Ομηρική διάλεκτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
===Φωνολογία===
Τα Ομηρικά ελληνικά είναι σαν τα Ιωνικά ελληνικά, και σε αντίθεση με την κλασική αττική, στη μετατόπιση σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις των μεγάλων ᾱ να η: έτσι, Ομηρική Τροίη, ὥρη, πύλῃσι για αττικό Τροίᾱ, ὥρᾱ, πύλαις / πύλαισι "Τροία", "ώρα", "πύλες (DAT.) ». Εξαιρέσεις περιλαμβάνουν ουσιαστικά όπως θεᾱ "θεά", και τη γενική πληθυντικού των ουσιαστικών πρώτη κλίση και τη γενική ενικού των αρσενικών ουσιαστικών πρώτη κλίση: θεᾱων, Ἀτρεΐδᾱο "της θεές, του γιου του Ατρέα».
 
==Δείγμα==
Η ''[[Ιλιάς]]'', Α 1–7
<blockquote lang="grc"><poem>
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε δαῖτα· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή·
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
</poem></blockquote>
 
Απόδοση στα νέα ελληνικά:
<blockquote><poem>
Τη μάνητα, θεά, τραγούδα μας του ξακουστού Αχιλλέως,
ανάθεμά τη, πίκρες που ᾽δωκε στους Αχαιούς περίσσιες
και πλήθος αντρειωμένες έστειλε ψυχές στον Άδη κάτω
παλικαριών, στους σκύλους ρίχνοντας να φάνε τα κορμιά τους
και στα όρνια ολούθε· έτσι το θέλησε να γίνει τότε ο Δίας·
απ᾽ τη στιγμή που πρωτοπιάστηκαν και χώρισαν οι δυο τους,
του Ατρέα ο γιος ο στρατοκράτορας κι ο μέγας Αχιλλεύς.
</poem></blockquote>
 
==Δείτε επίσης==