυνατός όρος, αλλά αυτός υποστηρίζει ότι μάλλον δεν υπάρχει και ότι είναι σε μεγάλο βαθμό "(προβολή) των δικών μας χειρότερων φόβων μας, και ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια φαντασίωση που έχει δημιουργηθεί."<ref>{{Cite web |url=http://www.daanspeak.com/TranscriptPowerOfNightmares3.html |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2016-09-08 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110224025014/http://www.daanspeak.com/TranscriptPowerOfNightmares3.html |archivedate=2011-02-24 |url-status=dead }}</ref>
Σε ένα πρόσφατο βιβλίο, του Μαξιμιλιάνο Ε Κορστάντζιε η αιωρούμενη πιθανότητα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας ανοίγει τις πόρτες για την αύξηση ενός παλιού πολιτισμού του φόβου, το οποίο όμως είναι αδρανές στην Αμερικανική ζωή, αποτέλεσμα από την [[Πουριτανισμός|Πουριτανική]] κοσμολογία. Μακριά από το να είναι μια εξωτερική απειλή, ο Κορστάντζιε προσθέτει ότι, η τρομοκρατία αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο ενισχυμένο με την ιδιότητα του εκβιασμού και [[Κερδοσκοπία|της κερδοσκοπίας]], τα οποία δεν έχουν να κάνουν τίποτα με τη θρησκεία. Αυτό υποδηλώνει ότι οι κύριες πολιτιστικές αξίες που καθόρισαν την τρομοκρατία, δημιουργήθηκαν και διαδόθηκαν μέσα από τη Δύση.<ref>Korstanje M (2015) A Difficult World, examining the Roots of Capitalism. </ref> Σε αυτό το πνεύμα, ο Τζέφρι Σκόλ υποστηρίζει ότι ο φόβος χρησιμοποιείται από την ελίτ για να διατηρήσει τη νομιμότητά της με την πάροδο του εργατικού δυναμικού, αν και αυτό ποικίλλει από καιρό σε καιρό σε διαφορετικά σχήματα.<ref>Skoll, G. R., & Korstanje, M. E. (2013). </ref> Η έννοια του φόβου, όχι μόνο αλλάζει τα δόγματα της δημοκρατίας που χαρακτήρισε την ζωή στην Αμερική, καθώς και τη νομοθεσία, αλλά και τους τρόπους των δικαστών να κατανοήσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων.<ref>Skoll, G. R. (2007). </ref> Σε αυτό το πλαίσιο, η Αυστραλιανή κοινωνικός επιστήμονας Λουκ Χάουι ασχολείται με τις αρνητικές επιπτώσεις της τρομοκρατίας στην καθημερινή ζωή. Μακριά από τη δημοφιλή γλώσσα αποκλείει το ότι, η τρομοκρατία φαίνεται ως ο απόλυτος αφανισμός της κοινωνίας, αλλά χρησιμοποιείται για να σκορπιστεί ο πανικός, προκειμένου για να ακουστούν οι απαιτήσεις τους. Σε κάποιο βαθμό, αυτές οι τακτικές δεν ευδοκιμούν σε κουλτούρες που είναι ευαίσθητες στον φόβο.<ref>Howie, L. (2012). </ref>
| |||