Ζιναΐντα Βισσαριόνοβνα Ερμόλ'εβα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 16:
Η '''Ζιναΐντα Βισσαριόνοβνα Ερμόλ'εβα''' ([[ρωσικά]]: ''Зинаида Виссарионовна Ермольева'', 27 Οκτωβρίου 1898 - 2 Δεκεμβρίου 1974) ήταν Ρωσίδα [[μικροβιολόγος]], περισσότερο γνωστή για τη σύνθεση [[Πενικιλίνη|πενικιλίνης]], για τα σοβιετικά στρατεύματα κατά την περίοδο του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]]. Υπήρξε επίσης μέλος της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών. Γεννήθηκε στο Φρόλοβο της [[Περιφέρεια Ροστόφ|περιφέρειας του Ροστόφ]], στη [[Ρωσική Αυτοκρατορία]]. Το 1921, αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Ροστόφ, παίρνοντας το πτυχίο της ιατρικής. Από το 1925, υπήρξε επικεφαλής πολλών ινστιτούτων μικροβιολογίας και [[Επιδημιολογία|επιδημιολογίας]] στη [[Μόσχα]].<ref name=rmapo>{{cite web|author1=Кноповым, М.М.|author2=Клясовым, А.В.|title=История РМАПО: Зинаида Виссарионовна Ермольева — создатель первого отечественного антибиотика|trans-title=History RMAPO: Zinaida Vissarionovna Yermolyeva - Creator of the first domestic antibiotic |url=http://rmapo.ru/history/228-zinaida-vissarionovna-ermoleva-sozdatel-pervogo-otechestvennogo-antibiotika.html|publisher=Russian Medical Academy of Postgraduate Education|accessdate=16 January 2016|language=Russian}}</ref>
Το 1925, επίσης, έγινε διευθύντρια του Τμήματος Μικροβιολογίας και Βιοχημείας, στη Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών.<ref>{{cite journal|url=https://www.jstage.jst.go.jp/article/antibiotics1968/28/5/28_5_399/_pdf |journal=Journal of Antibiotics |year=1968 |volume=28 |number=5 |page=399 |title=Obituary: Zinaida Vissarionova Ermolieva}}</ref> Εκεί ξεκίνησε την έρευνα σε [[Βακτηριοφάγος|βακτηριοφάγους]] και φυσικούς αντιμικροβιακούς παράγοντες και ειδικότερα στη λυσοζύμη. Κατά την περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, επικεντρώθηκε αποκλειστικά στην πενικιλίνη. Πρώτη φορά, η ανακάλυψή της, χρησιμοποιήθηκε στη Σοβιετική Ένωση, το 1943.<ref>{{cite journal|last1=Ford|first1=J.B.|title=Crisis Point: The Rise and Fall of Penicillin|journal=The Microscope |date=2014|volume=62|issue=3|pages=123–135|url=http://www.brianjford.com/CF19.pdf}}</ref> Το 1942, παρουσίασε τα ευρήματα της ερευνάς της. Στην παρουσίαση η ίδια μόλυνε τον εαυτό της με το vibrio cholerae και ανάρρωσε κατόπιν θεραπείας.<ref>{{cite book|author1=Arsen P. Fiks|author2=Paul A. Buelow|title=Self-experimenters: Sources for Study|url=https://books.google.com/books?id=g2srNpK7jAIC&pg=PA70|year=2003|publisher=Greenwood Publishing Group|isbn=978-0-313-32348-5|page=70}}</ref> Τα αποτελέσματα φάνηκαν άκρως ουσιαστικά για την καταπολέμηση της [[Χολέρα|χολέρας]], στο [[Ανατολικό μέτωπο (Β' Παγκόσμιος Πόλεμος)|Ανατολικό Μέτωπο του Πολέμου]].<ref>{{cite news|last1=Karpova|first1=Lisa|title=Seventy years after the Battle of Stalingrad|url=http://www.pravdareport.com/history/01-02-2013/123649-stalingrad-0/|work=[[Pravda.ru]]|date=1 Feb 2013}}</ref> Το 1947, η Ερμόλ'εβα έγινε διευθύντρια του νέου Ινστιτούτου Αντιβιοτικών του Υπουργείου Υγείας της Σοβιετικής Ένωσης.<ref>{{cite book|editor1-last=Commire|editor1-first=Anne|editor2-last=Klezmer|editor2-first=Deborah|title=Dictionary of women worldwide : 25,000 women through the ages|publisher=[[Gale (publisher)|Thomson Gale]]|isbn=0-7876-7585-7|page=612}}</ref> Επίσης, από το 1952, έως και τον θάνατό της, ήταν διευθύντρια του Τμήματος της Μικροβιολογίας στο Ιατρικό Ινστιτούτο της Μόσχας (σημερινή Ρωσική Ιατρική Ακαδημία Μεταπτυχιακής Εκπαίδευσης).<ref>{{cite web|last1=Tsarevskaya|first1=Lyubov|title=Madam Penicillin|url=http://sputniknews.com/voiceofrussia/radio_broadcast/2248959/72254579/|publisher=[[Voice of Russia]]|date=25 April 2012|accessdate=2018-05-24|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150915024709/http://sputniknews.com/voiceofrussia/radio_broadcast/2248959/72254579/|archivedate=2015-09-15|url-status=dead}}</ref>
Η Ερμόλ'εβα, υπήρξε παντρεμένη με τον μικροβιολόγο Λεβ Ζίλμπερ, του οποίου ο αδελφός ήταν ο μυθιστορηματογράφος Βενιαμίν Καβέριν, ο οποίος εμπνεύστηκε από την καριέρα της νύφης του και του αδελφού του κι έγραψε τη μυθοπλαστική τριλογία "Ανοιχτό Βιβλίο (1946-56). Η Τατιάνα, ο χαρακτήρας που βασίζεται στην Ερμόλ'εβα, έκανε δημοφιλέστερη τη μικροβιολογία κι ανάμεσα στις γυναίκες, όπου πλέον πολλά κορίτσια θα μπορούσαν να ακολουθήσουν αυτήν την καριέρα στη Σοβιετική Ένωση.<ref>Anna Eremeeva, "The Woman-Scientist in Soviet Artistic Discourse", in: Edith Saurer et al., ''Women's Movements. Networks and Debates in post-communist Countries in the 19th and 20th Centuries'', Köln: Böhlau Verlag, 2006, p. 347</ref> Η Ερμόλ'εβα έχει βραβευτεί δις από το [[Τάγμα του Λένιν]], καθώς και μία φορά με το [[Κρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ.]], το 1943.<ref>{{cite encyclopedia |title=Zinaida ErmolEva |encyclopedia=[[Great Soviet Encyclopedia]] |edition=3rd |year=1979 |url=http://encyclopedia2.thefreedictionary.com/Zinaida+ErmolEva |publisher=[[Gale Group]]}}</ref> Κατά τη διάρκεια της καριέρας της κυκλοφόρησε πάνω από 500 εργασίες της, που αφορούσαν μεταξύ άλλων την πενικιλίνη. Ήταν επίσης ιδρυτής της εφημερίδας ''Antibiotiki''.
| |||