|
==Οι Πατριαρχίες του==
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του, επιβάρυνε φορολογικά τις Μητροπόλεις και τις πλουσιότερες Επισκοπές, ενώ ελάφρυνε τις φτωχότερες ενορίες. Τα μέτρα αυτά του δημιούργησαν εχθρούς μεταξύ των Μητροπολιτών, οι οποίοι έπλασαν συκοφαντίες εναντίον του<ref name="Steven Runciman 2010 412"/>. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την εκπαίδευση. Επί των ημερών της ποιμαντορίας του μάλιστα, ιδρύθηκε η [[Αθωνιάδα Ακαδημία]]<ref>[{{Cite web |url=http://www.i-m-patron.gr/news2/athonias.html |title=Ιερά Μητρόπολις Πατρών] |accessdate=2008-06-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20081204060725/http://www.i-m-patron.gr/news2/athonias.html |archivedate=2008-12-04 |url-status=dead }}</ref><ref>{{cite book|author=[[Steven Runciman]]|title=Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία|publisher=Εκδόσεις Γκοβόστη|year=2010|pages=255|isbn=9789604461301}}</ref> στο [[Άγιο Όρος]]. Επί των ημερών του ιδρύθηκαν δύο νοσοκομεία, με δαπάνες του Δημήτριου Ιωσήφ του Αργυροκαστρίτη, στην Αδριανούπολη, το [[1752]] και στην Κωνσταντινούπολη ([[1753]]) με δαπάνες της συντεχνίας των μπακάληδων<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 375.</ref>. Εργάστηκε ιδιαίτερα για τον περιορισμό της προπαγάνδας της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]]. Εκτός αυτού, θεώρησε το διά ραντίσματος βάπτισμα, που καθιέρωσε η Καθολική Εκκλησία με την εν Τριδέντω Σύνοδο, ως «μεμολυσμένον» και πήρε το μέτρο του επαναβαπτισμού των Καθολικών που επανέρχονταν στην Ορθοδοξία<ref>[http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/gewrgios_metallhnos/confess_one_baptism.htm#03_02 π. Γεώργιος Μεταλληνός - Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα, Εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ», Αθήνα 1996]</ref><ref>Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 379 κ.εξ.</ref>. Επίσης και στις δύο πατριαρχίες του, διέλυσε του ενδημούντες αρχιερείς της Κωνσταντινούπολης με αποφάσεις που έλαβε δύο φορές: τον Ιανουάριο του 1751 και το 1755<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 374.</ref>.
Εξαιτίας των μέτρων αυτών<ref name="ReferenceA">Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 370.</ref>, ο Κύριλλος επαύθη το [[1751]] με ενέργειες του Γάλλου πρέσβη και της [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής]] κοινότητας του Πέραν, αλλά όταν το [[1752]] παραιτήθηκε ο [[Παΐσιος Β΄]], επανήλθε στο Θρόνο. Στις [[16 Ιανουαρίου]] [[1757]] καθαιρέθηκε ξανά και εξορίστηκε στην [[Κύπρος|Κύπρο]]<ref name="ReferenceA"/>. Αργότερα, πήγε στο Άγιο Όρος και έμεινε στη [[Σκήτη Αγίας Άννας|Σκήτη της Αγίας Άννας]] ως το θάνατό του, στις [[27 Ιουλίου]] του [[1775]], αν και αναφέρεται ότι στο μεσοδιάστημα μετέβη κρυφά στην Κωνσταντινούπολη και επεδίωξε ανεπιτυχώς να επανεκλεγεί το [[1763]].
|
