Πατριάρχης Σέργιος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[615]] οι Πέρσες πήραν τον Τίμιο Σταυρό από τα [[Ιεροσόλυμα]], πράγμα που θεωρήθηκε βαθιά ταπείνωση στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι, με πρωτοβουλία του Σέργιου, η Εκκλησία πρόσφερε δάνειο στην Πολιτεία. Τα εισοδήματα της Εκκλησίας παραδόθηκαν στον Αυτοκράτορα, ενώ τα σκεύη των εκκλησιών έλιωσαν για να πάρουν το μέταλλο. Έτσι, η Εκκλησία χρηματοδότησε τις εκστρατείες του Αυτοκράτορα [[Ηράκλειος|Ηρακλείου]], μετατρέποντάς τες σε Ιερό Πόλεμο.<ref>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Βυζαντινή Θεοκρατία|publisher=Εκδόσεις Δόμος|year=2005|pages=60|isbn=9607217225}}</ref> Έπαιξε επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντίσταση της Πόλης σε επιδρομή των Αβάρων, η οποία συνέβη κατά την απουσία του Αυτοκράτορα. Ενώ αυτός εκστράτευε στην [[Τραπεζούντα]], ο Σέργιος ανέλαβε ο ίδιος την άτυπη πολιτική ηγεσία και με λαϊκή κινητοποίηση, αλλά και τη συνδρομή καταιγίδας, η οποία αποδόθηκε σε θεϊκή αρωγή, καθώς επέφερε μεγάλες ζημιές στον εχθρικό στόλο, η Πόλη διασώθηκε. Μετά τη νίκη αυτή, στις [[8 Αυγούστου]] του [[626]], ο λαός της Πόλης έψαλε στο Ναό των Βλαχερνών όρθιος ευχαριστήριο ύμνο προς την Παναγία, ο οποίος καθιερώθηκε και ονομάζεται έκτοτε «[[Ακάθιστος Ύμνος]]».<ref>[http://www.parembasis.gr/2006/06_03_02.htm Αναστασίου Φιλιππίδη, Ιστορική αναδρομή στα χρόνια του Ακαθίστου] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090810215645/http://www.parembasis.gr/2006/06_03_02.htm |date=2009-08-10 }}, περιοδικό Παρέμβασις, Μάρτιος 2006</ref>