Κίμων ο Μιλτιάδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 5:
==Βιογραφία==
[[Αρχείο:AGMA Ostrakon Cimon.jpg|thumb|[[Όστρακο (αρχαιολογία)|Όστρακο]] με το όνομα του Κίμωνα. (Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, Αθήνα.)]]
Δεδομένου ότι εξελέγη στρατηγός το [[476 π.Χ.]] και θα πρέπει να ήταν 30 ετών τότε, πρέπει να γεννήθηκε το [[506 π.Χ.]]. Ο Κίμων ανήκε στο μεγάλο γένος των Φιλαϊδών<ref>[http://www.ekivolos.gr/afieroma%20ston%20Thykididi.htm Εκήβολος - Αφιέρωμα στο Θουκυδίδη]</ref>. Πατέρας του ήταν ο [[Μιλτιάδης]], ο νικητής του Μαραθώνα και μητέρα του ήταν η Ηγησιπύλη, πριγκίπισσα από τη [[Θράκη]],<ref>{{Cite web |url=http://alex.eled.duth.gr/Eldoseis/athan/text/51.htm |title=Π.Σ.Αθανασιάδη: Ψηφίδες από τη Θράκη του χτες |accessdate=2004-03-27 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20040327191810/http://alex.eled.duth.gr/Eldoseis/athan/text/51.htm |archivedate=2004-03-27 |url-status=
Ο Κίμων ήταν ψηλός με πυκνά σγουρά μαλλιά και ωραίο πρόσωπο. Η μόρφωσή του δεν ήταν σπουδαία, γιατί στα κρίσιμα χρόνια της νεότητός του έχασε τον πατέρα του που θα του έδινε την σωστή κατεύθυνση. Ήξερε [[ιππασία]], [[ποίηση]] και έπαιζε [[λύρα]] (τυπική εκπαίδευση Αθηναίου γαιοκτήμονα της προπερσικής εποχής). Ήταν συμπαθητικός και ευπροσήγορος και κατείχε καλά την τέχνη να κερδίζει την αγάπη του κόσμου και με τα φυσικά του χαρίσματα, αλλά και με την ηγεμονική του γενναιοδωρία, όταν απέκτησε και πάλι δική του περιουσία. Ο [[Πλούταρχος]] μάλιστα αναφέρει ότι γκρέμισε τους φράκτες από τους κήπους του για να παίρνουν φρούτα οι συνδημότες του [[Λακιάδες]] κ.α<ref>Πλουτάρχου ''Βίοι Παράλληλοι'', Κίμων</ref>. Γινόταν συμπαθής με τη σεμνότητά του και έπειθε τους πολίτες με τη [[λογική]] παρά με την ευφράδεια του. Ήταν θαυμαστής της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]] και σε όλη του την πολιτική σταδιοδρομία αγωνίσθηκε για να καθιερώσει την ειρηνική συνύπαρξη της Σπάρτης με την [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]].
Γραμμή 17:
Ο Κίμωνας από το 471 π.Χ. τέθηκε επικεφαλής των συμμαχικών δυνάμεων και με αφετηρία το [[Βυζάντιο]] ξεκίνησε η πρώτη συμμαχική επιχείρηση: να εκκαθαριστούν τα θρακικά παράλια από τις περσικές φρουρές. Πρώτα πολιορκήθηκε η [[Ηιόνα]] επιτυχώς και στη συνέχεια ο [[Δορίσκος]], ο οποίος άντεξε (για εκείνη τη χρονιά τουλάχιστον). Με αυτή την εκστρατεία οι Αθηναίοι έκαναν το πρώτο βήμα στη Θράκη, η οποία ήταν πλούσια σε ξυλεία, ενώ υπήρχαν επίσης μεταλλεία χρυσού και αργύρου.
Το [[475 π.Χ.|475]], η [[Σκύρος]], σημαντικότατο σημείο ελέγχου διακίνησης πλοίων στο [[Αιγαίο]], παραδόθηκε στη [[Αθηναϊκή συμμαχία|συμμαχία]], επειδή οι [[Δόλοπες]], οι οποίοι την είχαν καταλάβει κι επιδίδονταν στην πειρατεία, καταδικάστηκαν από τη [[Δελφική Αμφικτυονία]] σε αποζημίωση που δεν μπορούσαν να καταβάλουν. Ο Κίμων, για να εξασφαλίσει την κατοχή της, έδιωξε τους Δόλοπες και εγκατέστησε Αθηναίους κληρούχους. Ο Κίμων εκπλήρωσε το δελφικό χρησμό, σύμφωνα με τον οποίο τα οστά του [[Θησέας|Θησέα]] έπρεπε να μεταφερθούν από τους Αθηναίους από τη Σκύρο στην Αθήνα<ref>[http://foss.math.aegean.gr/~alex/Byz/Hellen/Kimon.htm Βιογραφία του Κίμωνα]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>. Σύμφωνα με το μύθο, ο Κίμωνας παρατήρησε έναν αετό να χτυπάει με το ράμφος και να σκάβει με τα νύχια του σε ένα συγκεκριμένο σημείο, όπου έσκαψαν και βρήκαν τα οστά του Θησέα δίπλα στα όπλα του<ref>{{Cite web |url=http://skyroson.gr/skyros/content/view/26/89/ |title=Σκυρίων Μυθολογία, Θησέας |accessdate=2011-09-16 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110916095559/http://skyroson.gr/skyros/content/view/26/89/ |archivedate=2011-09-16 |url-status=
Το [[474 π.Χ.|474 ]]- [[472 π.Χ.]] η [[Κάρυστος]], η μόνη πόλη της [[Εύβοια|Εύβοιας]] που δεν ανήκε στην Αθηναϊκή συμμαχία, πολιορκήθηκε. Οι κάτοικοί της, οι [[Δρύοπες]], αντιστάθηκαν γενναία, αλλά στο τέλος συνθηκολόγησαν και έγιναν αναγκαστικά μέλος της συμμαχίας. Η Κάρυστος είχε και αυτή σπουδαία θέση για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο και δεδομένου ότι υπερίσχυε το αριστοκρατικό κόμμα που είχε προτιμήσει φιλοπερσική πολιτική στο παρελθόν, ήταν δύσκολο να δεχθεί η Συμμαχία την ουδετερότητά της, ενώ δεν είχε εκλείψει ο Περσικός [[κίνδυνος]].
|