Ωδείο Ηρώδου του Αττικού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
δεν ξερω |
fuk |
||
Γραμμή 20:
Το '''Ωδείο Ηρώδου του Αττικού''', ευρύτερα γνωστό και ως '''Ηρώδειο''', είναι αρχαίο [[ωδείο]] της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκής περιόδου]], που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης]] των [[Αθήνα|Αθηνών]].
==Θεμελίωση==
Χτίστηκε με ταχύτατο ρυθμό με δαπάνες του [[Ηρώδης ο Αττικός|Ηρώδη του Αττικού]] κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., προς τιμήν της συζύγου του [http://ketivasilakou.blogspot.com/2017/03/blog-post.html Ασπασίας Αννίας Ρηγίλλης], η οποία πέθανε το 160 μ.Χ.. Ο προορισμός του οικοδομήματος ήταν κατά κύριο λόγο οι μουσικές εκδηλώσεις και για τον λόγο αυτό ονομάστηκε Ωδείο. Η ανάγκη της ανέγερσής του προέκυψε μετά την κατάρρευση του [[Ωδείο του Αγρίππα|Ωδείου]] που είχε κτιστεί στο κέντρο της [[Αρχαία Αγορά της Αθήνας|αρχαίας αγοράς της Αθήνας]] από τον στρατηγό του [[Οκταβιανός Αύγουστος|Αυγούστου]], τον [[Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας|Αγρίππα]], περί το 15 π.Χ., και εκείνο σε αντικατάσταση του ακόμα παλαιότερου [[Ωδείο του Περικλή|Ωδείου του Περικλή]], που είχε πυρπολήσει ο [[Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας|Σύλλας]]
Ο χώρος που προοριζόταν για το κοινό είχε 32 σειρές από [[Μάρμαρο|μαρμάρινες]] κερκίδες και η χωρητικότητά του ήταν της τάξης των 5000 περίπου θεατών. Όπως και στα [[θέατρο|θέατρα]] της [[Ρωμαϊκή τέχνη|ρωμαϊκής εποχής]], η ορχήστρα είχε ημικυκλικό σχήμα. Το σκηνικό οικοδόμημα βρισκόταν υπερυψωμένο στο βάθος της σκηνής και είχε τρεις ορόφους, δύο εκ των οποίων διατηρούνται μέχρι σήμερα σε ύψος 28 μέτρων. Το ωδείο ήταν στεγασμένο με [[ξύλο|ξύλινη]] οροφή από ξύλο κέδρου.[[Αρχείο:Bundesarchiv Bild 183-S49781, Athen, Herodes-Attikus-Theater.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Συναυλία του [[Χέρμπερτ φον Κάραγιαν]] στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το 1939|261x261εσ]]Από διάφορες ενδείξεις προκύπτει ότι το εν λόγω Ωδείο λειτούργησε μόνο 105 χρόνια, δεδομένου ότι τον 3ο αιώνα, δηλαδή το 267 μ.Χ., πολλά οικοδομήματα της Αθήνας, όπως και αυτό, καταστράφηκαν από τους [[Έρουλοι|Έρουλους]] επιδρομείς. Επίσης αυτό το διάστημα από τα διάφορα ευρήματα των ανασκαφών, όπως κρανία ανθρώπων και ταύρων, πιθανολογείται ότι ο χώρος χρησιμοποιήθηκε και για μονομαχίες και ταυρομαχίες. Φαίνεται όμως πως και οι τοίχοι του οικοδομήματος χρησιμοποιήθηκαν αργότερα ως οχυρωματικό έργο, εντασσόμενο στο τείχος που περιέβαλλε τη βάση του λόφου της [[Ακρόπολη (συνοικία)|Ακρόπολης]]. Εκτός από τα ερείπια οικίσκων που βρέθηκαν μέσα στο Ωδείο βρέθηκαν και ερείπια μικρής εκκλησίας. Στο μέσον της σκηνής και ακριβώς αντίκρυ της λεγόμενης «[[Βασιλείου Πύλης]]» ανακαλύφθηκε υπόγειο που εκτείνεται σε όλο το μήκος της έκτασης της σκηνής.
Γραμμή 28:
Κατά τους [[Μεσαίωνας|Μεσαιωνικούς]] χρόνους όσοι επισκέπτονταν τα ερείπια του Ωδείου δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν ποιο κτήριο ήταν αυτό. Άλλοι το περιέγραψαν ως ανάκτορα του [[Λεωνίδας|Λεωνίδα]] και του [[Μιλτιάδης|Μιλτιάδη]], άλλοι ως το «[[Διδασκαλείο του Αριστοτέλη]]», ενώ το 1575 ο [[Ναύπλιο|Ναυπλιώτης]] λόγιος [[Θεοδόσιος Ζυγομαλάς]] το θεωρούσε ως την «[[Ακαδημία του Αριστοτέλη]]». Ο πρώτος που υποστήριξε πως επρόκειτο για το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού ήταν ο [[Άγγλος]] αρχαιολόγος [[Ριχάρδος Τσάντλερ]] το 1764, περίοδο κατά την οποία ο εσωτερικός χώρος του εν λόγω κτίσματος ήταν σπαρμένος με κριθάρι.
==Ανασκαφή και αναστήλωση==
Γραμμή 53 ⟶ 52 :
[[Κατηγορία:Θεατρικοί χώροι στην Αθήνα]]
[[Κατηγορία:Ωδεία]]
| |||