Νικόλαος Κατούντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Αναίρεση έκδοσης 7845234 από τον 2A02:214C:804C:7900:1457:4B7A:C9AA:56E8 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 10:
| ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Νικόλαος Κατούντας''' ([[1943]]) είναι [[Έλληνας]] στρατιωτικός γεννημένος από την [[Πάτρα]]. Αγνοείται από τις [[22 Ιουλίου]] του [[1974]].
 
==Βιογραφία==
 
https://2.bp.blogspot.com/-1tHO1tM57ic/WE6C5MyUUWI/AAAAAAAAL4U/Z-lDmf-HWGUPvIMPs50924kIRUGQIkSPQCLcB/s1600/14947415_996486867145445_3026340986676922678_n.jpg
 
Ο Nικόλαος Κατούντας ήταν απόφοιτος της [[Σχολή Ευελπίδων|Σχολής Ευελπίδων]] και ήταν εκπαιδευμένος ως καταδρομέας, αλεξιπτωτιστής, βατραχάνθρωπος και χιονοδρόμος ενώ ήταν τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών. Το [[1973]] όντας [[υπολοχαγός]]<ref>[http://www.psek.org/index.php?option=com_content&view=article&id=116&Itemid=98 33η ΜΚ:Πεσόντες και αγνοούμενοι]</ref>, μετατέθηκε στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και συγκεκριμένα στην 33η Μοίρα Καταδρομών ως διοικητής λόχου.
 
Κατά τη διάρκεια της [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|τουρκικής εισβολής]] ο Κατούντας έλαβε μέρος ως διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως της 33 ΜΚ στην επιχείρηση κατάληψης του φρουρίου του Αγίου Ιλαρίωνα<ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, ''Κερύνεια Εάλω-33η Μοίρα Καταδρομών'', Λευκωσία 2010, σ. 24.</ref> Παρά την αρχική της επιτυχία (κατάληψη υψώματος Πετρομούθκια<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου, ''Ιστορία του Κυπριακού - Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία, 1960-2004'', Λευκωσία 2004, σ. 554.</ref>), το πρωί της επόμενης μέρας η 33 ΜΚ αναγκάστηκε να συμπτυχθεί εξαιτίας της έλλειψης πυρομαχικών και της μη έλευσης ενισχύσεων, ενώ τηκατάστασητην κατάσταση επιδείνωσε ο θάνατος του διοικητή της μοίρας, [[Γεώργιος Κατσάνης|Γεωργίου Κατσάνη]]<ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 24-32.</ref>.
 
Το πρωί της [[22 Ιουλίου|22ας Ιουλίου]] του [[1974]] ο Νικόλαος Κατούντας, όντας επικεφαλής λόχου δύναμης 62 καταδρομέων έσπευσε προς ενίσχυση του 251 Τ.Π. του [[Παύλος Κουρούπης|Παύλου Κουρούπη]], το οποίο μαχόταν εναντίον των εισβολέων στην [[Κερύνεια]]. Εκεί, ο Κατούντας και οι άνδρες του έδωσαν μάχες εκ του συστάδην<ref>{{Cite web|url=http://www.maxhdefence.com/40/post/2017/08/-19747766073.html|title=ΚΥΠΡΟΣ 1974 - ΛΟΧΑΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΟΥΝΤΑΣ: Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΡΑΜΠΟ!|website=MAXH Defence|language=en|accessdate=2019-04-16}}{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref> καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κύριο όγκο της τουρκικής αποβατικής δύναμης<ref>Σπύρου Παπαγεωργίου, ''Πεθαίνοντας στην Κύπρο'', εκδόσεις Επιφανίου, δ' έκδοση, Λευκωσία 2010, σ. 123-128.</ref>. Την ίδια μέρα, κατά τη διάρκεια της οπισθοχώρησης, διότι ήταν πλέον ορατός ο κίνδυνος του εγκλωβισμού μετά την κατάληψη της πόλης από τον εχθρό, ο Κατούντας (ο οποίος είχε ενδιάμεσα τραυματιστεί ελαφρά στο πόδι) μαζί με ομάδα τεσσάρων<ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 45.</ref> ή έξι<ref name=Papageorgiou>Σπύρου Παπαγεωργίου, 2010, σ. 129.</ref> ανδρών δέχτηκε επίθεση από πολυάριθμη εχθρική δύναμη κοντά στο [[Τέμπλος]]. Αν και δύο από τους στρατιώτες που τον ακολουθούσαν διασώθηκαν, μεταξύ αυτών και πεζικάριοι του 251 τάγματος πεζικού ως επίσης και μέλη του επιτελείου του διοικητή του 251 αντισυνταγματάρχη παύλου κουρούπη , ο ίδιος παραμένει από τότε αγνοούμενος<ref name=Papageorgiou/><ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 45-47.</ref><ref>Στις ελληνικές απώλειες της ίδιας σύγκρουσης συμπεριλαμβάνονται άλλοι 17 νεκροί και αγνοούμενοι άνδρες των ειδικών δυνάμεων (βλ. Καταδρομέας, τ.3, σ. 7).</ref>. Στρατιώτες που πολέμησαν υπό τις διαταγές του Κατούντα, πιστοποίησαν την γενναιότητα που επέδειξε κατά τη διάρκεια των μαχών τοσον σε Άγιο Ιλαρίωνα οσον και στο κτιριο της μητρόπολης Κερύνειας.<ref>Σπύρου Παπαγεωργίου, 2010, σ. 124.</ref><ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα, 2010, σ. 47.</ref><ref>[http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/item/71154-nikolaos-katoyntas-o-leonidas-tis-kyprou Ελευθερία Online: Νικόλαος Κατούντας: Ο Λεωνίδας της Κύπρου.]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>