Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1833 διορίστηκε υπάλληλος στο [[Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων|υπουργείο Δικαιοσύνης]], φτάνοντας στο βαθμό του διευθυντή.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 114, 116-117, ''Παρίσταται στη δίκη του Κολοκοτρώνη με σκοπό να συντάσσει στα γαλλικά, για λογαριασμό του Υπουργείου τα Πρακτικά της δίκης.''</ref> Το 1845 απολύθηκε από το υπουργείο σύμφωνα με το ψήφισμα της [[Η της Γ΄ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις|Α΄ Εθνικής Συνέλευσης]] σχετικά με τους ετερόχθονες. Το ίδιο έτος διορίστηκε καθηγητής ιστορίας στο Γυμνάσιο των Αθηνών, ύστερα από την δυσμενή μετάθεση του Γ. Γ. Παππαδόπουλου, με τον οποίο είχε στο παρελθόν δημόσιες διαφωνίες για ιστορικά θέματα. Το 1848 απορρίφθηκε η αίτησή του για να προσληφθεί ως υφηγητής της Αρχαίας Ιστορίας στο πανεπιστήμιο, λόγω έλλειψης πανεπιστημιακού [[Πτυχίο|πτυχίου]] και [[Διδακτορικό δίπλωμα|διδακτορικού]].<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 137</ref> Το [[πανεπιστήμιο του Μονάχου]] τον ανακήρυξε [[Διδάκτορας|διδάκτορα]] ''in absentia'', στις 10 Δεκεμβρίου του 1849 όταν ο Παπαρρηγόπουλος υπέγραψε ένα υπόμνημα, γραμμένο στα λατινικά, προς τη Φιλοσοφική Σχολή του Μονάχου, και ο [[Κωνσταντίνος Σχινάς]] το διαβίβασε στις 19 Ιανουαρίου του 1850. Στις 22 του ίδιου του μήνα του παρείχε το σχετικό δίπλωμα.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 138</ref> Τον Μάρτιο του 1850 υποβάλλεται στη διαδικασία του δοκιμαστικού μαθήματος στη [[Νομική Σχολή Αθηνών|Νομική Σχολή]] χωρίς όμως να διορισθεί σε αυτή.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 138-139</ref> Έγινε καθηγητής της Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή, στη θέση του Κωνσταντίνου Σχινά, όπου θα δίδασκε ''«την από των αρχαιοτέρων μέχρι των σημερινών χρόνων τύχην του ελληνικού έθνους»''. Ορίστηκε έκτακτος καθηγητής στις 6 Μαρτίου 1851.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 140</ref> Στις 17 Φεβρουαρίου του 1856 προήχθη σε τακτικό καθηγητή.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 455</ref> Το ακαδημαϊκό έτος 1861-1862 διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.<ref>{{Cite web|url=http://www.deanphil.uoa.gr/h-sxoli/kosmhteia/istorika-stoixeia.html|title=ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία|website=www.deanphil.uoa.gr|accessdate=2016-10-16}}</ref> Το 1870 και 1871 διεκδίκησε την πρυτανεία χωρίς επιτυχία, τελικά όμως το 1872 κατάφερε να εκλεγεί πρύτανης.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 257</ref><ref>{{Cite journal|url=http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf|title=Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών|date=2015|journal=Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013|publisher=Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|accessdate=16-10-2016|page=σ. 25}}</ref> Το 1875 ορίστηκε επίτιμος καθηγητής του [[Πανεπιστήμιο της Οδησσού|πανεπιστημίου]] της [[Οδησσός|Οδησσού]], ενώ το 1881 εξελέγη μέλος της [[Ακαδημία Επιστημών της Σερβίας|Ακαδημίας]] της [[Σερβία]]ς.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 329</ref> Μέχρι το 1864 συμμετείχε κάθε χρόνο στην κριτική επιτροπή των [[Α΄ Αθηναϊκή Σχολή#Ποιητικοί διαγωνισμοί|Ποιητικών Διαγωνισμών του Πανεπιστημίου Αθηνών]] και τις χρονιές 1858 και 1859 συνέταξε και την εισηγητική έκθεση της επιτροπής.<ref>Δημαράς, 1986, σελ. 193</ref> Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του εξελέγη επίτιμος πρόεδρος του [[Φιλολογικός σύλλογος Παρνασσός|φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός»]].<ref>{{Cite web|url=http://lsparnas.gr/periigisi/fotografies/the-presidents-office-of-p-l-s-|title=Το γραφείο του προέδρου του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού|website=lsparnas.gr|accessdate=2016-10-16|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160803203257/http://lsparnas.gr/periigisi/fotografies/the-presidents-office-of-p-l-s-|archivedate=2016-08-03|url-status=dead}}</ref> Το 1869 ίδρυσε μαζί με πληθώρα άλλων λογίων τον «Σύλλογο προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων». Τιμήθηκε για το έργο του από τη [[Μοναρχία της Ελλάδας|βασιλική οικογένεια της Ελλάδας]], ενώ υπήρξε και δάσκαλος των βασιλοπαίδων.<ref name="dimos_pylou">{{Cite web|url=http://www.dimos-pylou-nestoros.gr/visitor/history/curriculum-vitae-paparrigopoulos.html?page=1|title=Παπαρηγόπουλος Κ. - Βιογραφικό σημείωμα|website=www.dimos-pylou-nestoros.gr|accessdate=2016-10-16|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120307013319/http://www.dimos-pylou-nestoros.gr/visitor/history/curriculum-vitae-paparrigopoulos.html?page=1|archivedate=2012-03-07|url-status=dead}}</ref>