Οι '''Μυκήνες''' (Μυκήναι, Μυκήνη) ήταν αρχαία πόλη της [[Αργολίδα|Αργολίδας]] κοντά στο βουνό [[Τρητός]] κι απέναντι απ' τον Αργολικό κόλπο. Ο αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών δεν βρίσκεται στηπερίπου βορειοανατολική90 Πελοπόννησοχιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Αθήνας, αλλάστη στηνβορειοανατολική ΑργολίδαΠελοπόννησο.
Κατά τη [[2ηδεύτερη χιλιετίαχιλιετηρίδα π.Χ.]]προ Χριστού, οι Μυκήνες ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα του ελληνικού πολιτισμού, αποτελώντας ένα ισχυρό στρατιωτικό φρούριο που δέσποζε στο μεγαλύτερο μέρος της νότιας Ελλάδας. Η περίοδος της ελληνικής ιστορίας μεταξύ 1600 π.Χ. έως περίπου το 1100 π.Χ. ονομάζεται «μυκηναϊκή», αναφερόμενη στις Μυκήνες. Στο απόγειο της δόξας τους, το 1350 π.Χ., το κάστρο και η κάτω πόλη είχαν 30.000 κατοίκους και ήταν έκτασης 32 εκταρίων.<ref>Chew 2000, p. 220; Chapman 2005, p. 94: "...Thebes at 50 hectares, Mycenae at 32 hectares..."</ref>
Πρώτος ο [[Όμηρος]] αναφέρει την πόλη περιγράφοντάς την με τα λόγια «ευρυάγυιαν, πολύχρυσον».
