Μικύλλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
'''Μικύλλιο''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: micelle) στη [[χημεία]], είναι σωματίδιο μεγέθους [[Κολλοειδές|κολλοειδούς]] που σχηματίζεται συνήθως στο [[νερό]] από τη σύζευξη μορίων ή ιόντων, τα οποία έχουν ένα [[υδρόφιλο]] και ένα [[υδρόφοβο]] άκρο.<ref name="ebbing">{{cite book|title=Γενική Χημεία|author=D. Ebbing, S. Gammon|publisher=ΤΡΑΥΛΟΣ|isbn=960-7990-66-8|year=|chapter=|pages=|url=}}</ref> Τα μικύλλια σε υδατικά διαλύματα έχουν περίπου σφαιρικό σχήμα με τα υδρόφοβα άκρα (ουρές) στο κέντρο του μικυλλίου και τα υδρόφιλλα άκρα (κεφαλές) να περιβάλλουν το μικύλλιο (στη περιφέρια της σχηματιζόμενης σφαίρας που επικοινωνεί με το υδάτινο μέσο). Αυτά ονομάζονται μικύλλια κανονικής φάσης. Υπάρχουν και τα αντίστροφα μικύλλια, τα οποία σχηματίζονται σε μη υδατικούς διαλύτες, με τα υδρόφιλα άκρα στο κέντρο. Άλλες φάσεις περιλαμβάνουν σχήματα όπως [[ελειψοειδές|ελειψοειδή]], [[κύλινδρος|κυλινδρικά]] ή διπλοστιβάδες.
Το σχήμα και το μέγεθος του
Ένα κολλοειδές στο οποίο η διεσπαρμένη φάση αποτελείται από μικύλλια, ονομάζεται ''κολλοειδής σύζευξη'', με χαρακτηριστικό παράδειγμα το [[σαπούνι]] στο νερό. Όπου αν έχουμε ρύπο σε κάποιο ύφασμα, ιόντα σαπουνιού εγκλωβίζουν μόρια ρύπου στα υδρόφοβα άκρα τους, σχηματίζοντας ένα κολλοειδές, το οποίο ''ξεπλένεται'' εύκολα χάρη στα υδρόφιλα άκρα του.
==Ιστορία==
Η ικανότητα του σαπουνιού στο νερό να δρα ως απορρυπαντικό, είναι γνωστή για αιώνες. Ωστόσο μόλις στις αρχές του εικοστού αιώνα άρχισε η επιστημονική μελέτη τέτοιων διαλυμάτων. Πρωτοπόρος στον τομέα αυτό ήταν ο James William McBain του πανεπιστημίου του [[Μπρίστολ]]. Το 1913 υπέθεσε την ύπαρξη
==Παραπομπές==
|