Λέσβος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
|||
Γραμμή 79:
|accessdate = 12 Ιουνίου 2012}}</ref>
Τα δύο τρίτα της Λέσβου καλύπτονται από ηφαιστειακά πετρώματα, κυρίως [[ανδεσίτης|ανδεσίτες]], [[ρυόλιθος|ρυόλιθους]], ηφαιστειακό [[Τόφφος|τόφφο]] και στάχτη. Τα ηφαιστειακά πετρώματα καταλαμβάνουν το βόρειο, κεντρικό και δυτικό τμήμα της Λέσβου. Διακρίνονται επιμέρους γεωλογικοί σχηματισμοί οι οποίοι περιγράφηκαν από τους Piper και Piper το 1992 από τον αρχαιότερο στο πιο πρόσφατο ως οι λάβες της Ερεσού, ο σχηματισμός του [[Σκούταρος Λέσβου|Σκουτάρου]], ο [[ιγνιμβρίτης]] του Πολιχνίτου, ο σχηματισμός του Σκαλοχωρίου, ο σχηματισμός της Συκαμιάς, ο σχηματισμός ([[βασάλτης]]) της Μυτιλήνης και οι φλέβες του Μεσοποτάμου. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν αποτέλεσμα της σύγκρουσης της [[ευρασιατική λιθοσφαιρική πλάκα|ευρασιατικής λιθοσφαρικής πλάκας]] στο βορρά με την [[αφρικανική λιθοσφαρική πλάκα]] στο νότο, με αποτέλεσμα τη βύθιση της δεύτερης κάτω από τη πρώτη. Η αφρικανική πλάκα τήκεται και στη συνέχεια το λιωμένο υλικό κινείται προς της επιφάνεια και δημιουργεί ένα τόξο ηφαιστείων πίσω από τη περιοχή σύγκρουσης των δύο πλακών. Τώρα η περιοχή σύγκλισης είναι νότια της Κρήτης και υπάρχουν ενεργά ηφαίστεια στη [[Σαντορίνη]] και τη [[Νίσυρος|Νίσυρο]]. Πριν από 21,5 με 16,5 εκατομμύρια χρόνια, στο χώρο του σημερινού Αιγαίου υπήρχε μία ενιαία ξηρά, η [[Αιγηίδα]], η [[περιοχή σύγκλισης]] βρισκόταν στο χώρο των Κυκλάδων και τα ηφαίστεια στο Βορειοανατολικό Αιγαίο.<ref>{{cite journal
|accessdate = 5 Σεπτεμβρίου 2011 |title = Geochronology and petrology of recent volcanics in the eastern Aegean Sea (West Anatolia and Lesvos Island)
|authors = S. Borsi, G. Ferrara, F. Innocenti και R. Mazzuoli
|journal = [[Bulletin of Volcanology]] |doi = 10.1007/BF02597122
| |pages = 473-496 |url = http://www.springerlink.com/content/516748386531124w/
}}{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref> Στη Λέσβο, αυτή η δραστηριότητα δημιούργησε σύνθετα ηφαιστειακά οικοδομήματα όπως, πέρα από τους κρατήρες, [[ηφαιστειακός δόμος|δόμοι]] και φλέβες. Οι κύριοι κρατήρες στη Λέσβο βρίσκονταν στη περιοχή της Βατούσας, της Άγρας και του Λεπέτυμνου, ενώ έχουν βρεθεί και άλλοι κρατήρες διάσπαρτοι σε όλο το νησί.<ref>{{cite web|title = IDENTIFYING FORMER CENTERS OF VOLCANIC ACTIVITY ON LESVOS ISLAND, GREECE|url = http://gsa.confex.com/gsa/2001AM/finalprogram/abstract_20086.htm|authors = NOVAK, Irwin D.,SOULAKELLIS, Nikolaos, ZOUROS, Nikolaos}}</ref>
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα των ηφαιστείων της Λέσβου προκάλεσε την έξοδο τεράστιων ποσοτήτων [[λάβα]]ς, στάχτης και άλλων υλικών που σκέπασαν μεγάλες εκτάσεις. Η βλάστηση εκείνης της εποχής σκεπάστηκε από παχιά στρώματα ηφαιστειακής στάχτης. Στη συνέχεια, οι έντονες βροχοπτώσεις που ακολούθησαν, παρέσυραν τη στάχτη από τις περιοχές με μεγάλο υψόμετρο. Έτσι δημιουργήθηκαν [[πυροκλαστική ροή|πυροκλαστικές ροές]] υλικών που κινήθηκαν προς τα δυτικά και κάλυψαν το μεγάλο πυκνό δάσος που υπήρχε εκείνη τη περιοχή στη δυτική Λέσβο. Η κίνηση του υλικού ήταν ταχύτατη και κάλυψε αμέσως τους κορμούς, τα κλαδιά και τα φύλλα των δέντρων.
| |||