Ύστερος Μεσαίωνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|}

 

 

Περίπου το 1300, αιώνες ευημερίες και ανάπτυξης στην Ευρώπη έφτασαν σταδιακά στο τέλος τους. Μια σειρά λοιμών και επιδημιών πανώλης, όπως ο Μεγάλος Λιμός του 1315–1317 και ο [[Μαύρος Θάνατος]], ελάττωσαν τον πληθυσμό κατά το ήμισυ.<ref>Austin Alchon, Suzanne (2003). A pest in the land: new world epidemics in a global perspective. University of New Mexico Press. p. 21. ISBN 0-8263-2871-7.</ref> Μαζί με την πληθυσμιακή συρρίκνωση επήλθε κοινωνική αναταραχή και [[ενδημικός πόλεμος|ενδημικοί πόλεμοι]]. Η [[Γαλλία]] και η [[Αγγλία]] βίωσαν μια υπεραιωνόβια κατά διαστήματα διακοπτόμενη σύγκρουση κατά τον [[Εκατονταετής Πόλεμος|Εκατονταετή Πόλεμο]] καθώς και σοβαρές εξεγέρσεις χωρικών: Η Γαλλία την ''[[Jacquerie]]'' το 1358 και η Αγγλία την Εξέγερση των Χωρικών [[Peasants' Revolt]] το 1381. Επιπροσθέτως, η ενότητα της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]] διασπάστηκε από το [[Δυτικό Σχίσμα]]. Όλα αυτά τα γεγονότα αναφέρονται ενίοτε ως [[Κρίση του Ύστερου Μεσαίωνα]].<ref>Cantor, p. 480.</ref>