Φαινόμενο Μάισνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ανακάλυψη του φαινομένου Μάισνερ οδήγησε στην φαινομενολογική θεωρία της αγωγιμότητας από τους Φριτζ και Χάιντζ Λόντον το 1935. Αυτή η θεωρία ερμήνευε την μεταφορά χωρίς αντίσταση και το φαινόμενο Μάισνερ, και επέτρεψε να γίνουν οι πρώτες θεωρητικές προβλέψεις για την υπεραγωγιμότητα. Όμως, αυτή η θεωρία ερμήνευε μόνο πειραματικές παρατηρήσεις—δεν επέτρεψε την ταυτοποίηση της μικροσκοπικής προέλευσης των υπεραγώγιμων ιδιοτήτων. Αυτό έγινε με επιτυχία από τη θεωρία BCS το 1957, από την οποία προκύπτει το βάθος διείσδυσης και το φαινόμενο Μάισνερ.<ref>{{cite journal |author1= J. Bardeen |author2= L. N. Cooper |author3= J. R. Schrieffer |year= 1957 |title= Theory of superconductivity |url= http://www.physics.gla.ac.uk/~dtngo/Article/PR_106_162.pdf |journal= [[Physical Review B]] |volume= 106 |issue= 1175 |pages= 162–164 |doi= 10.1103/physrev.106.162 |bibcode = 1957PhRv..106..162B |date= |accessdate= 2016-01-16 |archiveurl= https://web.archive.org/web/20130602190922/http://www.physics.gla.ac.uk/~dtngo/Article/PR_106_162.pdf |archivedate= 2013-06-02 |url-status= dead }}</ref> Όμως, κάποιοι φυσικοί υποστηρίζουν ότι η θεωρία BCS δεν ερμηνεύει το φαινόμενο Μάισνερ.<ref>{{cite journal |author1= J.E Hirsch |year= 2012 |title= The origin of the Meissner effect in new and old superconductors |url= http://iopscience.iop.org/1402-4896/85/3/035704/|journal= [[Physica Scripta]] |volume= 85 |pages=035704 <!--|doi:10.1088/0031-8949/85/03/035704--> |bibcode = 2012PhyS...85a5704P |doi = 10.1088/0031-8949/85/01/015704 }}</ref>