Καταβόθρα Θεσπρωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
Η Καταβόθρα εξελίχθηκε σε έδρα των Τσαπάρη, οι οποίοι υπήρξαν για αιώνες αγάδες της περιοχής του κάμπου του Μαργαριτίου<ref name=":2" />. Γνωστοί εκπρόσωποι της οικογένειας ήταν οι Σουλεϊμάν και Χασάν Τσαπάρη που ηγήθηκαν κατά τα τέλη του 18ου αιώνα δύο αποτυχημένων εκστρατειών για την καθυπόταξη του Σουλίου<ref>Παναγιώτου Αραβαντινού, ''[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/a/9/metadata-01-0000372.tkl&do=78327_02.pdf&pageno=160&width=360&height=575&maxpage=431&lang=el Χρονογραφία της Ηπείρου. Των τε ομόρων ελληνικών και ιλλυρικών χωρών διατρέχουσα κατά σειράν τα εν αυταίς συμβάντα από του σωτηρίου έτους μέχρι του 1854]'', Εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1856, τόμος Α', σελ. 159.</ref> και ο Χαλίμι Τσαπάρη που το [[1847]] συμμετείχε στην επανάσταση του Ζεϊνέλ Γκιολέκα. Μετά την αποτυχία της συγκεκριμένης εξέγερσης, μέλη της οικογένειας αιχμαλωτίστηκαν και εξορίστηκαν από τις οθωμανικές αρχές<ref>Αραβαντινού, 1856, Β' , σελ. [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2Ff%2Fa%2F9%2Fattached-metadata-01-0000372%2F78327_01.pdf&rec=%2Fmetadata%2Ff%2Fa%2F9%2Fmetadata-01-0000372.tkl&do=78327_01.pdf&width=347&height=576&pagestart=1&maxpage=432&lang=el&pageno=426&pagenotop=426&pagenobottom=429 411 - 414].</ref>.
Κατά τη διάρκεια των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]] η Καταβόθρα προσαρτήθηκε, μαζί με την υπόλοιπη Θεσπρωτία, στην [[Ελλάδα]]. Από τα τέλη του 1924 μέχρι το 1927 εγκαταστάθηκαν προσωρινά στον οικισμό Έλληνες πρόσφυγες από την [[Καππαδοκία]]<ref>Γιάννη Μουρέλου (επιμ.), ''Η Έξοδος'', Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αθήνα 1982, τόμος Β΄ (Μαρτυρίες από τις επαρχίες της Κεντρικής και Νότιας Μικρασίας), σελ. 127.</ref>. Το 1930 ιδρύθηκε δημοτικό σχολείο και λειτουργούσε ταχυδρομικό γραφείο. Το 1940, σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα της απογραφής εκείνου του έτους, ο πληθυσμός του ανερχόταν στους 663 κατοίκους από τους οποίους οι 542 ήταν [[Τσάμηδες]]<ref>Χαρίτωνος Κ. Λάμπρου, ''Οι Τσάμηδες και η Τσαμουριά'', Αθήναι 1949, σελ. 11.</ref>. Στα τέλη του 1944, κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης της Θεσπρωτίας από την [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|γερμανική Κατοχή]], οι μουσουλμάνοι της Καταβόθρας εγκατέλειψαν τον οικισμό και κατέφυγαν στην [[Αλβανία]].
Κατά τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, στην Καταβόθρα εγκαταστάθηκαν βλαχόφωνοι νομαδοκτηνοτρόφοι προκειμένου να καλυφθεί πληθυσμιακά το κενό των Τσάμηδων<ref>Αστέριος Ι. Κουκούδης, ''Μελέτες για τους Βλάχους, τόμος Β΄. Οι Μητροπόλεις και η Διασπορά των Βλάχων'', εκδόσεις Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2000, σελ. 294.</ref>.
| |||