Οροπέδιο Δράμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Οροπέδιο υπήρξε τόπος κατοικίας του Πόντιου οπλαρχηγού και αντιστασιακού Ηλία Σελαλμαζίδη και κατά τη διάρκεια της [[Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1941-44)|βουλγαρικής Κατοχής]] κάηκε ολοσχερώς τον Μάιο του 1944 μαζί με άλλα χωριά της [[Ελατιά|Ελατιάς (Καρά Ντερέ)]] ως αντίποινα για τις απώλειες που υπέστησαν οι βουλγαρικές δυνάμεις από τους αντάρτες του [[Αντώνης Φωστερίδης|Αντών Τσαούς]] στη [[μάχη της γέφυρας Παπάδων]]<ref>Τάσος Χατζηαναστασίου, ''Αντάρτες και Καπετάνιοι, Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης 1942-1944'', εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2003, σ. 43, 158.</ref>. Λίγους μήνες αργότερα (22 - 25 Αυγούστου 1944) κοντά στο χωριό πραγματοποιήθηκε μάχη ανάμεσα σε βουλγαρικά στρατεύματα και αντάρτες της [[Αντώνης Φωστερίδης|ΕΣΕΑ/ΕΑΟ]]<ref>Χατζηαναστασίου, 2003, σ. 212 - 213.</ref><ref>''Ιστορικές Μαρτυρίες. Η Εθνική Αντίσταση των Ελλήνων (1941 - 1945)'', Πανελλήνια Συνομοσπονδία Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων, 2001, σ. 86 - 87.</ref>.

 

 

==Απογραφές πληθυσμού==