Τορίνο ΦΚ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 99:
[[Αρχείο:Lapide Superga.JPG|left|250px|thumb|Το μνημείο για τα θύματα του δυστυχήματος]]
Τον Μάιο του 1949 η Τορίνο μετέβη στην Πορτογαλία για ένα φιλικό παιχνίδι με τη Μπενφίκα. Ο Ζοζέ Φερέιρα, που είχε αγωνιστεί παλαιοτέρα στο Καμπιονάτο με την Τζένοα και ήταν προσωπικός φίλος του Ματσόλα, αποφάσισε να κλείσει την καριέρα του. Αποφάσισε πως θα ήθελε να παίξει για τελευταία φορά ενάντια στην ομάδα της Τορίνο και παρακάλεσε τον Ματσόλα να μεσολαβήσει για το παιχνίδι. Η Τορίνο ζήτησε και πέτυχε από την Ιταλική Ομοσπονδία την μετάθεση του αγώνα με την Ίντερ για τις 30 Απριλίου. Στις 3 Μαΐου βρέθηκαν στη Λισαβόνα για το παιχνίδι με τη Μπενφίκα, το οποίο τελείωσε με σκορ 4-3 υπέρ των Πορτογάλων.<ref>[http://www.sport-fm.gr/article/175283 Τορίνο: Ζώντας στη σκιά της τραγωδίας…] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090515171117/http://www.sport-fm.gr/article/175283 |date=2009-05-15 }}, sport-fm.gr</ref>
Την επόμενη μέρα ξεκίνησαν από τη Λισαβόνα για να επιστρέψουν στην Ιταλία, ενώ ενδιάμεσα πραγματοποίησαν μια στάση στη Βαρκελώνη. Στην Πορτογαλία παρέμειναν ο πρόεδρος Φερούτσιο Νόβο και ο τραυματίας Σάουρο Τομά. Οι καιρικές συνθήκες ήταν κακές και η ορατότητα περιορισμένη. Το αεροσκάφος τους ήταν ένα Fiat G.212CP της Avio Linee Italiane. Κατά τη διάρκεια της πτήσης και ενώ το αεροπλάνο βρισκόταν σχεδόν πάνω από το Τορίνο πετώντας μέσα σε μία καταιγίδα, αναγκάστηκε να κατέβει σε χαμηλό ύψος λόγο περιορισμένης ορατότητας. Τότε, στις 17:05, προσέκρουσε στους πλαϊνούς τοίχους της βασιλικής της Σουπέργκα που βρίσκεται στην κορυφή ενός διπλανού λόφου. Από την σύγκρουση σκοτώθηκαν 31 άτομα: οι 18 παίκτες της ομάδας, 2 τεχνικοί, 3 άνθρωποι της διοίκησης, 1 μεταφραστής, το 4μελές πλήρωμα του αεροσκάφους και 3 δημοσιογράφοι που κάλυπταν τον αγώνα. Οι αρχές απέδωσαν το δυστύχημα στο συνδυασμό της κακής ορατότητας, το προβληματικό σήμα με το οποίο επικοινωνούσαν με το αεροδρόμιο του Τορίνο και σε ένα λάθος χειρισμό του πιλότου.<ref>[http://aviation-safety.net/database/record.php?id=19490504-1 Accident description - Aviation Safety Network]</ref>
Η κηδεία των θυμάτων έγινε δύο μέρες αργότερα συμμετείχαν περίπου μισό εκατομμύριο άτομα. Λίγες μέρες αργότερα η [[Ρίβερ Πλέιτ]] του [[Αλφρέδο Ντι Στέφανο]] αποφάσισε να δώσει ένα φιλικό αγώνα προς τιμήν των 18 ποδοσφαιριστών. Την Τορίνο αντιπροσώπευσε μια μικτή ομάδα με Ιταλούς παίκτες, ενώ ο αγώνας έληξε 2-2. Στους 4 αγώνες που απόμεναν για την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, και ενώ δεν είχε εξασφαλίσει μαθηματικά τον τίτλο, αγωνίστηκε με την ομάδα των εφήβων της. Οι αντίπαλες ομάδες της χρησιμοποίησαν και αυτές τις αντίστοιχες ομάδες τους και έτσι οι έφηβοι της Τορίνο, κάνοντας 4 νίκες έδωσαν το πρωτάθλημα στην ομάδα τους.<ref>[http://www.sportnet.gr/report.php?id=186966 ΤΟΡΙΝΟ-60 χρόνια από τη συμφορά της Σουπέργκα]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}, sportnet.gr</ref><ref>[http://www.contra.gr/Stories/58978.html La Granata tragica]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}, contra.gr</ref> Στο σημείο που έγινε το δυστύχημα τοποθετήθηκε αργότερα μνημείο προς τιμήν των θυμάτων.
== Τα επόμενα χρόνια ==
[[Αρχείο:Supporters Granata.jpg|250px|right|thumb|Οπαδοί της Τορίνο (2008)]]
Μετά την τραγωδία της Σουπέργκα, ο ομάδα δεν κατάφερε να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση.<ref name="contra2">[http://www.contra.gr/Soccer/Italy/SerieA/Torino/135896.html Torino Calcio (1906-2006): La Granata d' Italia] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080614223553/http://www.contra.gr/Soccer/Italy/SerieA/Torino/135896.html |date=2008-06-14 }}, contra.gr</ref> Μετά από μία δεκαετία στη Σέριε Α, στην οποία δεν πέτυχε κάτι ιδιαίτερο, η Τορίνο υποβιβάστηκε το 1959 στη Σέριε Β. Τότε προπονητής ανέλαβε ο Ούγγρος Ίμρε Σένκεϊ που με τη βοήθεια των Ντένις Λο και Τζο Μπέικερ κατάφερε να φέρει ξανά την ομάδα στην πρώτη κατηγορία την επόμενη χρονιά.
Η ομάδα μέχρι τα τέλη του 80 είχε καλά αποτελέσματα στη Σέριε Α, ανάμεσά τους και ένας ακόμα τίτλος την περίοδο 1975-76. Επίσης κατέκτησε δύο φορές το κύπελλο Ιταλίας το 1968 και το 1971. Πρωταγωνιστές στο πρωτάθλημα του 1976 ήταν ο Παολίνο Πουλίτσι και ο Γκουστάβο Γκρατσιάνι. Την επόμενη χρονιά έπαιξε στο κύπελλο πρωταθλητριών, όπου αποκλείστηκε από την Γκλάντμπαχ, στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης. Το 1970 άλλαξε το όνομά της σε «Torino Calcio».
Γραμμή 116:
Στις επόμενες χρονιές η Τορίνο υποβιβάστηκε ξανά στη Σέριε Β. Την περίοδο 2004-05 τερμάτισε 3η στη Σέριε Β, κερδίζοντας την άνοδο στην πρώτη κατηγορία. Η ομάδα όμως αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και μαζί με την Μεσίνα που είχε και αυτή παρόμοια προβλήματα δεν μπορούσε να πάρει άδεια από τη FIGC για να συμμετέχει στο επόμενο πρωτάθλημα. Η Μεσίνα κατάφερε τελικά να πάρει άδεια, αλλά όχι και η Τορίνο. Τότε, για να γλιτώσει την χρεοκοπία, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τον νόμο «Lodo Petrucci». Η ομάδα γλίτωσε από τη χρεοκοπία αλλά αναγκάστηκε να παίξει ξανά στη δεύτερη κατηγορία. Τότε άλλαξε και το όνομά της καταλήγοντας στο σημερινό «Torino Football Club». Την ομάδα απέκτησε ο Ουμπέρτο Καΐρο, ενώ τελικά κατάφερε να ανέβει κατηγορία στο τέλος της σεζόν. Το 2006 μετακόμισε στο Ολυμπιακό στάδιο του Τορίνο.
Στις αρχές του 2010, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας πληροφορίες, ότι παίκτες της ομάδας εμπλέκονται σε «στημένο» αγώνα, το 2009, με την Κροτόνε. Από την ομάδα διέψευσαν το δημοσίευμα.<ref>[http://www.ethnos.gr/ethnosport/article.asp?catid=8382&subid=2&pubid=6856059 Aποκαλύψεις - σοκ ]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }} - Εθνοσπόρ, 8-1-2010</ref>
== Χρώματα και σύμβολα ==
| |||